Jan de Brébeuf SJ – apostoł Indian

Wraz z innymi jezuitami głosił Ewangelię wśród Indian. Odważnie stanął w obliczu męczeństwa, którego bardzo pragnął. W swoim dzienniku duchowym wyraził prośbę do Boga, by nigdy nie uchylił się od łaski męczeństwa. Słowa dotrzymał.

Pochodził z Normandii. W 1617 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, gdzie otrzymał solidne wykształcenie filozoficzno-teologiczne. Marzył o wyjeździe na misje i po długich latach oczekiwania wysłano go na tereny dzisiejszej Kanady. Z zapałem nauczył się języka Huronów, a nawet napisał do niego gramatykę.

Jego działalność apostolska jest przykładem mądrej inkulturacji, czyli szerzenia wiary w Jezusa Chrystusa ludziom innych kultur. Poznawał ich bogactwo, zwyczaje, obrzędy a także styl życia. Ojciec Jan, razem z O. Gabrielem Lalement (+1649) zamieszkał pośród plemion indiańskich Huronów i Irokezów, którzy toczyli walki między sobą. W niebezpieczeństwie śmierci nie ratowali się ucieczką przed Irokezami, by ocalić swoje życie ale pozostali na miejscu zaopatrując rannych, pocieszając przelęknionych, podtrzymując na duchu umierających Huronów.

W podobnych okolicznościach śmierć męczeńską poniosło wielu jezuitów, miedzy innymi O. Izaak Jogues (1607-1646). Także dzisiaj jezuici kanadyjscy i amerykańscy prowadzą pracę duszpasterską wśród Indian, troszczą się o ich duchowy rozwój a także pomagają w zdobywaniu wiedzy.