Dziś, 1 stycznia 2025 roku w Starej Wsi zmarł br. Józef Druzgała SJ w 88. roku życia i 70. roku powołania zakonnego.

Msza święta pogrzebowa zostanie odprawiona w Bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Starej Wsi w sobotę 4 stycznia br. o godz. 11.00. Uroczystości na cmentarzu rozpoczną się od bramy głównej cmentarza parafialnego kwadrans po zakończeniu Mszy św.

Brat Józef Druzgała SJ urodził się 27 sierpnia 1937 r. w Tenczynie w powiecie myślenickim, jako syn Franciszka i Stefanii z domu Burtań.
Do Towarzystwa Jezusowego (Prowincji Polski Południowej) wstąpił 11 czerwca 1955 r. w Starej Wsi, gdzie odbył dwuletni nowicjat. Pierwsze śluby złożył 12 czerwca 1957 r., które przyjął o. Jan Dorda SJ, Rektor kolegium starowiejskiego.

Trzecią probację odbył w Czechowicach-Dziedzicach (październik-grudzień 1965) pod kierunkiem o. Edwarda Bulandy SJ. Ostatnie śluby złożył w święto NMP Matki i Królowej Towarzystwa Jezusowego 22 kwietnia 1971 r. w Krakowie, które przyjął o. Prowincjał Stanisław Nawrocki SJ.

Br. Józef Druzgała SJ po nowicjacie pozostał w Starej Wsi (1957-1958) uczęszczając na kursy krawieckie, które ukończył z tytułem czeladnika. Następnie przez rok posługiwał w krakowskim kolegium (1958-1959). Na kolejne dwa lata powrócił do Starej Wsi (1959-1961). Ponownie pracował w Krakowie w latach 1961-1968. Przez rok pomagał w pracach domowych we Wrocławiu przy ul. Stysia (1968-1969). W latach 1969-1974 w kolegium krakowskim zajmował się krawiectwem i był odpowiedzialny za refektarz. W 1974 trafił na rok do Wambierzyc, gdzie posługiwał jako zakrystianin. Od 1975 roku pracował w Krakowie, najpierw na Przegorzałach (1975-1977), a następnie w Kolegium (1977-1994). Od 1994 r. aż do śmierci przebywał i pracował w Starej Wsi, głównie jako krawiec. W ostatnich latach przebywał w zakonnej infirmerii, gdzie troszczył się o swe zdrowie, ofiarując jednocześnie swe cierpienia i modlitwy w intencji Kościoła oraz Towarzystwa Jezusowego.

Zmarł w starowiejskim kolegium 1 stycznia 2025 r.

Brat Józef Druzgała SJ cechował się zakonną i modlitewną gorliwością.

W uroczystość Wniebowzięcia NMP 15 sierpnia parafia w Starej Wsi, którą opiekują się Jezuici, będzie obchodziła uroczysty odpust. Zapraszamy do wzięcia w nim udziału. Oto program uroczystości:

Środa 14 sierpnia: 

• 17:00 – koncert uwielbienia Rozpaleni miłością w Ogrodzie Biblijnym
• 18:00 – msza
• 19:00 – adoracja w kościele
• 21:00 – Apel Maryjny i modlitwa różańcowa na placu przed kościołem

Czwartek 15 sierpnia:

• Msze św:  6:00, 7:30, 9:00, 11:00 i 17:00.
• Sumie odpustowej z procesją o godz. 11:00 będzie przewodniczył ks. bp MACIEJ MAŁYGA, biskup pomocniczy Archidiecezji Wrocławskiej.

Fot. Stara Wieś

Bieżący rok jest szczególnym dla Starowiejskiej wspólnoty parafialnej. Przeżywają w nim bowiem 50. rocznicę rekoronacji cudownego obrazu Matki Bożej Miłosierdzia – Pani Starowiejskiej, królującej w sercach parafian i czuwającej nad Starą Wsią i okolicą. 

Po spaleniu cudownego obrazu 6 grudnia 1968 roku  został on jeszcze raz namalowany, tym razem przez panią Marię Niedzielską i dnia 10 września 1972 roku ponownie koronowany przez prymasa Polski, błogosławionego kardynała Stefana Wyszyńskiego. Uroczystość ta zgromadziła wielu czcicieli Matki Bożej. Obecna była również autorka kopii cudownego wizerunku Maryi. 

Przeżywając tę wyjątkową rocznicę, 10 września 2022 roku ogłoszony został konkurs dla dzieci i ich rodziców. Polegał on na wykonaniu dowolną techniką korony dla Matki Bożej. 

Na konkurs wpłynęły 33 korony. Każda z nich jest niepowtarzalna, kryje w sobie wiele miłości do Matki Bożej i bez wątpienia wdzięczności za otrzymane łaski. Tak więc jury stanęło przed trudnym zadaniem i postanowiło, że każda korona zostanie nagrodzona i doceniona, jednak ze względu na specyfikę wykonania pracy, wyróżnionych zostało sześć koron.

Pokłosiem konkursu jest wystawa koron przygotowana w Bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Starej Wsi. Wręczenie nagród wszystkim uczestnikom konkursu odbędzie się w czwartek, 20 października, o godz. 16:50 w bazylice. Gratulując dzieciom i ich rodzicom, prosimy dla nich wszystkich o dalszą opiekę Matki Bożej, o to, by ich serca zawsze były przepełnione miłością do Boga i drugiego człowieka. 

W sobotę, 8 października br. na Jezuickiej Willi w Orzechówce k. Brzozowa, odbyło się wyjątkowe spotkanie Dziewczęcej Służby Maryjnej i Małych Pomocników Niepokalanej. W spotkaniu uczestniczyli również rodzice i rodzeństwo dziewczynek, należących do wspomnianych wspólnot. Świętowanie rozpoczęło się od udziału w Eucharystii odprawionej w kaplicy p.w. Trzech Króli, przez Ojca Rektora Wiesława Farona SJ – opiekuna grup.

W liturgię czynnie włączyli się rodzice i dzieci, zarówno przez czytanie słowa Bożego jak i śpiew psalmu oraz pieśni. Wszystko odbyło się pod kierunkiem s. Małgorzaty Roczniak Służebniczki NMP NP.

Formacja w DSM

Wprowadzając w czyn słowa zachęty i dobrych wskazówek, dziewczęta kontynuują swą maryjną formację. Wpatrując się w Niepokalaną i naśladując Ją w swym życiu, podążają ku Jezusowi. W ramach swej formacji zdobywają kolejne stopnie (Dziecko Maryi, Bielanka i Nazaretanka) oraz sprawności (Choralistka, Misjonarka i Samarytanka).

Każdego dnia dziewczęta starają się realizować pięć zadań dziecka Maryi, którymi są: posłuszeństwo, wspólnota, radość, ofiara i przyjaźń z Jezusem. Codziennie powierzając siebie Matce Bożej, proszą o Jej opiekę słowami: „O Pani Moja, o Matko Moja, cała się Tobie oddaję, ofiaruję Ci dzisiaj oczy moje, serce moje i całą siebie. Gdy przeto Twoją jestem o Dobra Matko, broń mnie i strzeż  jako dziecka i własności Twojej. Amen.”

Rekreacja

Po zakończonej Eucharystii wszyscy spędzali czas przy grillu oraz na wspólnych zabawach i konkurencjach. Dzieci przy współpracy z rodzicami wykonały piękne, jesienne bukiety dla Matki Bożej oraz zaprojektowały jesienną kapliczkę dla Maryi – Patronki grup. Korzystając z pięknej pogody i specyfiki miejsca, niektórzy udali się na poszukiwanie skarbów jesieni, również grzybów. Tak więc sobotnie spotkanie było kolejną okazją do tego, by umocnić wzajemne więzi i wspierać się modlitwą. Wprawdzie nie wszystkie dziewczynki z rodzicami i rodzeństwem mogły w nim uczestniczyć, jednak dwudziestu czterech rodziców i czterdzieścioro siedmioro dzieci, to pokaźna grupa. Każdy na miarę swych możliwości włączył się w przygotowanie spotkania. Po uczcie duchowej, mamy – jak zwykle w takich sytuacjach – wykazały się doskonałym talentem kulinarnym. Tatusiowie stanęli na wysokości zadania i czuwali m. in. nad grillem. Natomiast dzieci, które nie lubią się nudzić, zajęły się grami, zabawami i pracami plastycznymi przygotowanymi dla nich przez siostry służebniczki NMP NP. 

To piękne, jesienne spotkanie było również okazją do złożenia życzeń imieninowych siostrze Małgorzacie Roczniak. Podziękowano też siostrze za jej zaangażowanie w prowadzenie ponad pięćdziesięcioosobowej scholi dziecięcej.

A to wszystko udało się z Bożą i ludzką pomocą, również dzięki otwartemu sercu i wielkiej gościnności o. Andrzeja Pełki SJ – nowego Gospodarza Jezuickiej Willi.

W ostatnich dniach lipca 2022 odbyły się na Podkarpaciu, w powiecie brzozowskim, XVII Ignacjańskie Dni Młodzieży (IDM). Telewizja Powiatu Brzozowskiego przygotowała obszerną relację wideo z tego wydarzenia, opowiadając głosami organizatorów i uczestników o tegorocznym spotkaniu młodzieży jezuickiej i poprzedzających go rekolekcjach wspólnot MAGIS. Materiał, oprócz omówienia poszczególnych dni imprezy odbywającej się pod hasłem: POZNAĆ, POKOCHAĆ, NAŚLADOWAĆ, był przeplatany wywiadami z ojcami jezuitami: o. Krystianem Mółką SJ – dyrektorem XVII Ignacjańskich Dni Młodzieży, czy o. Jackiem Siepsiakiem – moderatorem wspólnoty MAGIS z Gliwic. Jezuiccy duszpasterze dzielili się szczegółami dotyczącymi przygotowania i przebiegu IDM-ów, a także uchylali rąbka tajemnicy na temat charakterystyki duchowości św. Ignacego, którą oferują młodzieży w czasie trwania festiwalu i rekolekcji. Nie zabrakło także wywiadów z uczestnikami IDM-ów. Wśród nich możemy posłuchać rozmowy z Piotrem Hurą ze wspólnoty MAGIS w Czechowicach – Dziedzicach, który był w czasie tegorocznej edycji IDM-ów zaangażowany w integrację uczestników, czy z Weroniką Kasperkiewicz, która była jedną z sześciu uczestniczek przybyłych ze Stanów Zjednoczonych.

Miejscem spotkań młodzieży była Dydnia i Stara Wieś koło Brzozowa.

W materiale filmowym nie brakuje ujęć z przepełnionej młodzieżą bazyliki starowiejskiej, przepięknych ogrodów biblijnych, czy malowniczej Dydni, w której odbyła się część artystyczna IDM-ów. W tle usłyszeć można także wspaniały śpiew liturgiczny magisowiczów oraz wakacyjny gwar, potwierdzający radość, która wszystkim towarzyszyła.

W duchu tej radości wyrażamy wdzięczność Powiatowi Brzozowskiemu za zainteresowanie i wsparcie Ignacjańskich Dni Młodzieży oraz za przygotowanie tak wspaniałej pamiątki z tego czasu. Ojciec Dyrektor Krystian Mółka SJ na koniec materiału zaprasza, by już w przyszłym roku przyjechać na kolejną XVIII edycję Ignacjańskich Dni Młodzieży – a my wraz z tym zaproszeniem dołączamy zachętę do obejrzenia przygotowanej relacji, by choć w małej części móc odczuć na własnej skórze klimat tego wspaniałego młodzieżowego wydarzenia.

JG/jezuici.pl

Pod hasłem „Poznać, pokochać, naśladować” odbywać się będą w dniach 28-30 lipca Ignacjańskie Dni Młodzieży. Miejsca spotkań to Dydnia i Stara Wieś koło Brzozowa.

Jest to wydarzenie tworzone przez jezuitów dla młodych w wieku 15-19 lat. Ignacjańskie Dni Młodzieży pomagają uczestnikom w znalezieniu odpowiedzi na pytania o ich miejsce w społeczeństwie, w Kościele i w świecie. Młodzi prezentują tu swoje talenty i uczą się jak w nie inwestować na przyszłość, by móc przyczynić się do tworzenia świata przyjaznego każdemu.

O planie pierwszego dnia opowiada jeden z organizatorów

IDeeMy są poprzedzone dziesięciodniowymi rekolekcjami wspólnot MAGIS, które prócz duchowej odnowy wnoszą wiele w przełamywanie barier i budowanie przyjacielskich więzi. To czas, by otwierać się na innych, generować pomysły, podsycać szlachetne pragnienia i rozwijać pasje, a także zbierać siły do podejmowania wyzwań.

Tegoroczne rekolekcje rozpoczęły się w niedzielę 17 lipca. Przyjechali na nie młodzi z Wrocławia, Kłodzka, Opola, Gliwic, Bytomia, Czechowic–Dziedzic, Krakowa, Nowego Sącza, Starej Wsi i zza oceanu z Bostonu i Chicago.

Eucharystii na rozpoczęcie rekolekcji przewodniczył o. Witold Trawka SJ – krajowy moderator wspólnot MAGIS, a homilię wygłosił o. Wojciech Kowalski SJ.

Wychodząc od Księgi Rodzaju, w której spotykamy Abrahama siedzącego pod dębami Mamre w najgorętszej porze dnia, o. Kowalski SJ pytał młodzież czy spotkała już kiedyś Boga Żywego? Abraham czekał na wypełnienie obietnicy 24 lata. Przeżywał trudny i radości, ale czekał. Dziś, my także jesteśmy w najgorętszej porze — mówił do młodzieży kaznodzieja. Mamy lipiec, są upały. Pan chce przyjść. Zaczekaj na Niego. Siądź przed swoim namiotem, wypatrując Jego przyjścia.

Uczestnicy otrzymali dzienniczki duchowe nawiązujące swą szatą graficzną do hasła tegorocznych rekolekcji i Ignacjańskich Dni Młodzieży. Te dzienniczki towarzyszą odprawiającym rekolekcje jako narzędzie do pogłębionej refleksji i modlitwy.

W tym najgorętszym (także duchowo) czasie roku, organizatorzy proszą o modlitewne wsparcie młodzieży, wychowawców, wolontariuszy oraz jezuitów.

Foto: MAGIS 22 i Facebook

W Domu Formacji Stałej „Manresa” w Starej Wsi k/Brzozowa organizowany jest kurs przygotowujący do pełnienia roli kierowników duchowych. Jest on adresowany przede wszystkim do księży i sióstr zakonnych, ale nie tylko.

Organizatorzy proponują spotkania weekendowe raz na miesiąc, aby objąć formacją jak najwięcej zainteresowanych osób. Program kursu podejmuje tematykę teologiczną, duchową i psychologiczną kierownictwa duchowego.

Uczestnicy kursu są również zaproszeni do osobistej formacji, na którą składają się: ocena osobowości, poznanie siebie, trening interpersonalny oraz rekolekcje ignacjańskiej z prowadzeniem indywidualnym. Zajęcia mają charakter teoretyczny i praktyczny.

Są podejmowane następujące tematy: odróżnianie problemów duchowych od osobowych, rozeznanie duchowe, rozeznawanie powołania; prowadzenie osób postępujących na drodze życia duchowego, ale także w kryzysach, uzależnieniach, z problemami seksualnymi i zaburzeniami psychicznymi.

„Będziemy uczyć jak słuchać innych, prowadzić rozmowy i uczyć pracy nad sobą” – tłumaczą organizatorzy na stronie internetowej Domu Formacji Stałej MANRESA.

Kurs trwa dwa lata, a zajęcia odbywają się w każdą trzecią sobotę miesiąca – początek w piątek o godzinie 17.00; zakończenie w sobotę o 18.00.

Kurs prowadzą: Krzysztof Dyrek SJ i współpracownicy oraz zaproszeni wykładowcy Szkoły Formatorów, działającej przy Akademii Ignatianum w Krakowie.

Rozkład zajęć: Piątek: 17.00 – Msza św., 18.00 – kolacja, 19.00 – wykład. Sobota: 9.00-10.30 – wykład, 11.00-12.30 – wykład, 15.00-16.30 – wykład, 17.00 – Msza św.

Więcej propozycji Domu MANRESA na stronie Domu Formacji Stałej w Starej Wsi.

(foto powyżej: Burns Library, Boston College Follow / Flickr.com / CC BY-NC-ND 2.0)

Zobacz zdjęcia miejsca

Gość Niedzielny z 19 stycznia poświęca pięć stron na prezentację naszej bazyliki Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Starej Wsi koło Brzozowa, którą opiekujemy się od 1821 roku. Autorowi artykułu i fotoreporterowi służy za przewodnika brat Józef Stanisławski SJ. Poznajemy oryginalność wizerunku Matki Bożej Starowiejskiej przedstawionej w scenie zaśnięcia oraz historię tego miejsca.

Dowiadujemy się z bogato ilustrowanego artykułu o wybitnych jezuitach, którzy odbywali tu nowicjat, studiowali lub posługiwali tutejszym mieszkańcom. Gdy pierwszy etap jezuickiej formacji przeniesiono do Gdyni, jezuici stworzyli w Starej Wsi miejsce duchowego rozwoju dla osób duchownych i świeckich z całej Polski. Powstało tu także muzeum i ogród biblijny.

Więcej o tym wyjątkowym miejscu można przeczytać w wydaniu ogólnopolskim Gościa Niedzielnego, nr 3/2020, s. 68-72.

Poniżej archiwalne zdjęcie z okresu międzywojennego

W jezuickich domach ukrytych jest wiele tajemnic historii. Coraz więcej tych skarbów można zobaczyć. Otwarte dla zwiedzających jest Muzeum w Starej Wsi i wkrótce będzie można wejść do jednego z najciekawszych archiwów znajdujących się w Kłodzku.

Dobiegają tam końca prace nad porządkowaniem i zabezpieczaniem zbiorów. Do archiwum powróciły już poddane konserwacji 33 średniowieczne pergaminy, a także zidentyfikowane i zinwentaryzowane zostały dokumenty pochodzące z XIII wieku.

Akcję ratowania zbiorów rozpoczęto w maju ubiegłego roku. Pod okiem specjalistów wolontariusze porządkowali blisko 150 metrów bieżących dokumentów archiwum parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oraz zbiory zgromadzone w klasztorze jezuitów.

Archiwum było do tej pory niedostępne. Teraz, znajdujące się w nim bezcenne dokumenty kultury europejskiej oraz świadectwa historyczne udostępnione zostaną naukowcom, regionalistom oraz młodzieży szkolnej.

Prace prowadzono w ramach projektu „Archiwa jezuitów kłodzkich. Od-Nowa 2”, który otrzymał dotację Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych w konkursie „Wspieranie działań archiwalnych”.

Więcej na ten temat na stronie Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych

Foto ze strony Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych

Blisko 200 uczestników z całej Polski zgromadziła w Starej Wsi k. Brzozowa XIII edycja Ignacjańskich Dni Młodzieży, której motywem przewodnim są wywodzące się z duchowości ignacjańskiej Dwa Sztandary. W imieniu jezuitów młodzież przywitał gość specjalny spotkania – o. Tomasz Ortmann SJ – prowincjał Prowincji Wielkopolsko-Mazowieskiej.

Ignacjańskie Dni Młodzieży to wyjątkowe wakacyjne wydarzenie adresowane do gimnazjalistów i licealistów z całej Polski. Młodzi spędzają ze sobą pięć dni w jezuickich ogrodach w Starej Wsi k. Brzozowa. W tym czasie mogą się przekonać, że wiara w Jezusa jest źródłem dojrzałości oraz trwałych przyjaźni z rówieśnikami z całej Polski i nie tylko. IDMy są przede wszystkim świętem młodych, którzy należą do jezuickiego duszpasterstwa młodzieżowego Magis. Lipcowy zlot to uwieńczenie całego roku cotygodniowych spotkań w kilkunastu wspólnotach rozsianych po całej Polsce.

Wakacyjne spotkanie stwarza młodym przestrzeń do odpowiedzenia sobie na pytanie o ich miejsce w społeczeństwie, w Kościele i ich rolę w świecie. W kilkusetosobowym gronie rówieśników pokonują dzielące ich przeszkody i znajdują przyjaciół, na których mogą polegać. Łączy ich otwartość na nowe pomysły, chęć podejmowania wyzwań i gotowość do poznawania ludzi z różnych regionów Polski. Dobrą okazją do tego są przede wszystkim proponowane warsztaty. Biorący w nich udział, odkrywają swoje zdolności oraz wartości religijne i kulturalne.

Dwa sztandary

W czasie rekolekcji ignacjańskich, św. Ignacy Loyola proponuje rozważanie o dwóch sztandarach. W tym rozważaniu Ignacy ukazuje dwa rzeczywiste wezwania skierowane do każdego człowieka, niezależnie od tego, w jakim stanie życia się znajduje. Jedno wezwanie pochodzi od Chrystusa, drugie od szatana. Wezwaniom tym odpowiadają dwa przeciwstawne sposoby i style życia. W rozważaniach o dwóch sztandarach osoba odbywająca rekolekcje prosi o poznanie podstępów szatana i o pomoc, aby się ich ustrzec; a także o poznanie życia prawdziwego, które ukazuje najwyższy i prawdziwy wódz Jezus Chrystus, oraz o łaskę, aby Go naśladować.

Ojciec Ignacy wskazuje na potrójny cel rozważania o dwóch sztandarach. Po pierwsze, chodzi o poznanie zamiarów szatana z jego podstępnymi sugestiami i podszeptami. To dobra nauka rozeznawania duchów i odpowiedniego reagowania na propozycje ducha złego. Drugim celem jest poznanie zamiarów Jezusa objawianych nam poprzez Jego natchnienia wewnętrzne i zrozumienie Jego prawdziwej nauki, by móc pełniej do niej przylgnąć. Trzeci cel rozważania o dwóch sztandarach to skorygowanie naszej naturalistycznej oceny ludzkiej rzeczywistości, która ubóstwo i upokorzenie postrzega wyłącznie jako zagrożenie i zło sprzeczne z godnością i szczęściem człowieka. Życie Jezusa i Jego uczniów ukazuje, że może być zupełnie inaczej.

Ignacjańskie Dni Młodzieży można stale śledzić na Facebooku

Galeria

Z Ewangelii znamy Betlejem jako miejsce Narodzenia Jezusa. Ale czy nie stało się ono dla nas tylko mitycznym miejscem ze świątecznej tradycji? Dzisiaj, podobnie jak nasi przodkowie, dziadkowie i rodzice, ciągle pytamy: gdzie jest NASZE Betlejem? Pragniemy by Jezus, jako Małe Dziecko, był bliżej nas.

Dlatego w niedzielę 3. stycznia, odbył się w Bazylice Matki Bożej Miłosierdzia w Starej Wsi Koncert Kolęd pt. „Gdzie jest nasze Betlejem?” Organizatorzy, czyli Jezuicka Grupa Muzyczna, wspólnota Magis i Przyjaciele, przygotowali wydarzenie, którego celem było poruszenie serc słuchaczy, by jeszcze bardziej zechcieli szukać Wcielonego w swoim życiu.

POSŁUCHAJ

Długie próby, na których młodzież ciężko pracowała od wielu tygodni, przyniosły niespodziewany wręcz efekt! Koncert okazał się wielkim sukcesem, cała bazylika była wypełniona parafianami i gośćmi, a brawom nie było końca.

Program obejmował mniej znane kolędy i pastorałki m.in. „Góry Syjońskie”, „Betlejem święte”, „Pomaluśku Józefie” czy „Kolęda dla nieobecnych” lub tytułową kolędę „Gdzie jest nasze Betlejem?”.

Po koncercie odbyła się kwesta na rzecz wyjazdu naszej starowiejskiej młodzieży na Światowe Dni Młodzieży i MAGIS 2016.

Oby więcej takich wydarzeń! Zamieszczamy nagranie z koncertu oraz foto-relację, wszystko dzięki uprzejmości Radia FARA z Krosna. Dziękujemy!

now. Marek Krzysztofiak

GALERIA:

W Uroczystość Wszystkich Świętych, na cmentarzu parafialnym, modliliśmy się w intencji zmarłych z naszych rodzin. Uroczystości rozpoczęły się modlitwą różańcową, którą poprowadził nov. Wojtek Leśniak. Następnie Eucharystii przewodniczył O. Socjusz.

Obchody zakończyły się procesją w intencji zmarłych. Całość przygotował nasz niezawodny ceremoniarz nov. Wojciech Sobczuk. Wieczorem chętni nowicjusze powtórnie poszli na cmentarz, aby podczas specjalnego nabożeństwa modlić się w intencji dusz dzieci nienarodzonych. Nabożeństwo przygotowała młodzieżowa wspólnota Magis.

To był bardzo radosny dzień, ponieważ każdy z nas miał… imieniny! Wszak uroczystość Wszystkich Świętych, to przecież święto patrona każdego z nas. Dzień to także radosny dlatego, ponieważ świętowaliśmy wieczną szczęśliwość tych wszystkich, którzy poprzedzili nas do nieba. Niestety nie mogliśmy (niektórzy po raz pierwszy w życiu) odwiedzić grobów swoich bliskich, ale za to żarliwie się za nich modliliśmy.

Przypominamy, że w dniach od 1 do 8 listopada, można uzyskać odpust zupełny za nawiedzenie dusz czyścowych. Odpust zupełny można uzyskać dla jednej duszy w czyśćcu cierpiącej, jeden raz na dzień.

Źródło i galeria zdjęć: Nowicjat PME

W Encyklopedii Zygmunta Glogera, sporządzonej w całości przez tegoż wybitnego historyka i folklorystę, pod hasłem „ziemniaki” przeczytać można nie tylko definicję tej jakże szacownej bulwy, ale również ostrzeżenie przed „mitręgą w skrobaniu”. Jak bardzo uprzykrzona musi to być czynność skoro przestrogi przed nią spotykamy w naszej literaturze!

Nadmienić należy, że w nowicjacie mitręgę ową poznajemy nie tylko z dzieła wymienionego archeologa i krajoznawcy, ale także poprzez organoleptyczne spotkanie z tym popularnym warzywem. Zanim jednak kartofel trafi na stół, należy wydobyć go z ziemi, a od tego jesteśmy my i … straszliwa Kartoffelmaschine.

Jak napisali nasi szacowni poprzednicy na drogach powołania, tak też się stało. Rok później Kartofel wrócił i domaga się wykopania. Próżny to trud i dzieło syzyfowych rąk… Ile byś razy, szanowny czytelniku, nie przemierzył pola, ile razy nie przejechałaby przez nie kartoflana maszyna, zawsze znajdzie się jakiś ziemniak, którego przeoczyłeś! Kartofel bowiem jest warzywem upartym i bardzo złośliwym. Ciało tuczy, a ducha osłabia. Rośnie bowiem przy powierzchni i jako wielce powierzchowny, nie sprzyja pogłębionej refleksji i jest formacyjnie nieprzydatny. Poza jednym wyjątkiem.

Kartofel, jako jedyne w świecie warzywo, uczy pokory. Aby dobyć go z ziemi trzeba się bowiem schylić, a uniżenie to sprzyja kształtowaniu postawy służby i posłuszeństwa. Kartofel zgina kark, ale prostuje ducha. Wobec takiej refleksji bezsilni, ujęliśmy w nasze dłonie koszyki, zasiedli w Transporterze zwanym Czerwoną Strzałą lub Cegłą i wyruszyliśmy na pole. Kartoflu, do zobaczenia za rok!

Źródło: Blog nowicjatu jezuitów w Starej Wsi

Już po raz dwunasty odbyły się Ignacjańskie Dni Młodzieży. W tym roku hasłem przewodnim był ewangeliczny motyw z Ewangelii św. Jana – 12 okruchów. W trakcie spotkania miały miejsce także prymicje nowo wyświęconych ojców jezuitów.

(fot. TVP Rzeszów)

„W Starej Wsi koło Brzozowa zakończono pierwszy etap projektu Skarby pogranicza. Przy miejscowym sanktuarium powstał parking, a tuż obok budowane jest centrum informacji i kawiarnia. Zakon jezuitów realizuje projekt transgraniczny z pieniędzy unijnych, razem z Zespołem Zamkowym w Żółkwi na Ukrainie.”

Zapraszamy do do obejrzenia reportażu w TVP Rzeszów – LINK.

(grafika: Jezuici – Stara Wieś)

16 sierpnia 2014 roku w bazylice oo. Jezuitów w Starej Wsi k. Brzozowa, odbył się niezwykły koncert uwielbienia. Chór, jazzowe combo i kwartet smyczkowy pod wodzą Poldka Twardowskiego wypełniły barokową świątynię muzyką i uwielbieniem Boga. Koncert poprzedziła Eucharystia.

Pośród wielu rodzajów i form modlitwy szczególne miejsce zajmuje modlitwa uwielbienia. Uwielbienie jest tą formą modlitwy, w której człowiek najbardziej bezpośrednio uznaje, że Bóg jest Bogiem. Wysławia Go dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na to, co On czyni, ale dlatego że ON JEST.

To już ostatnie części koncertu, które publikujemy na naszej stronie.

Mecz kandydatów i nowicjuszy TJ. (fot. nowicjatpme.jezuici.pl)

W czwartek na jezuickiej willi koło Brzozowa został rozegrany, zgodnie z tradycją, inauguracyjny mecz pomiędzy kandydatami (żółte stroje), a nowicjuszami (czerwone) Towarzystwa Jezusowego.

Mimo niesprzyjającej pogody spotkanie nie zostało przerwane przez gospodarza zawodów (o. Magistra). Piłkarze nie kryli zadowolenia z tego faktu, ponieważ najwyraźniej brakowało im sportowej rywalizacji.

Zwyciężyli nowicjusze, wynikiem 8:3. 

Po meczu odbyło się wspólnotowe grillowanie, a przy tej okazji rozmowom, dowcipom i wymianie doświadczeń – nie było końca. Kandydaci i nowicjusze docenili także możliwość spotkania się ze scholastykami, którzy wrócili z corocznych, zagranicznych kursów językowych. Ich także to czeka w późniejszym etapie zakonnej formacji.

Kandydaci udowodnili, że mają sportowego ducha. W starowiejskim nowicjacie Prowincji Polski Południowej zapowiada się dobry rok.

Arczi/ RED./ kk

(fot. Koszula św. Franciszeka de Hieronimo znajdująca się w Muzeum Towarzystwa Jezusowego Prowincji Polski Południowej w Starej Wsi)

11 maja wspominamy postać św. Franciszek de Hieronimo, właśc. wł. Francesco di Girolamo – włoskiego jezuity i prezbitera. Urodzonego 17 grudnia 1642 roku w Grottaglie w Italii, zmarłego natomiast 11 maja roku 1716 w Neapolu.

Pochodził z zamożnej wielodzietnej rodziny. Był najstarszym z 12 synów, z których trzech zostało duchownymi. W wieku siedemnastu lat podjął naukę w miejscowym kolegium jezuickim. Zdobył tam wiedzę z zakresu retoryki i filozofii. Święcenia subdiakona złożył w 1664 i w następnym roku rozpoczął studia z prawa cywilnego i kanonicznego oraz teologii na uniwersytecie w Neapolu (wł. Università degli Studi di Napoli Federico II). W czasie trwania nauki przyjął święcenia kapłańskie (1666), a studia ukończył w 1668 roku.

Już jako neoprezbiter wysłany został na misje ludowe do diecezji Lecce w Apulii, później działalność tą kontynuował w Neapolu i okolicach. 8 grudnia 1682 roku złożył śluby zakonne.

Franciszek jako doskonały kaznodzieja kazania wygłaszał na placach, kościoły nie mogły bowiem pomieścić wiernych, którzy chcieli go słuchać. Wolny czas od pracy apostolskiej poświęcał odwiedzaniu ubogich, chorych, więźniów i marynarzy.

Nazywany był „apostołem Neapolu” i „ojcem ubogich”. Miał udział w zażegnaniu konfliktu pomiędzy Austrią i Hiszpanią o Neapol. Był założycielem instytucji charytatywnych.

Szczególne nabożeństwo do św. Syrusa przejawiał przypisując cuda, jakie sam czynił, wstawiennictwu tego świętego.

Zmarł w Neapolu w 74 roku życia i tam został pochowany w kościele Gesù Nuovo.

Beatyfikował go papież Pius VII w roku 1806, kanonizował zaś go papież Grzegorz XVI w 1839 roku.

Współcześnie relikwie świętego znajdują się w jezuickim kościele, w rodzinnym mieście św. Franciszka de Hieronimo.

Muzeum Towarzystwa Jezusowego Prowincji Polski Południowej w Starej Wsi (koło Brzozowa) przechowuje koszulę św. Franciszka de Hieronimo SJ (widoczna na zdjęciu u góry). >> Szczegóły [TUTAJ]

(Wikipedia.org)

(fot. Zjazd Movimento Eucaristico Giovanile 2013 we Frascati pod Rzymem)

Wszyscy wiemy, na czym polegają spotkania naszej młodzieży należącej do Jezuickiej Wspólnoty Młodzieżowej MAGIS w Starej Wsi w ostatnich dniach lipca – duża impreza poprzedzona kilkudniowymi rekolekcjami prowadzonymi przez naszych ojców w ośrodkach w Starej Wsi, Brzozowie i okolicach. Tymczasem, przyszła kolej na zorganizowanie IDM w słonecznej Italii!

We Włoszech od pierwszego roku mojej magisterki przydzielono mi funkcję koordynatora do stowarzyszenia młodzieży jezuickiej, podobnej do naszego Magisu o nazwie Movimento Eucaristico Giovanile (Eucharystyczny Ruch Młodzieży), popularnie zwany MEG-iem.

Jest to ruch międzynarodowy i wielu z nas go zna, a tu we Włoszech jest szczególnie popularny. W dniach 31 października do 2 listopada we Frascati pod Rzymem odbył się zjazd tejże młodzieży z całej Italii. Liczba młodych przekroczyła 850 osób. Oprócz mnie, uczestniczył w nim inny polski jezuita – Artur Kania SJ. Towarzyszył młodzieży albańskiej ze szkoły, gdzie od kilku miesięcy odbywa swoją magisterkę.

Zjazd we Frascati bardzo podobny jest do naszych IDM-ów z tą różnicą, że tutaj przed główną imprezą nie robi się wcześniej rekolekcji dla młodych. Nie organizuje się dla nich także warsztatów z różnych dziedzin, jak to się dzieje w Starej Wsi. Praktycznie przez większość dnia młodzież (choć również i dzieci, gdyż MEG rozpoczyna swoją formację od początku szkoły podstawowej) uczy się trudnej sztuki otwarcia i mówienia o sobie innym w zaufaniu.

W Polsce nazywamy to „dzieleniem się”. Wydawałoby się, że Włosi akurat z tym problemu nie mają, co zrozumiałem dopiero po kilkunastu miesiącach mieszkania z nimi. Wychowanie w tym zakresie polega na tym, że od najmłodszych lat uczy się dziecko otwartości wobec innych. W gronie dorosłych nie ucisza się dziecka, gdy chce coś powiedzieć, co często zdarza się u nas w Polsce. I to zostaje na lata późniejsze, dlatego w Italii tak bardzo ceni się długo trwające spotkania towarzyskie, gdzie najważniejszą czynnością jest mówienie.

Tak było również na zjeździe MEG-u pod Rzymem. Uczestnicy są podzieleni na kilkuosobowe grupy, każdy w swojej kategorii wiekowej, a do każdej z nich zostało przydzielonych dwoje koordynatorów. Wszystkie spotkania grupowe nakierowane były na tegoroczny temat zjazdu: Misja i powołanie.

Zajazd zakończył się Mszą św., której przewodniczył główny moderator MEG-u na całym świecie – o. Claudio Barriga SJ, który oficjalnie ogłosił, że w Światowy zjazd MEG-u w roku 2015 odbędzie się w Rzymie.

Strona MEG Italia na Facebook’u: [TUTAJ]

O. Eryk Gumulak SJ/ RED./ kk

Listopadowe rekolekcje powołaniowe Prowincji Polski Południowej (fot. myjezuici.pl).

Listopadowe rekolekcje powołaniowe, które odbyły się w dniach 8-11.11.2013 w Starej Wsi, to jedna z dwóch części programu przewidzianego na cały rok. Tym razem akcent był postawiony na poznanie siebie.

Uczestnicy poznali kilka ignacjańskich narzędzi pomocnych w budowaniu samoświadomości i świadomym kierowaniu swoim życiem. Mieli również okazję roztoczyć wizję dla swojego życia oraz zaplanować kilka konkretnych kroków na rozwój na najbliższy czas. Większość etapów rekolekcji miała charakter indywidualnego prowadzenia uczestników oraz warsztatów. Praktyczne ćwiczenia przeważały nad teorią.

Uczestnicy mieli również okazję przeżyć kilka dni w nowicjacie jezuickim, rozmawiać z nowicjuszami oraz starszymi jezuitami.

Strony Rekolekcji Powołaniowych:

– Prowincja Wielkopolsko-Mazowiecka [TUTAJ]
– Prowincja Polski Południowej [TUTAJ]

RED.

Jezuici pracujący przy bazylice p.w. Wniebowzięcia Matki Bożej w Starej Wsi zapraszają 24 listopada br. na Zaduszki jazzowe.

Co łączy jezuitów z jazzem?

Niejednokrotnie w historii naszego Zakonu, pytano: czy takie postępowanie przystoi zakonnikom? Czy to działanie jest jeszcze zgodne z nauczaniem Kościoła, czy tym razem jezuici poszli już „o jeden most za daleko”? Czy takie poglądy świadczą o wolności wewnętrznej, czy to raczej przejaw nadmiernego liberalizmu? Jazz z kolei, od zawsze jest muzyką wolności. Był nią dla murzyńskich niewolników, w samych jej początkach.

Jest nią nadal dla wielu „niespokojnych duchów”. W historii jazzu spotykamy wiele poszukiwań, które u ortodoksyjnych miłośników tej muzyki rodziły pytanie: „Czy to jest jeszcze jazz?”.

Tym co łączy jezuitów i jazz, jest więc przede wszystkim wyłamywanie się ze wszelkich schematów. Wychodzenie na granice. Szukanie w miejscach, od których większość woli trzymać się z daleka. Żeby się nie męczyć. Żeby się nie narazić.

Dlaczego Zaduszki?

To stara, polska tradycja, że w okolicach kościelnego wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych, jazzmani spotykają się, aby grać ze sobą, a przy tym wspomnieć tych, z którymi kiedyś grali, lub tych, z którymi zagrać nie zdążyli; żeby zastanowić się nad przemijaniem i sensem życia.

W tym roku, także my włączamy się w tę tradycję. W bazylice oo. Jezuitów spotkają się muzycy jazzowi (choć nie tylko), aby przez wspólną muzykę i improwizacje, sprowokować siebie i innych do egzystencjalnej refleksji. Jednak mimo wszystko, te „Zaduszki” będą nieco inne.

Po pierwsze akcent będzie położony nie na to, co było (wspominanie zmarłych), ale raczej na to co jest teraz i co będzie w przyszłości (sens życia). Drugim elementem, odróżniającym ten koncert, będzie repertuar. Owszem, usłyszymy „standardy”, ale bynajmniej niejazzowe. Będzie to synteza muzyki chrześcijańskiej: od starych pieśni katolickich, przez Taizé, po piosenki uwielbieniowe. Wszystkie w dość niecodziennych – chwilami refleksyjnych, a momentami wręcz „dzikich” – jazzowych aranżacjach. Ponad wszelkimi podziałami i ramami. Jak wiatr, który wieje tam, gdzie chce (por. J 3, 8).

Koncert będzie dla nas przedłużeniem uwielbienia po Eucharystii, która rozpocznie się o godzinie 17:00. Swoistym wprowadzeniem do koncertu, będzie zaś katecheza kerygmatyczna o. Tadeusza Hajduka SJ.

Sam koncert, rozpocznie się o 18:15 w bazylice p.w. Wniebowzięcia Matki Bożej w Starej Wsi.

http://youtu.be/scMpJC68qnY

RED.

Z życia starowiejskich nowicjuszy. (fot. nowicjat.deon.pl)

W drugiej połowie października nowicjusze Prowincji Polski Południowej wypoczywali, regenerowali i rodziliśmy na nowo (duchowo i fizycznie) na Górce u Jezuitów w Zakopanem. 

Pierwszego dnia ruszyli za o. Tadeuszem Hajdukiem SJ – Magistrem Nowicjatu, na deser chochołowski w Dolinie Chochołowskiej (czyt. słynną tamtejszą szarlotkę).

Drugiego dnia nowicjusze wyruszyli do Schroniska „Murowaniecna” na Hali Gąsienicowej.

Po wielu żartach, historiach zmyślonych i prawdziwych, część ruszyła nad Czarny Staw, a część na Kasprowy. Jak widać po zdjęciach, było niezapomnianie. – relacjonuje jeden z nowicjuszy.

Trzeciego dnia nowicjusze rozeszli się na cztery strony świata. Część wybrała spacer i kawę na Krupówkach. Miłośnicy gór ponownie wyruszyli w trasę, tym razem nad Morskie Oko, zaś ci najbardziej zmęczeni poszli wypocząć na termy.

RED.

150-rocznica przybycia Sióstr Służebniczek do Starej Wsi (fot. nowicjat.deon.pl)

3 października br. obchodziliśmy 150-rocznicę przybycia Sióstr Służebniczek do Starej Wsi, koło Brzozowa.

Z okazji jubileuszu, Prowincjał Polski Południowej o. Wojciech Ziółek SJ odprawił uroczystą Mszę Św. podczas której wygłosił dobre słowo. Przy organizacji uroczystości pomagali niedawno przyjęci nowicjusze.

„Przez Maryję – do Jezusa”

Służebniczki starowiejskie są jednym z istniejących obecnie czterech zgromadzeń zakonnych, wyodrębnionych ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek, założonego w Wielkopolsce 3 maja 1850 r. przez bł. Edmunda Bojanowskiego (beatyfikowany w 1999 r.); autonomia służebniczek starowiejskich od 1866 r.; zatwierdzone przez Stolicę Apostolską 9 grudnia 1930 r.

Ich charyzmat to realizowanie na co dzień ewangelicznego przykazania miłości Boga nade wszystko oraz miłości bliźniego, przejawiające się w naśladowaniu Maryi, najpokorniejszej Służebnicy Pańskiej oraz posłudze wobec potrzebujących, zwłaszcza dzieci, ubogich i chorych.

Homilia o. Wojciecha Ziółka SJ:

RED.

Introdukcja (fot. nowicjat.deon.pl)

12 września pięciu tegorocznych kandydatów do TJ z Prowincji Polski Południowej zostało przyjętych do starowiejskiego nowicjatu.

To były czterech tygodnie kandydatury, podczas której poznawaliśmy życie zakonne, wdrażaliśmy się w nowy tryb dnia i byliśmy świadkami cudu – mianowicie, że człowiek może wstawać o 5:30 rano i żyć. – relacjonuje jeden z nowicjuszy.

Podczas Introdukcji, czyli Eucharystii kończącej pierwszą probację kandydatom towarzyszył o. Socjusz i o. Magister, który wręczył każdemu z „Opowieść pielgrzyma” (autobiografię św. Ignacego Loyoli SJ – założyciela zakonu), „O naśladowaniu Chrystusa” (książeczkę Tomasza a Kempisa, która rozpoczęła zmianę w życiu Ignacego), „Ćwiczenia duchowe” (autorstwa Ignacego), Memoriale, czyli diariusz o św. Ignacym Loyoli (będący zbiorem notatek ze spotkań i codziennych rozmów z Ignacym), Konstytucje Towarzystwa Jezusowego, krzyż oraz różaniec.

Okres kandydatury był bardzo owocny. Nowicjat jest przyspieszoną szkołą życia i rozwoju jak na razie. Dużo się tu uczymy. – takie są ich odczucia na początku drogi życia zakonnego. Módlmy się za nich, aby wytrwali na drodze św. Ignacego.

RED.

(fot. Krzysztof Kołacz)

Ostatni utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji „Powróć” w Starej Wsi nosi tytuł „Boże Ojcze”. Łącznie od 8 lipca, opublikowaliśmy 12, pełnych Bożego Ducha, pieśni.

O co warto prosić Pana Boga? O umiejętność kochania. O miłość. „Naucz kochać nas tak jak Ty” – to wezwanie, które dla większości z nas byłoby odpowiednie. Ciągle brakuje nam wiary i nie bójmy się do tego przyznać.

Bóg nie wymaga bowiem od nas doskonałości. Posyła swojego Ducha, aby nas pouczał. Ducha pocieszenia. Ducha radości. Bóg pragnie, aby twoje serce stawało się podobne do Źródła – do Jego serca. Chce abyś do Niego powrócił.
http://youtu.be/ddoh7U38CP8

Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do organizacji tegorocznego Koncertu Nowej Ewangelizacji w Starej Wsi. Czekamy na kolejne takie wydarzenie za rok!

Redakcja JEZUICI.pl

—

Utwór: „Boże Ojcze”
Kompozycja: Piotr Pałka

Poprzednie utwory:

1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]
3. „Bo Bóg tak ukochał nas” – posłuchaj [TUTAJ]
4. „Jahwe” – posłuchaj [TUTAJ]
5. „Pieśń przebaczenia” – posłuchaj [TUTAJ]
6. „Do mnie wróć” – posłuchaj [TUTAJ]
7. „Ojcze prowadź nas” – posłuchaj [TUTAJ]
8. „Przychodzisz Panie” – posłuchaj [TUTAJ]
9. „Jezus” – posłuchaj [TUTAJ]
10. „Chrystus Pan, Boży Syn” – posłuchaj [TUTAJ]
11. „Nie mam Panie, nie mam” – posłuchaj [TUTAJ]

(fot. Krzysztof Kołacz)

Przedostatni utwór zarejestrowany podczas tegorocznego Koncertu Nowej Ewangelizacji w Starej Wsi zatytułowany jest „Nie nam, Panie nie nam.”

Życie z Bogiem to wędrówka, w której On towarzyszy każdemu z naszych kroków. Ważne jest, tak jak podczas każdej, górskiej wyprawy, aby zadbać o podstawowe wyposażenie, o fundament, który zapewni nam przetrwanie.

Dla nas jest to Eucharystia, modlitwa, sakrament pokuty i pojednania. Św. Augustyn mawiał: „Jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko inne jest na swoim.” W pieśni słyszymy słowa „Nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę i cześć” – to wezwanie do tego, aby Bogu oddać całą naszą codzienność, by skierować wzrok na Najwyższego – nie na nas samych.

Ten który jest, który był i który ma przyjść pragnie tylko jednego – naszej odpowiedzi na Jego miłość.

http://youtu.be/iAsJKF4-oJE

Chwalmy i wywyższajmy Go na wieki!
Amen.

—

Utwór: „Nie nam Panie, nie nam”
Kompozycja: Leopold Twardowski

Poprzednie utwory:

1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]
3. „Bo Bóg tak ukochał nas” – posłuchaj [TUTAJ]
4. „Jahwe” – posłuchaj [TUTAJ]
5. „Pieśń przebaczenia” – posłuchaj [TUTAJ]
6. „Do mnie wróć” – posłuchaj [TUTAJ]
7. „Ojcze prowadź nas” – posłuchaj [TUTAJ]
8. „Przychodzisz Panie” – posłuchaj [TUTAJ]
9. „Jezus” – posłuchaj [TUTAJ]
10. „Chrystus Pan, Boży Syn” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 25 września.

(fot. Krzysztof Kołacz)

Dziesiąty utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji „Powróć” w Starej Wsi to uwielbienie Syna Jedynego Boga – Jezusa Chrystusa. Tego, który pragnął umrzeć za mnie i za Ciebie.

Bez względu na to gdzie teraz jesteś, jaka jest Twoja aktualna sytuacja, jak wielkie są Twoje problemy – On już za to wszystko umarł. Odkupił z miłości Twój grzech by dać Ci życie w obfitości.

http://youtu.be/heWgWLGxuvE

Uwielbiaj dziś Baranka, wywyższaj Odkupiciela i Króla. Tego, który jest, który był i który zawsze będzie pragnął dla Ciebie tylko dobra.

—

Utwór: „Chrystus Pan, Boży Syn”
Kompozycja: muz. i sł. Chris A. Bowater, tłum. Ludmiła Rapanowicz aranż. Marcin Pospieszalski

Poprzednie utwory:

1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]
3. „Bo Bóg tak ukochał nas” – posłuchaj [TUTAJ]
4. „Jahwe” – posłuchaj [TUTAJ]
5. „Pieśń przebaczenia” – posłuchaj [TUTAJ]
6. „Do mnie wróć” – posłuchaj [TUTAJ]
7. „Ojcze prowadź nas” – posłuchaj [TUTAJ]
8. „Przychodzisz Panie” – posłuchaj [TUTAJ]
9. „Jezus” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 18 września.

(fot. Krzysztof Kołacz)

Pieśń uwielbieniowa „Jesus” jest bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych. Podczas tegorocznego Dziesiąty utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji „Powróć” w Starej Wsi, wykonano jej polską wersję.

Ta pieśń rozbrzmiewała podczas uwielbienia w starowiejskiej bazylice ojców Jezuitów.

Wspólne dziękczynienie oraz animacja modlitwy, której muzyka właściwie towarzyszyła, sprawiły że można było zatracić się w potędze imienia Bożego Syna. Słuchając tego utworu warto wspomnieć w sercu słowa 18 rozdziału Ewangelii wg. św. Mateusza: „Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.”

http://youtu.be/RBzdM2uJwlk

—

Utwór: „Jezus”
Amerykański utwór uwielbieniowy

Poprzednie utwory:

1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]
3. „Bo Bóg tak ukochał nas” – posłuchaj [TUTAJ]
4. „Jahwe” – posłuchaj [TUTAJ]
5. „Pieśń przebaczenia” – posłuchaj [TUTAJ]
6. „Do mnie wróć” – posłuchaj [TUTAJ]
7. „Ojcze prowadź nas” – posłuchaj [TUTAJ]
8. „Przychodzisz Panie” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 11 września.

(fot. Krzysztof Kołacz)

„Przychodzisz Panie” to ósmy utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji „Powróć” w Starej Wsi. Według mnie jest to najpiękniejsza spośród wszystkich pieśni, które w tym roku można było usłyszeć w starowiejskiej bazylice ojców jezuitów.

Zaledwie w czterech wersach zawarto niejako obraz Dobrego Ojca. Tego, który bez względu na naszą duchową ślepotę przychodzi do naszych serc.

Tego, który przez krzyż odkupił moje i Twoje upadki, pokazując tym samym bezwzględną wierność woli Ojca. Wierność temu, że Bóg chce dla nas tylko dobra.

Tego, który podpowiada nam, jak podążąć drogą miłości poprzez Słowo Życia, które jesteśmy w stanie odczytywać z pomocą Ducha Świętego.

I w końcu Tego, który leczy. Boga będącego ukojeniem i pokrzepieniem.

http://youtu.be/sOsgGUCG_lQ

Dziś, na wieczornej modlitwie, podziękuj Mu za to jaki jest.
Amen.

—

Utwór: „Przychodzisz Panie”
Kompozycja: Leopold Twardowski

Poprzednie utwory:

1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]
3. „Bo Bóg tak ukochał nas” – posłuchaj [TUTAJ]
4. „Jahwe” – posłuchaj [TUTAJ]
5. „Pieśń przebaczenia” – posłuchaj [TUTAJ]
6. „Do mnie wróć” – posłuchaj [TUTAJ]
7. „Ojcze prowadź nas” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 4 września.

Śluby nowicjuszy II roku PME.

W sobotę 24 sierpnia w naszym starowiejskim nowicjacie PME (na Podkarpaciu) odbyła się skromna uroczystość złożenia pierwszych ślubów zakonnych: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa.

Na ręce Prowincjała pierwsze śluby złożyli: Piotr Chydziński, Piotr Kołakowski, Michał Krudysz, Tomasz Lipa, Przemysław Mąka, Maciej Wesołowski i Michał Zalewski. Uzyskali tym samym status Scholastyków aprobowanych i w najbliższym czasie przeniosą się do kolegium krakowskiego, gdzie rozpoczną studia.

Inaczej niż we wszystkich zakonach (mocą specjalnego przywileju Stolicy Apostolskiej), jezuici nie składają ślubów czasowych, ale już pierwsze śluby są ślubami wieczystymi, obwarowanymi jednak klauzulą, iż obowiązują one tak długo, jak długo składający je pozostaje członkiem Towarzystwa Jezusowego. Ostatnie, uroczyste śluby (tzw. Profesję) jezuici składają po wielu latach życia i pracy w zakonie oraz po odbyciu tzw. trzeciej probacji.

Wdzięczni Panu za tych naszych współbraci, módlmy się, aby wzrastali w świętości w duchu Towarzystwa.

RED.

Mecz nowicjuszy i kandydatów TJ.

Czwartek na starowiejskiej willi był dniem spotkania nowicjuszy i kandydatów TJ Prowincji Polski Południowej.

Wspólne spotkanie uczczono tradycyjnym meczem w piłkę nożną i grillem. W sobotę swoje pierwsze śluby złoży siedmiu nowicjuszy drugiego roku. Tym samym zakończą nowicjat i staną się w oczach Towarzystwa scholastykami.

Pogoda w czwartkowy ranek nie rozpieszczała. To jednak nas nie przestraszyło i niczym nie speszeni udaliśmy się drogą na wille. Tego dnia nie dzieliła nas z kandydatami tradycyjna separacja, co skrzętnie wykorzystaliśmy na rozmowy w drodze, by lepiej poznać nowych współbraci.

Na miejscu nie zwlekając zajęliśmy się przygotowaniem boiska pod słynny mecz: nowicjat-kandydaci. Obie drużyny prezentowały wysoki poziom i choć po pierwszej połowie nowicjusze pewnie schodzili na przerwę z wynikiem 2:1, ostatecznie mecz zakończył się remisem 5:5.

Wszyscy zawodnicy z niekłamaną radością ruszyli napełnić swoje brzuchy przygotowanym mięsiwem.

Jutro czeka nas niesłychanie bardziej ważne wydarzenie. Pierwsze śluby – moment konsekracji. Nowe życie z Jezusem. Kolejne, lecz może pierwsze tak świadome, TAK dla łaski otrzymanej w chrzcie.

Usilnie prosimy o modlitwę w tych szczególnych dla nas chwilach, byśmy mogli zawsze wracać do nich i czerpać światło, gdy wokół będzie mrok i proste śluby.

n. Przemysław Mąka/ RED.

fot. nowicjat.deon.pl

Od 19 sierpnia w starowiejskim Nowicjacie Prowincji Południowej przebywa pięciu kandydatów, których Prowincjał PME – o. Wojciech Ziółek SJ, przyjął do Towarzystwa Jezusowego. Teraz przed nimi krótki okres kandydatury, a potem nowicjat.

Pięciu odważnych, którzy w tym roku zdecydowali się pójść drogą Świętego Ignacego Loyoli to: Piotr Bugiel, (ur. 1989) z Krakowa, Arkadiusz Ciemięga (ur. 1991) z miejscowości Świerklany na Śląsku, Mateusz Duszyński (ur. 1986) z Tarnowa, Artur Patalong (ur. 1983) z Mysłowic oraz Artur Pruś (ur. 1988) z Rzeszowa.

Przed nimi pierwszy etap formacji, czyli wspomniana kandydatura, który potrwa do 12 września i zakończy się uroczystym wprowadzeniem do nowicjatu. W tym czasie nad chłopakami czuwa Anioł Piotr Jabłoński oraz socjusz dk. Jakub Biela.

Prosimy o modlitwę za chłopaków.

RED.

(fot. Krzysztof Kołacz)

Siódmy utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji „Powróć” w Starej Wsi zatytułowany jest „Ojcze prowadź nas.”

Droga z dobrym Bogiem to droga miłości. To ona wyznacza na tym szlaku kierunek i jest obecna w każdym przebytym metrze.

Doskonale wiedzą o tym pielgrzymi, którzy właśnie w sierpniu przemierzają dziesiątki kilometrów ufając Temu, za którym pragną iść.

„W Twej miłości, odkrywamy życia sens” – te słowa powinny być swoistym celem każdego z nas. Powinny stać się wizytówką naszej drogi. Odciskiem na szlaku, pełnym wyrw i niebezpieczeństw.

http://youtu.be/nwN-IOGxgsY

Tego sobie i Wam pragnę dziś życzyć. Pozwólmy się prowadzić dobremu Ojcu.
Amen.

—

Utwór: „Ojcze prowadź nas”
Kompozycja: Hubert Kowalski

Poprzednie utwory:

1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]
3. „Bo Bóg tak ukochał nas” – posłuchaj [TUTAJ]
4. „Jahwe” – posłuchaj [TUTAJ]
5. „Pieśń przebaczenia” – posłuchaj [TUTAJ]
6. „Do mnie wróć” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 28 sierpnia.

(fot. Krzysztof Kołacz)

„Do mnie wróć” – to zawołanie Dobrego Boga, które słyszymy w szóstym utworze z tegorocznego Koncertu Nowej Ewangelizacji „Powróć” w Starej Wsi.

W tej pieśni Bóg wzywa cały świat – mnie, Ciebie, Twojego wroga, przyjaciela, nieznajomego – do tego, aby powrócić do Źródła. Skierować swój wzrok na Tego, który zbawia. Nie ma sensu rozpisywać się nad tym wezwaniem, dlatego dziś zachęcam Cię do podjęcia go na modlitwie. Przed Panem Bogiem, bez niczyjej interpretacji. On już to wyjaśnił: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” (J 14, 6)

http://youtu.be/C3jqc9ZCnLo

Powróć, trwaj. Amen

—

Utwór: „Do mnie wróć”
Kompozycja: polska wersja zespołu Deus Meus

Poprzednie utwory:

1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]
3. „Bo Bóg tak ukochał nas” – posłuchaj [TUTAJ]
4. „Jahwe” – posłuchaj [TUTAJ]
5. „Pieśń przebaczenia” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 21 sierpnia.

(fot. Krzysztof Kołacz)

Piąta pieśń z Tegorocznego Koncertu Ewangelizacji w Starej Wsi „Powróć” to „Pieśń przebaczenia”.

Słowa fragmentu oratorium „Misterium Przebaczenia” przypominają nam o tym, że idąc za Dobrym Bogiem, nie musimy się poddawać Lękowi.

W dzisiejszych czasach coraz trudniej jest świadczyć o wierze. Otwarta postawa życia z Panem Bogiem spotyka się nierzadko z drwiną lub wywołuje w nas wstyd. Tymczasem On, jakkolwiek byśmy w życiu nie zbłądzili – nie wstydzi się nas. „Jarzmo moje jest słodkie, a brzemię lekkie” czytamy w Ewangelii wg. św. Mateusza.

Bóg czeka na nas. Na takich, jakimi jesteśmy. Wraz z naszymi problemami, upadkami i wątpliwościami. Pragnie je wziąć, pragnie nas pokrzepić. Przebacza tym, którzy mają serca skruszone. Którzy w prawdzie stają i o prawdę wobec swojego życia proszą.

http://youtu.be/Rl-2l5JKDug

Dziś przyjdź do Niego i poproś o pokrzepienie. Ofiaruje Ci je, ponieważ jest Dobry.

—
Utwór: „Pieśń przebaczenia”
Fragment oratorium Misterium Przebaczenia

Poprzednie utwory:
1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]
3. „Bo Bóg tak ukochał nas” – posłuchaj [TUTAJ]
4. „Jahwe” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 14 sierpnia.

(fot. Leszek Wilczak SJ)

Dziś minął piąty i ostatni dzień jubileuszowych Ignacjańskich Dni Młodzieży, które otworzyły nową dekadę tych spotkań. Mogę szczerze i z czystym sercem powiedzieć – podobało mi się na X IDM-ach.

To spotkanie będę na pewno długo wspominał. Przede wszystkim jednak młodzież – radosną, otwartą i pełną Ducha, który zagościł w jej sercach podczas rekolekcji wspólnot MAGIS – oraz zespół tworzący tegoroczne IDM-y od zaplecza, całą ekipę wolontariuszy, warsztatowców oddanych swojej misji, którzy po prostu nie zawiedli.

Zbudowało mnie świadectwo młodych, którzy przyjechali, żeby rzeczywiście szukać i odnaleźć coś więcej w swoim życiu. Zawsze brzmi to bardzo górnolotnie, gdy wspominamy tzw. „ducha MAGIS”, o którym powtarzał św. Ignacy z Loyoli. IDM-y jednak pokazały mi młodzież pełną pragnień, która szuka sposobu, jak wprowadzać w życie swoje ideały, oraz młodzież świadomą tego, że im bardziej dorastamy, tym trudniej stanąć nam twarzą w twarz z tym, kim jesteśmy i do czego w życiu tak naprawdę dążymy.

Podczas IDM-ów z dużą aprobatą uczestników spotkały się wieczorne zabawy – jubileuszowy bal, występ zespołu gospel i koncert Maleo Reggae Rockers. IDM uświetnił także konkurs na teledysk, wygrany przez wspólnotę MAGIS z Kłodzka, nabożeństwo prowadzone przez jezuickich nowicjuszy, z którego każdy uczestnik wyniósł trochę więcej Boga, a także warsztaty, gdzie każda osoba, wybierając uprzednio jeden z 38 dostępnych, miała możliwość rozwoju swoich pasji.

Wspominałem już we wcześniejszych relacjach o tym, że dobrze się czułem wśród tych młodych ludzi. Nie dlatego, że była to zbieranina ludzi bezimiennych, ale dlatego, że uczestników łączył jeden cel – Jezus Chrystus.

Cieszę się więc, że udało się nam – Jezuitom zorganizować już po raz dziesiąty tak niesamowite spotkanie. I tej satysfakcji nie kryją też uczestnicy. Tylko ich zadowolenie może sprawić, że wspólnoty MAGIS będą się rozwijać i że same IDM-y będą się cieszyć rosnącą popularnością.

Dziękujemy tym, którzy wspierali nas od samego początku finansowo i modlitewnie, ponieważ – tak, jak my – mają pragnienie pomóc młodym w realizacji ich wielkich pragnień.

Piotr Chydziński SJ/ RED.

(fot. Leszek Wilczak SJ)

Czuć w powietrzu czas pożegnań. Ale póki co czwarty dzień X Ignacjańskich Dni Młodzieży – dobiegł końca. Dobra atmosfera tego spotkania udziela się każdemu i to naprawdę widać.

Przede wszystkim więc, dzisiaj Eucharystii przewodniczył o. Wojciech Ziółek SJ – Prowincjał Jezuitów Polski Południowej. W dzień, w którym czcimy św. Ignacego Loyolę, założyciela Towarzystwa Jezusowego, ojciec prowincjał poświęcił właśnie mu kazanie. Powiedział dobre słowa o tym, że Ignacy to człowiek z krwi i kości, który ma za sobą wiele doświadczeń i który wiele dzisiaj nam daje. Przykład takich świętych, jak tego założyciela Najmniejszego Towarzystwa, zawsze pobudza do działania.

Jako, że wspomniałem o pożegnaniach – dzisiaj uczestnicy prezentowali to, czego udało im się nauczyć na warsztatach. Tak, widać było dużą kreatywność, chęć współpracy i radość z tego, co udało im się uzyskać. Ciekawa była prezentacja warsztatów pracy zespołowej – 50 osób stanęło wężykiem w parach, naprzeciw siebie, przed sceną i mieli za zadanie przerzucić wzdłuż swojego korowodu osobę na scenę, na swoich rękach, miarowo podrzucając tą osobą. A żeby było ciekawiej – były dwa zespoły, więc rywalizacji i również nie zabrakło.

Na koniec dnia, wystąpił zespół długo oczekiwany przez wszystkich – Maleo Reggae Rockers. Dobra muzyka, świetne granie i niesamowita zabawa. Czułem się znowu niesamowicie w tym tłumie skaczących pod sceną. Znowu tutaj można było zobaczyć, jak uczestnicy IDM-ów są otwarci na siebie. I nie liczy się, ile ktoś ma lat, skąd pochodzi i kim jest. Liczy się szczerość i autentyczność w tym, co możemy dać od siebie.

 Piotr Chydziński SJ/ RED.

(fot. Krzysztof Kołacz)

Czwarta pieśń z tegorocznego Koncertu Nowej Ewangelizacji w Starej Wsi „Powróć” opowiada o Jahwe – Bogu i Panu Jedynym.

Każdego dnia, podczas każdego wschodu i zachodu słońca – „On ciszą mówi do nas”. Mówi do swoich córek i swoich synów. Kiedy zwracamy się do dobrego Ojca, On przychodzi do nas ze Słowem, które jest duchem i życiem.

To Jahwe – Bóg Jedyny i wszechwładny (Adonai) wskazuje nam drogę jaką mamy podążać do zbawienia. Każdego z nas ta droga wiedzie przez inne przeszkody lecz kierunek zawsze jest ten sam.

Święty sprawiedliwy zawsze codziennie nas wypatruje. Czeka na Ciebie i na mnie, aby zachęcić nas do wyruszenia w podróż wiedząc tylko tyle, że On jest wierny w swych obietnicach na wieki. Amen.

—
Utwór: „Jahwe”
Kompozycja chrześcijańskiego zespołu Deus Meus

Poprzednie utwory:
1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]
3. „Bo Bóg tak ukochał nas” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 7 sierpnia.

X IDM – Dzień III (fot. Leszek Wilczak SJ)

Dzisiejszy dzień spędziłem szukając… właściwie czego? W końcu jakie można zrobić nowe zdjęcia po raz kolejny tym samym osobom, jakie można nakręcić ujęcia, znając tylko lakoniczny program dnia?

Nie wiem jak to się dzieje, ale wczoraj składając różne ujęcia do filmiku, pomimo braku profesjonalizmu w mojej ręce, stworzyłem coś ciekawego z wielkiej zlepki do siebie nie pasującej. A co w tym wszystkim najciekawsze – w ciągu dnia nakręciłem Asię, grającą na pianinie motyw, który pasował idealnie do filmiku, a co jeszcze lepsze – materiału miałem na tyle, że dokładnie w momencie zakończenia piosenki, zostało mi tylko umieszczenie zbliżenia na Najświętszy Sakrament.

A wracając do dnia dzisiejszego – przechadzałem się po warsztatach robiąc zdjęcia, kręcąc ujęcia i spotykając ciekawych ludzi. Każdego z tych młodych coś wyróżnia spośród tego tłumu ponad 400 osób – każdy ma swoją pasję, którą przyjechał rozwijać. Każdy ma historię swojego życia, która go ukształtowała. To jest coś pięknego – poznać tak wielu wartościowych ludzi, którzy z taką otwartością i uśmiechem po prostu są tutaj i dają siebie innym.

Dzisiaj starałem się na jednym z warsztatów stać się uczestnikiem – poszedłem pograć w siatkówkę. Co prawda na pewno mogłem wybrać coś z pozoru ciekawszego, ale stawka była wysoka – rozgrywany był mecz: Jezuici kontra reszta świata. Wynik był oczywisty, ale przecież trzeba było udowodnić to, kto jest lepszy w tym sporcie. Walka była troszkę bardziej zażarta i po jakimś czasie oczywistość stanęła pod znakiem zapytania – ale ostatecznie Jezuici górą. 3:0.

Prezentacją filmów na IDM-owym konkursie na teledysk – tym zakończył się dzisiejszy dzień. Najlepiej widać było w pewnym momencie, z jakiej wspólnoty przyjechało najwięcej osób – kiedy padło hasło „film z Nowego Sącza!”, wtedy ryknął jęk, pisk i brawa jednocześnie, które zamieniły materiał nagrywany ze wzmacniacza w jeden szum.

Kto wygrał? Bo skoro konkurs, to musi być i wygrany. Więc pierwsze miejsce zdobyła wspólnota z Kłodzka. Za to nagrodę pocieszenia, czyli w tym przypadku nagrodę publiczności, otrzymała wspólnota z Kłodzka. Chyba więc byli nie do przebicia. Ale konkurencja była niezła. Nie napiszę, który filmik podobał mi się najbardziej, bo przeczyta ten tekst jeszcze ktoś z młodych i się obrazi na moją nieobiektywność, więc może urwę ten mini-reportaż w tym miejscu.

Piotr Chydziński SJ/ RED.

(fot. Piotr Chydziński SJ)

Spokojniej. Zdecydowanie spokojniej. Niepozorny klimat tego dnia, kryje w sobie coś co intryguje każdego uczestnika. W końcu nikt nie wie, co czeka go wieczorem.

Wszystko ukryte jest pod nazwą „nabożeństwo prowadzone przez nowicjuszy Towarzystwa Jezusowego”. Ci, którzy są na IDM-ach już kolejny raz, wiedzą, że będzie wyjątkowo. A ci, których czeka to po raz pierwszy – nie kryją zaciekawienia.

Uczestnicy IDM-ów zaczęli dzisiaj dzień od medytacji zaproponowanej przez nowicjuszy i wiążącej się z wieczornym nabożeństwem. Mieli oni przyjrzeć się działaniu trzech osób Boskich w swoim życiu i przygotować swoje własne wyznanie wiary. To nie było łatwe. Wiara przecież nie jest rzeczą łatwą. W końcu przecież przychodzi im szczerze stanąć przed Bogiem.

Wczorajszy dzień pozwolił uczestnikom IDM-ów zapoznać się z prowadzącymi warsztaty i z samą ich atmosferą. Dzisiaj była już dla nich solidna szkoła tego co przyjechali poćwiczyć lub poznać. Ćwiczenie czegoś pod okiem profesjonalisty, zdecydowanie bardziej pozwala na szybsze przyswojenie techniki. Pozwala także zwrócić uwagę na coś nowego i bardziej odkrywczego.

Co mogłem dzisiaj zauważyć, to wpływ miejsca na osoby, które biorą udział w IDM-ach. Tutaj, w Starej Wsi, nigdzie nikomu się nie spieszy i każdy jest otwarty na drugą osobę. A klimat rekolekcyjny wpływa na to, że tutaj wszyscy są jakby obok: obok świata, obok normalnego biegu życia, obok tego, co na co dzień ich przytłacza. To nie znaczy, że IDM-y mają człowieka odrealnić. Ignacjańskie Dni Młodzieży mają pokazać każdemu, że chrześcijanin to człowiek radosny. Bo smutek tutaj nie mieszka. Ewentualnie małe zmęczenie.

W oczach wchodzących, około godziny 20, do bazyliki Wniebowzięcia NMP w Starej Wsi, widziałem zaskoczenie, ale i pragnienie. Zaskoczenie, bo niecodziennie widzi się brzozy rosnące w środku kościoła. Ale i pragnienie, bo wszyscy wiemy, że potrzebujemy codziennie na nowo poznawać Pana Jezusa i samych siebie, żeby żyć MAGIS – tj. bardziej.

I teraz, po tym nabożeństwie, nikt nie jest w stanie powiedzieć, co Pan Jezus dokonał w sercu każdego z uczestników. Na zewnątrz – uśmiech, łzy radości, zdjęta z oczu czarna opaska i wiara, na nowo, szczerze i osobiście wyznana przed Bogiem, jedynym w Trójcy. A co dzieje się wewnątrz – tutaj jest tylko przestrzeń Łaski. Tutaj głęboko zakorzenione są słowa „Jezu, ufam Tobie!”.

Papież Franciszek dużo mówi o tym, że chrześcijanin to człowiek radosny. Więc niech i tutaj wybrzmią jego słowa, wypowiedziane w Aparecidzie, do młodych zebranych w Brazylii na ŚDM: „Jeśli jesteśmy naprawdę zakochani w Chrystusie i czujemy, jak bardzo On nas kocha, to nasze serce „rozpali się” tak wielką radością, że udzieli się ona tym, którzy żyją blisko nas!”.

Piotr Chydziński SJ/ RED.

]]> https://jezuici.pl/2013/07/x-idm-rozpoczete/ Mon, 29 Jul 2013 09:02:16 +0000 https://jezuici.pl/?p=8387 28 lipca br. był początkiem kolejnej edycji Ignacjańskich Dni Młodzieży. To jubileuszowe, dziesiąte spotkanie, którego hasłem stały się słowa „Ja, my, TEN – IDM!”. Otwarcia dokonał o. Zbyszek Gubała SJ, gospodarz miejsca. To od początku miały być wyjątkowe IDM-y. Bo skoro dziesięć lat już za nami, to znaczy, że jesteśmy bogatsi o doświadczenie tego czasu. […]]]>

(fot. IDM)

28 lipca br. był początkiem kolejnej edycji Ignacjańskich Dni Młodzieży. To jubileuszowe, dziesiąte spotkanie, którego hasłem stały się słowa „Ja, my, TEN – IDM!”. Otwarcia dokonał o. Zbyszek Gubała SJ, gospodarz miejsca.

To od początku miały być wyjątkowe IDM-y. Bo skoro dziesięć lat już za nami, to znaczy, że jesteśmy bogatsi o doświadczenie tego czasu. Ciężko jest już od początku powiedzieć, czy ten potencjał został wykorzystany (to będę mógł napisać po ostatnim dniu). Ale co mogę już teraz zrobić, to podzielić się doświadczeniem tego czasu, który za mną.

Rzucali się sobie na szyję, przytulali i prawie mieli łzy w oczach. Wspólnoty MAGIS, które dzień wcześniej zakończyły rekolekcje, spotkały się w jednym miejscu po roku. To zawsze jest miłe uczucie widzieć, jakie więzi mogą łączyć ludzi, którzy spotykają się ze sobą tylko praktycznie raz w roku i których łączy wspólny cel – Jezus Chrystus. To około 400 osób, które pragną w życiu czegoś więcej i chcą się tym dzielić.

Spotkaniem wokół Chrystusa na Eucharystii, wszystko się zaczęło. To naprawdę duża wspólnota. I każdy się modli. I każdy się cieszy nie tylko IDM-ami, ale także spotkaniem Jezusa na nowo. To było dzisiaj widoczne na ich twarzach przede wszystkim.

To, co było widać na Eucharystii, później można było usłyszeć na godzinie świadectw. To czas, kiedy osoby z każdego stopnia rekolekcji, mogą powiedzieć o tym, jak przeżyły poprzednie dziesięć dni. Na pewno mogę powiedzieć, że pozwolili oni Jezusowi zadziałać w swoim życiu. I że Duch Święty dokonywał wielkich rzeczy w nich.

W międzyczasie, uczestnicy udali się na warsztaty, które wcześniej sobie wybrali z palety 38.

Podsumowaniem dnia stał się bal jubileuszowy, którą klasycznie otworzyć polonez i następnie walc wiedeński. Rzeczą dla mnie w tym bardzo budującą był moment, kiedy Łukasz, uczestnik rekolekcji, poruszający się na wózku, prowadzony przez kolegę, był na czele wszystkim znanej z weseli zabawy w pociąg. Dzisiejsza młodzież? Jest inna. Ale dobra.

Podczas balu, niespodzianką był jubileuszowy tort. Po takiej klasycznej potańcówce, cukier podany w tak przepysznej formie, był rzeczą wręcz zbawienną. I oczywiście miłym zaskoczeniem. A co do zaskoczenia – IDM-y odwiedzili także współtwórcy tej imprezy. I choć nie ma wśród uczestników takich, którzy ich pamiętają z formacji, to spotkali się z entuzjastycznym przyjęciem.

Przed nami jeszcze trzy pełne dni, które także będą obfitowały w dobre doświadczenia – dla młodzieży, która jest tutaj i dla was, czytelników i obserwatorów, którzy budujecie się tym, co oni przeżywają. Niech to dobro z dnia na dzień wzrasta. Amen.

Piotr Chydziński SJ/ RED.

(fot. Krzysztof Kołacz)

Trzecia pieśń z tegorocznego Koncertu Nowej Ewangelizacji „Powróć” w Starej Wsi, nosi tytuł: „Bo Bóg tak ukochał nas”.

Ten utwór ogniskuje się na Jezusie Chrystusie. To do Niego mamy wracać i na Nim skupiać swoje działanie. Po co? W odpowiedzi słyszymy obietnicę Naszego Ojca: „(…) by każdy kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.”

Nasza wiara w śmierć i zmartwychwstanie Bożego Syna jest niczym innym jak odpowiedzią na miłość Ojca.

Czasem Ta miłość wymaga oddania tego co nasze. Wyzbycia się egoizmu, pychy, grzechu, a nawet życia za przyjaciół. Bóg nie potrafi nas nie kocha i dobrze wie, że my – po ludzku, będziemy kurczowo trzymać się naszych ziemskich przywiązań.

Jak mówił bł. Jan Paweł II: „Prawdziwa radość jest zwycięstwem, czymś, czego nie sposób osiągnąć bez długiej i trudnej walki. Chrystus ma tajemnicę tego zwycięstwa.” Tkwi ona w męce krzyża, na którym Chrystus nie zapomniał o Tobie i o mnie choćby przez moment. Dał nam świadectwo życia w zgodzie z wolą Ojca.

Proś dziś Jezusa o to, abyś potrafił odpowiedzieć na miłość Boga.
Amen.

—
Utwór: „Bo Bóg tak ukochał nas”

Poprzednie utwory:
1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]
2. „Lament” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 31 lipca.

(fot. Krzysztof Kołacz)

Drugi utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji w Starej Wsi z pozoru wydaje się być smutny. Taki też jest jego tytuł. „Lament” to jednak historia każdego z nas.

Kto podąża za Jezusem ten na tej drodze upada. Wielu podczas wędrówki spotka takich, którzy twierdzą, że życie Prawdą to ułuda. Wielu straci nadzieję. O tym wszystkim wie Bóg i choć może się wydawać niezrozumiałym fakt, że na to pozwala – ten właśnie Boży plan jest najlepszym jaki możemy na swoje ziemskie życie otrzymać.

W tych wszystkich momentach naszego lamentu, Bóg jest przy nas. Dokładnie tak jak obiecał to w dzisiejszym czytaniu z Księgi Wyjścia Mojżeszowi: „Ja będę z tobą.”

„On czeka wciąż na Ciebie” – te słowa, kończą dzisiejszą pieśń. Tak Bóg mówi do nas zawsze wtedy, gdy my uważamy że o nas zapomniał, że jesteśmy przez Niego odrzuceni. Bóg pragnie abyśmy my za Nim podążali, ale tylko i wyłącznie jako ludzie – wolni. Tę wolność nam ofiarował i z racji tej wolności dopuszcza do naszych upadków po to, abyśmy ciągle powracali do prawdziwej, a nie – wmówionej, wolności.

On czeka. Przyjdź.
Amen.

—
Utwór: „Pokój Wam”
Kompozytor: Piotr Pałka

Poprzednie utwory:
1. „Pokój Wam” – posłuchaj [TUTAJ]

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 24 lipca.

(fot. Krzysztof Kołacz)

Pierwszy utwór z tegorocznego Koncertu Nowej Ewangelizacji w Starej Wsi zatytułowany jest „Pokój Wam”.

Kiedy wsłuchamy się w słowa pieśni widać bardzo wyraźne wezwanie do tego aby zaufać Bogu, w którym nie ma Lęku. Duch Święty został do nas posłany nie dlatego, że Panu Bogu tak się „wymyśliło”, lecz w konkretną misją współtowarzyszenia nam podczas drogi, którą podążamy.

Ta droga nie zawsze jest prosta. Jest pełna brudu i wyrw, w które co jakiś czas – po ludzku, wpadamy. Droga z Bogiem dobrym jest trudna i jest drogą, która może zapewnić pokój serca. Usłyszałem jakiś czas temu, z ust kapłana, takie słowa: „Nie ma się czego bać. Najwyżej umrzemy.”

Bóg posyła Ciebie i mnie w drogę. Drogę, w której Lęk będzie robił wszystko aby zabić w nas pokój. Ten Bóg jednakże, posyła do nas swojego Ducha, aby – jako Doradca i Pocieszyciel, pomagał nam w tej drodze.

Starajmy się w codzienności słuchać, albo jak radził św. Ignacy Loyola – przynajmniej pragnąć słuchać, Jego głosu.
Amen.

—
Utwór: „Pokój Wam”
Kompozytor: Piotr Pałka

Następny utwór z Koncertu Nowej Ewangelizacji pojawi się w środę, 17 lipca.

]]> https://jezuici.pl/2013/07/powroc-aby-uslyszec/ Tue, 09 Jul 2013 12:47:54 +0000 https://jezuici.pl/?p=7973 – Dobrze, że jest muzyka – powiedział mi kiedyś przyjaciel. Trudno było się z nim nie zgodzić. Wystarczy przejść parę kilometrów lasem i posłuchać, aby przekonać się, że dookoła nas nieustanie grany jest koncert. Ba, my sami to widowisko współtworzymy. Kiedy w miniony weekend szedłem szlakiem, nie mogłem jej nie słyszeć. Była obecna w śpiewie […]]]>

(fot. Krzysztof Kołacz)

– Dobrze, że jest muzyka – powiedział mi kiedyś przyjaciel. Trudno było się z nim nie zgodzić. Wystarczy przejść parę kilometrów lasem i posłuchać, aby przekonać się, że dookoła nas nieustanie grany jest koncert. Ba, my sami to widowisko współtworzymy.

Kiedy w miniony weekend szedłem szlakiem, nie mogłem jej nie słyszeć. Była obecna w śpiewie ptaków, w szeleście liści, w szemraniu strumienia. W końcu towarzyszy nam ona od momentu życia płodowego aż po samą śmierć. Dla niektórych jest całym życiem – pasją, tlenem. O czym mowa? O muzyce.

Jakiś czas temu, na swoim Fundamencie Ignacjańskim usłyszałem ciekawą historię pewnego plemienia Aborygenów. Rekolekcjonista przytoczył ją jako trafną analogię naszego życia z Bogiem. Aborygeni mieli w swoich obyczajach coś na wzór egzaminu dojrzałości. Osoba z plemienia, na czas tej próby, była wysiedlana z osady – tak, by nie znała drogi powrotnej. Aby przeżyć, musiała poświęcić lata swojej młodości na naukę specjalnej pieśni, której słowa wskazywały drogę do domu. Utwór ten śpiewano jak mantrę, dbając o dobre zapamiętanie każdego słowa. Można powiedzieć, że dla owego plemienia tekst ten był pieśnią życia. My też taką mamy. Jest nią Ewangelia, którą powinniśmy się karmić. Ona nas prowadzi, a nierzadko pozwala powracać do Źródła. Kiedy ktoś śpiewa Słowo Boże, zawsze towarzyszy mi jedna myśl: „Boże, jesteś naprawdę niepojęty”. Na rynku muzycznym, zwłaszcza rockowym, mamy dziś coraz więcej zespołów, które otwarcie, za pośrednictwem muzyki, chcą przenosić Słowo Życia.

Muzykę jako nośnik „duchowego ładunku” dostrzegli organizatorzy Koncertu Nowej Ewangelizacji w Starej Wsi. Pierwszy odbył się w listopadzie ubiegłego roku. Temat każdego koncertu był rozeznawany podczas wspólnotowej modlitwy. Koncert Nowej Ewangelizacji nie przekazuje jakiejś fikcyjnej historii. Tutaj programem jest Ewangelia i sam Duch Święty działający we wspólnocie współtworzącej koncert. To fascynująca i radosna, choć momentami trudna, wręcz bolesna, podróż do wnętrza samego siebie, by tam spotkać się z Bogiem, który zawsze czeka z miłością.

Dzięki muzyce, Koncert Nowej Ewangelizacji poza niesionym „ładunkiem dobra” jest też po prostu ciekawym wydarzeniem kulturalnym. W tym roku przy organizacji KNE współpracowało wielu artystów. Funkcję dyrektora artystycznego oraz dyrygenta koncertu objął Hubert Kowalski – kompozytor, aranżer, producent muzyczny, współtwórca największego w Polsce koncertu uwielbieniowego „Jednego Serca Jednego Ducha” w Rzeszowie, współpracujący z zespołem Deus Meus oraz z najwybitniejszymi postaciami polskiej sceny muzyki chrześcijańskiej. Jako soliści wystąpili Leopold Twardowski i Agnieszka Nowicka-Cudzich. Na scenie pojawiła się również krakowska orkiestra ICON oraz sekcja rytmiczna tworzona przez muzyków jazzowych pochodzących z regionu Podkarpacia.

Od jutra na stronach Jezuici.pl i Deon.pl będziemy sukcesywnie umieszczać utwory zarejestrowane podczas tegorocznego Koncertu Nowej Ewangelizacji w Starej Wsi. W każdą środę pojawi się jeden utwór wraz z krótkim komentarzem do tekstu pieśni. Już jutro będzie można posłuchać pierwszego utworu pt. „Pokój Wam” skomponowanego przez pana Piotra Pałkę.

Muzyka jest talentem. Jest darem dobrego Boga. Wszystkim słuchającym starowiejskiego koncertu życzę wielu pozytywnych owoców i kolejnego – tytułowego „powrotu” do Boga Żywego.

Krzysztof Kołacz/ RED.

fot. nov. Piotrek

Zakończyła się, trwająca od 17 maja, Próba Pielgrzymia nowicjuszy drugiego roku obu polskich Prowincji. Szkołę przetrwania według św. Ignacego, przebyli w drodze ze Starej Wsi do Częstochowy.

„[67] Trzecia próba to pielgrzymowanie przez następny miesiąc bez pieniędzy, owszem, czasem nawet połączone z żebraniem od drzwi do drzwi dla miłości Chrystusa, aby się w ten sposób mogli przyzwyczaić do niewygód w jedzeniu i spaniu i do tego stopnia, żeby odrzuciwszy wszelką nadzieję, jaką mogli pokładać w pieniądzach i innych rzeczach stworzonych, złożyli ją całkowicie, z prawdziwą wiarą i żarliwą miłością w swym Stwórcy i Panu.” (Konstytucje Towarzystwa Jezusowego, Egzamin Ogólny)

Tak to widział nasz ojciec Założyciel. Jest to kolejne doświadczenie, które przygotował on dla nas, nowicjuszy. Kolejne, które miało nas wypróbować i potwierdzić nasze powołanie. Tak naprawdę była to dla nas, nowicjuszy drugiego roku, niemalże ostatnia próba. Wcześniej zostaliśmy poddani doświadczeniu Ćwiczeń duchownych (miesięcznym rekolekcjom w milczeniu), posługi w szpitalu i szkołach.

Ostatnie zaś dwanaście dni, w naszym przypadku, były faktycznie pielgrzymowaniem połączonym z żebranie od drzwi do drzwi. Zostaliśmy podzieleni na cztery pary i w takim układzie ruszyliśmy w kierunku Częstochowy, każdy swoją, oddzielną trasą. Warto zaznaczyć, że początek tej wędrówki miał miejsce w naszej starowiejskiej Bazylice, co w ostatecznym rozrachunku dawało nam do przejścia ok. 320 km.

Muszę tu koniecznie podkreślić, jak to sobie obiecałem podczas próby, że życzliwość i gościnność ludzi w naszym kraju jest niesamowita. Oczywiste jest, że nie wszyscy chcieli nas przyjmować na nocleg pod swój dach, bądź też uraczyć kanapką, czy też ciepłym posiłkiem. Mieliśmy świadomość tego z jakimi uczuciami ludzie musieli czasem walczyć słuchając naszych próśb, które spadały na nich nagle i niespodziewanie. Jednak nie było dnia, w którym ktoś z nas musiał nocować pod gołym niebem, bądź głodować aż do dnia następnego. Nawet jeden z nas, zbyt słabo przygotowany na chłodniejsze dni, otrzymał w prezencie kurtkę dżinsową, która sprawiła mu niezmiernie wiele radości!

Doświadczenie tych dni wyraźnie potwierdziły nam słowa Chrystusa: Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy. (Mt 6,31-34) a także: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. (Mt 6, 7).

Dlatego chciałbym serdecznie podziękować w imieniu moich współbraci i swoim, wszystkim osobom, które w tym czasie nosiły nas modlitewnie w swoich sercach! I zachęcam gorąco do podjęcia takiego wyzwania wszystkich, którzy chcą doświadczyć tej Niepojętej Opatrzności!

nov. Piotr Kołakowski SJ/ RED.

Spotkanie Rodzin w Starej Wsi 2013

W dniach 26 – 28 kwietnia br. w Kolegium o. Jezuitów w Starej Wsi, odbyło się  „Spotkanie rodziców” nowicjuszy.

To czas kiedy rodzice „pierwszoroczniaków” po raz pierwszy mogli spotkać się ze swoimi synami, od momentu gdy ci zostawili domy za sobą. Na tegorocznym spotkaniu widać było sporo podenerwowania, ale i radości z przebywania ze sobą.

Pierwszym oficjalnym punktem spotkanie była wieczorna rekreacja, na której nowicjusze zaprezentowali zdjęcia z wydarzeń z życia nowicjatu oraz przedstawili wszystkim swoich rodziców. Następnego dnia, uczestnicy zebrali się na Eucharystii, by później rozjechać się po okolicy i spędzić czas w gronie najbliższych. Wieczorem, w starowiejskiej willi odbył się grill, a w niedzielę rodzice skwapliwie korzystali z ostatnich, wspólnych chwil z pociechami.

Całe to zdarzenie, choć pewnie wyczerpujące dla organizujących je nowicjuszy, jest szczególnym czasem bliskości oraz poznawania się wzajemnie z ludźmi, których połączył wybór pójścia za Jezusem.

Przemek Mąka SJ/ RED.

7 kwietnia br. w Niedzielę Bożego Miłosierdzia w Starej Wsi miał miejsce Koncert Nowej Ewangelizacji pod hasłem „Powróć”. 

Honorowy patronat nad koncertem objęli: Metropolita Przemyski abp Józef Michalik, Przewodniczący Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji KEP bp Grzegorz Ryś, Przełożony Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego o. Wojciech Ziółek SJ i Rektor Akademii Ignatianum w Krakowie o. Henryk Pietras SJ.

Krótką relację z koncertu można zobaczyć na poniższym materiale wideo:

W marcu 2013 r. telewizja TVN 24 przygotowała interesujący film dokumentalny o Towarzystwie Jezusowym pod tytułem „Komandosi papieży”.

Większość zdjęć zrealizowano w Starej Wsi na Podkarpaciu gdzie znajduje się kolegium i najstarszy na świecie, nieprzerwanie działający nowicjat jezuitów. W materiale nie zabrakło też informacji o specyficznej misji i tożsamości jezuitów, a także ukazano dość szczegółowo wieloetapowy proces formacji.

Film jest dostępny na stronie telewizji TVN24.