(fot. Krzysztof Kołacz)
Towarzystwo Jezusowe jest organizmem apostolskim w Kościele, będącym Ciałem Chrystusa. Nasze powołanie jest ściśle zjednoczone z misją Kościoła, aby być światłem świata i solą ziemi. Od samego początku, pierwsi towarzysze chcieli oddać się na służbę Kościołowi. Dzisiaj módlmy się, by Pan pogłębił nasze poczucie przynależności do wspólnoty Kościoła.
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego…
Hymn (z tekstów wspólnych na poświęcenie kościoła)
Chrystus z nieba jest posłany
Jako podwalina i węgielny kamień gmachu Bożego Kościoła;
Syjon wierząc weń niezłomnie
Przyjął Go z weselem.
Całe miasto miłe Panu, które On uświęca,
Pełne hymnów uwielbienia i pieśni radosnych,
Boga w Trójcy Jedynego
Głosi wciąż gorliwie.
Wejdź do tej świątyni, Boże, gdy wzywamy Ciebie;
W swej dobroci przyjmij hołdy pokornej modlitwy;
Nieustannie zlewaj na nas
Strumień swojej łaski.
Przychodzimy tu ufając, że wysłuchasz prośby;
Wszystkim, czego nam udzielisz,
Będziemy się cieszyć razem z wybranymi w raju,
Który nam otworzysz.
Ojcu z Synem oraz Duchem, Bogu Najwyższemu,
Cześć i chwała niechaj będzie i teraz, i zawsze,
Bo uczynił nas przybytkiem
Swojej obecności. Amen.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…
Czytanie w Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan (2, 19-22)
Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga – zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.
Oto słowo Boże / Bogu niech będą dzięki.
Czas na refleksję w milczeniu.
Z tradycji Kościoła (Papież Franciszek, Wywiad dla Civiltà Cattolica i innych czasopism Towarzystwa Jezusowego)
„Obraz Kościoła, który najbardziej mi się podoba, to lud święty i wierny Bogu (…). Bóg w historii zbawienia zbawił lud (…). Nie ma pełnej tożsamości bez przynależności do jakiegoś ludu (…). Sentire cum Ecclesia jest dla mnie byciem pośród tego ludu. Wspólnota wiernych jest niezawodna w wierze i wyraża tę swoją infallibilitas in credendo poprzez nadprzyrodzony zmysł wiary całego ludu pielgrzymującego. To właśnie rozumiem dzisiaj jako «trzymanie z Kościołem», o którym mówi św. Ignacy. Kiedy dialog pomiędzy ludem, biskupami i Papieżem podąża tą drogą i jest wierny, wtedy jest prowadzony przez Ducha Świętego. Nie jest to więc trzymanie z Kościołem wyłącznie w odniesieniu do teologów”.
Czas na refleksję w milczeniu.
Responsorium (Ef 2, 19-20)
K.: Jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga.
W.: Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem wegielnym
jest sam Chrystus Jezus.
Wezwania (mogą być też inne, dostosowane do potrzeb)
Prowadzący: Chrystus, kamień węgielny Kościoła, wezwał nas do pracy pod sztandarem Krzyża. Ofiarujmy nasze modlitwy za Kościół, za Towarzystwo i za cały świat.
1. Módlmy się za Kościół, by mógł głosić Dobrą Nowinę z nową mocą, przekonaniem i kreatywnością.
Wszyscy: Niech Jego głoszenie przyniesie obfite owoce w życiu wszystkich ludzi.
2. Módlmy się za Ojca świętego Franciszka, i za wszystkich, którzy pomagają mu w prowadzeniu wspólnoty wierzących, by Duch Pański oświecił ich posługę.
Wszyscy: Niech ich mądrość będzie źródłem jedności w Kościele i w świecie.
3. Módlmy się za świeckich, by mogli odkryć głębię i zasięg ich chrześcijańskiego powołania w Kościele i w świecie.
Wszyscy: Niech niosą Dobrą Nowinę w różne wymiary ludzkiego życia.
4. Módlmy się za wszystkich chrześcijan, by mogli być zjednoczeni w świadczeniu o Chrystusie w dzisiejszym świecie.
Wszyscy: Niech wartości Królestwa Chrystusowego będą ponad ich partykularnymi interesami.
Dołączmy nasze osobiste intencje do nowenny (chwila ciszy).
Ojcze nasz…
Modlitwa nowenny
Błogosławiony jesteś, Panie, który wybierasz to, co słabe i czynisz mocnym,
podnosisz to, co upadłe, leczysz rany i gromadzisz przy sobie rozproszonych.
Odnów nas w Duchu, który inspirował św. Ignacego i jego towarzyszy,
aby służyć Twojemu Synowi pod sztandarem Krzyża.
Daj nam odwagę, byśmy mogli dotrzeć
do naszych oddalonych, zapomnianych i zagubionych braci i sióstr;
abyśmy hojnie otwierali drzwi tym, którzy szukają Ciebie.
Daj nam mądrość, abyśmy siali ziarno Twojego Królestwa
w sercach wszystkich, których spotykamy,
na większą chwałę Twojego Imienia, dlatego modlimy się … (lub śpiewamy)
Zabierz, Panie i przyjmij
całą wolność moją,
Pamięć moją i rozum i wolę mą całą,
Cokolwiek mam i posiadam.
Ty mi to wszystko dałeś.
Tobie to Panie oddaję.
Twoje jest wszystko.
Rozporządzaj tym w pełni według Twojej woli.
Daj mi jedynie miłość Twoją i łaskę.
Albowiem to mi wystarczy. Amen.
Zakończenie
K.: Błogosławmy Panu.
W.: Bogu niech będą dzięki.
—
