(fot. shutterstock.com)
Wyciszony, w oczekiwaniu na przyjście Ducha Świętego przeczytaj tekst Dz 2,1-13.
Później odmów Sekwencję: Przybądź, Duchu Święty ześlij z nieba wzięty światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, przyjdź, Dawco łask drogich, przyjdź, Światłości sumień. O najmilszy z gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utulenie. Światłości Najświętsza, serc wierzących wnętrza poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, cóż jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary.
Św. Łukasz napisał, że w dniu, w którym zstąpił Duch Święty, wspólnota przebywała w Wieczerniku. Tam uczniowie otrzymali przykład miłości bliźniego, gdy nasz Pan umył apostołom nogi i dał im przykazanie, aby się wzajemnie miłowali. W Wieczerniku ustanowiona została bezkrwawa pamiątka Jego męki – Msza święta i sakrament kapłaństwa. Tam Duch Święty przemienił serca i umysły zalęknionych apostołów, tak że stali się oni odważnymi głosicielami Ewangelii. Postaraj się odkryć bogactwo symbolu wieczernika dla ludzi wierzących. Medytuj , jak z łaski Ducha Świętego dawana jest Kościołowi moc. Zesłanie Ducha Świętego oznacza początek Kościoła, który tak bardzo potrzebuje jedności i pokoju.
Tajemnica Wieczernika jest do poznania także przez ciebie. Duch Święty jak kiedyś, tak i dzisiaj – napełnia ludzi swą łaską. Odmienia serca i umysły, kształtuje sumienia, udziela mocy i darów, potrzebnych każdemu i całej wspólnocie Kościoła. Przypomina i wyjaśnia słowa, które wypowiedział Jezus, i dodaje odwagi, aby według nich żyć. Działa szczególnie w sakramentach, poprzez które uświęca ludzi, także tych dotkniętych grzechem, obolałych wewnętrznie; pragnie doprowadzić ich do zerwania ze złem; pragnie ich uzdrowić. Duch Święty zmienia oblicze świata, bo prowadzi do życia w prawdzie. Ta przemiana dokonuje się w dziedzinie poznania, ale także w dziedzinie woli, bo On działa jako Duch zachęty. Przypomina o nauce Jezusa w każdym czasie i czyni to we właściwy sposób. Czasami nawet przez heroiczną odwagę wyznawców i przelaną przez nich męczeńską krew zachęca do godnego świadectwa życia i śmierci. Strzeże nauki objawionej i jest sprawcą łaski świętości. Jego działanie rozciąga się na cały lud Boży, a nawet sięga poza wspólnotę Kościoła. Jego siedem darów ma umacniać dojrzałego w wierze chrześcijanina, a Jego łaska ma ułatwić głębsze zrozumienie słów Pisma Świętego oraz ma odkrywać w codziennych zdarzeniach życia działanie Opatrzności Bożej. W wydarzeniach, których jesteś uczestnikiem lub świadkiem, musisz dostrzegać związek, jaki zachodzi między twoją wiarą a życiem. Pomyśl, czy w twojej duszy panuje taka atmosfera, aby mógł się w niej rozgościć najmilszy z gości?
Duch Święty nazwany jest Stworzycielem. Wciąż na nowo stwarza On w ludziach życie Boże. Pocieszyciel-to kolejne Jego określenie, chyba najbardziej znane. Człowiek tak potrzebuje pocieszenia, radości, pokoju, które wlewa w jego serce Duch Święty. Strapienie, czasami zagubienie sensu ludzkich działań, brak nadziei oraz trudności, z którymi człowiek boryka się na co dzień, sprawiają, że trzeba pomyśleć o takich chwilach, w których doświadczyłeś daru Bożej radości. Staraj się wsłuchać w tej medytacji w słowa Ducha Życia i obserwuj Jego działanie w tobie. Pamiętaj, że przychodzi On z pomocą, gdy nie umiesz się modlić: gdy nie wiesz, o co i jak należy się modlić. On przyczynia się za tobą w błaganiach, których nie można wyrazić słowami (zob. Rz 8,26). Kończąc medytację poproś, aby nie zabrakło ludzi, pragnących słuchać i przyjmować słowa Pana. Przeżywaj z całym Kościołem Uroczystość Zesłania Ducha Świętego – wiosnę radości, gdy dekoruje się kościoły i domy zielenią nowego życia, i może pomódl się tak:
Przyjdź, Duchu Święty przemień zimę naszych dusz w Twoją wiosnę. Wyprostuj nasze krzywe drogi, wypełnij naszą pustkę. Oczyść nasz pychy, pogłębi] naszą pokorę. Rozpal w nas miłość, zgaś zmysłowość. Spraw, abyśmy widzieli siebie, jak Ty nas widzisz, abyśmy mogli poznać Ciebie, jak to obiecałeś, i abyśmy byli szczęśliwi według słów Jezusa: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”.
