o. Jan Szamburski SJ
Dnia 14 maja, późnym wieczorem – przed północą, zmarł w kolegium warszawskim o. Jan Szamburski SJ.
O. Jan Szamburski urodził się 1 stycznia 1929 roku w Niewierszynie, w parafii Dąbrowa n/Czarną, pow. Opoczno, w ówczesnej diecezji sandomierskiej. Był synem Piotra i Anieli z d. Chojnacka. Do zakonu zgłosił się w 1948 r. i dnia 30 sierpnia rozpoczął nowicjat w Kaliszu. Pierwsze śluby złożył 31 sierpnia 1950 r. w Starej Wsi i tam przez dwa lata uzupełniał szkołę średnią oraz humaniora. Następnie studiował filozofię w Krakowie (1952-1955) i teologię w Warszawie (1955-1959).
Święcenia kapłańskie otrzymał 31 lipca 1958 r. przez posługę kard. Stefana Wyszyńskiego. Pierwszym miejscem jego pracy po święceniach było kolegium w Kaliszu, gdzie przez dwa lata był ministrem we wspólnocie. W 1961/62 odbył III probację w Czechowicach Dziedzicach. Od roku 1962, przez kolejne lata, pracował jako rekolekcjonista oraz prowadził misje parafialne, szczególnie misje poświęcone Najświętszemu Sercu Jezusa, w które angażował się z oddaniem. Był cenionym kaznodzieją.
Przeprowadził rekolekcje i misje w ponad 540 parafiach, wiele z nich były głoszone jeszcze w trudnym okresie systemu komunistycznego, często kontrolowany przez policję, która na różne sposoby utrudniała prowadzoną pracę rekolekcyjną. Przebywał najpierw we wspólnotach w Poznaniu, potem w kolegium w Warszawie, w Świętej Lipce, w Piotrkowie Trybunalskim, Łodzi i Gdańsku. Od 1982 r. mieszkał w Warszawie, we wspólnocie przy ul. Melsztyńskiej i pomagał dyrektorowi misjonarzy ludowych. Przez wiele lat prowadził skrupulatnie kronikę misji głoszonych przez jezuitów. Od 1991 r. zamieszkał we wspólnocie w Warszawie przy ul. Świętojańskiej 10, tam posługiwał nadal jako misjonarz oraz jako spowiednik w sanktuarium Matki Bożej Łaskawej. O. Jan przez kolejnych sześć lat (1993-1999) otrzymywał nagrodę w konkursie „Warszawa w kwiatach”, przyznawaną przez Zarząd Główny Towarzystwa Przyjaciół Warszawy jako wyróżnienie za prowadzony przez niego mini-ogródek przy domu jezuitów przy ul. Świętojańskiej 10. Podobne wyróżnienie otrzymał od Prezydenta Warszawy Lecha Kaczyńskiego.
Ze względu na pogarszający się stan zdrowia został w 2010 r. skierowany do kolegium jezuitów w Warszawie, gdzie na początku pomagał na miarę sił przy sanktuarium, a następnie w infirmerii zakonnej modlił się za Kościół i Towarzystwo Jezusowe. O. Jan Szamburski był człowiekiem oddanym Bogu i życzliwie odnosił się do każdego spotkanego człowieka. Cenił powołanie zakonne, a szczególnie dużo swoich sił poświęcił rozwijaniu kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Po długiej chorobie zmarł w Warszawie 14 maja 2016 r. Odszedł do Pana w 88. roku życia, w 68. powołania zakonnego i 58. kapłaństwa.
Pogrzeb śp. ojca Jana Szamburskiego SJ odbędzie się w piątek, 20 maja br. Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w Sanktuarium Św. Andrzeja Boboli o g. 11.30. Szczegółowe informacje w nekrologu.
Leszek Mądrzyk SJ
