Sprawiedliwość Józefa została nagrodzona. Po dwóch latach spędzonych w więzieniu został uwolniony. Faraon miał niepokojący sen, którego żaden ze zwołanych wróżbitów nie był w stanie wytłumaczyć (Rdz 41, 1nn). Józef nie tylko wytłumaczył sen, ale również podpowiedział, jak obronić się przed nadchodzącym głodem. Jako tłumaczący sny, Józef „nie jest fatalistą ulegającym iluzji nieodwołalnych horoskopów. Jego interpretacja snów nie ma w sobie nic z astrologii, lecz jest to prawdziwa teologia. Jego mądrość nie jest magią lecz pobożnością. (…) jego wyjaśnienie staje się wskazówką prowadzącą do odczytania woli Bożej i wprowadzenia jej w praktykę życia” (G. Ravasi).

W zamian za przysługę, faraon uczynił Józefa rządcą całego Egiptu: „A potem faraon rzekł do Józefa: Skoro Bóg dał ci poznać to wszystko, nie ma nikogo, kto by ci dorównał rozsądkiem i mądrością! Ty zatem będziesz nad moim dworem i twoim rozkazom będzie posłuszny cały mój naród. Jedynie godnością królewską będę cię przewyższał. I powiedział faraon Józefowi: Oto ustanawiam cię rządcą całego Egiptu! Po czym faraon zdjął swój pierścień z palca i włożył go na palec Józefa, i kazał go oblec w szatę z najczystszego lnu, a potem zawiesił mu na szyi złoty łańcuch”  (Rdz 41, 39-42). Józef otrzymał tytuł wielkiego wezyra, wicekróla. Tytuł ten dawał mu niezwykłą władzę, „taką, że wszyscy oprócz króla musieli mu się kłaniać. Co więcej, ponieważ Józef cieszył się przychylnością lub opieką króla, nikomu nie wolno było «podnieść na niego ręki ani nogi» czy sprzeciwić się jego rozkazom” (J. Walton).

Józef nie zawiódł zaufania swego chlebodawcy. Okazał się człowiekiem mądrym i roztropnym, godnie sprawującym władzę. Mimo uprzywilejowanej pozycji społecznej, mimo posiadanej władzy pozostaje pokorny. Nie wywyższa się, nie gromadzi dóbr dla siebie. Cały czas pozostaje sługą. „Józef jest mądry, ponieważ umie dysponować dobrami, umie gospodarować bogactwami, spożytkować nadwyżki produkcji oraz złagodzić braki, uczciwie służąc Bogu, królowi i ludowi” (C.M. Martini). Kardynał Carlo Martini wskazuje na trzy rodzaje mądrości Józefa: biblijna, psychologiczna (umiejętność interpretacji snów), administracyjna (polityka rolna) i polityczna.

Co najważniejsze, Józef ma cały czas kontakt z Bogiem. Dzięki tej wewnętrznej zażyłości z Nim może kształtować świat według Jego woli, na arenie politycznej, prowadząc Egipt do świetności, i rodzinnej, łącząc własną rozbitą, dysfunkcyjną rodzinę.  Jest więc prawdziwym mędrcem. „Prawdziwy mędrzec, dzięki Bożemu oświeceniu, potrafi w taki sposób penetrować historyczne wydarzenia, że wyciąga z nich ostateczny sens ukryty tam przez Boga” (G. Ravasi).

Józef jest również mężem sprawiedliwym. Jest idealnym obrazem człowieka sprawiedliwego, świętego ze Starego Testamentu. Nie posługuje się kłamstwem (jak Abraham) czy oszustwem (jak Jakub). Jego sprawiedliwość widoczna jest w codziennym życiu, w podejmowanych decyzjach, w zachowaniu wobec Boga i ludzi. Jest bez zarzutu, „to wzór człowieka, który podoba się Bogu: bezwzględnie uczciwy, lojalny wobec swego pana, niezdeprawowany, gotowy utracić wszystko, byleby tylko nie zdradzić swego pana, zdolny do przebaczenia. To człowiek wielkiej mądrości, umiejący postępować sprawiedliwie w sprawach społecznych i politycznych, albowiem żyje w bojaźni Bożej” (C.M. Martini).

„Dla współczesnych ludzi Józef jest wzorem zaangażowania w życie polityczne i administracyjne. Wobec szerzącej się niesprawiedliwości społecznej, korupcji i nadużyć władzy, jest przykładem człowieka, który działa na korzyść bliźnich, troszczy się bardziej o dobro wspólne niż swoje własne, jest uczciwy. Wykorzystuje swój potencjał dla szerzenia dobra i sprawiedliwości. Ponadto Józef podkreśla swoim życiem, że Bóg jest obecny w codziennym działaniu człowieka. Bóg pragnie być czczony nie tylko w czasie modlitwy i nabożeństw kościelnych, ale także przez uczciwą pracę i służbę innym, także w przestrzeni publicznej: politycznej i społecznej” (K. Biel).

Pytania do refleksji:

  • Jaka wagę przywiązuję do snów? Co one mówią o mnie?
  • Jaki jest mój stosunek do astrologii i magii?
  • Jaki rodzaj mądrości towarzyszy mojemu życiu?
  • Czy jestem dobrym administratorem powierzonych mi dóbr?
  • Jaki jest mój styl sprawowania władzy?
  • Czy kieruję się w życiu sprawiedliwością?
  • Jak wygląda moje zaangażowanie w sferę publiczną?
  • Jak wykorzystuję mój potencjał intelektualny, zawodowy?
  • Czy czczę Boga uczciwą pracą i zaangażowaniem na rzecz innych?
  • Czego uczy mnie Józef?

fot. Pixabay