„Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością”. Jak rozumieć to niesamowicie proste i jednocześnie niesamowicie brzemienne w konsekwencje stwierdzenie św. Jana Apostoła?

Jest ono wezwaniem do tego byśmy nie wahali się miłować Boga, chociaż może się to wydawać czasem zuchwałością z naszej strony albo nawet pychą, ale nie chodzi o filozofowanie, lecz o przyjęcie życia takim jakie ono jest, nawet jeśli nie widać na pierwszy rzut oka jego związku z miłością Boga.

Zaczyna się po prostu od starania, aby ”miłować się wzajemnie” wierząc, że zarówno miłość, jak i w ogóle wszelkiego dobro od Boga pochodzi i jest nie tylko znakiem życia, ale również jego nośnikiem. Ponadto wierzy się również, że zarówno miłość, jak i życie, posiadają to samo Źródło, którym jest osoba Jezusa Chrystusa – Syna Bożego.

Chcąc bardziej rozumieć miłość, trzeba wiedzieć, że „ nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy”. Chodzi o to, że On posiada inicjatywę miłości i nie tylko pierwszy nas ukochał, ale również zaangażował się w nią całym sercem.

Świadomość tego uwalnia nas od obaw, że ulegamy pysze, chcąc kochać Boga, albo że z uwagi na naszą grzeszność jest to wielce niestosowne. Boża inicjatywa wyzwala naszą miłość od takich myśli i obaw, oczyszcza serce i podnosi nas do Boskiego poziomu, dzięki darowi nowego życia, jakim jest Duch Święty.

W ten sposób otwiera się przed nami nowa perspektywa życia, gdy miłość przestaje być obowiązkiem uiszczenia Bogu zapłaty za otrzymany od Niego dar, ale staje się wolną odpowiedzią człowieka, na wezwanie Bożej Miłości.

Angażując się w tę relację, człowiek w praktyczny sposób umożliwia miłości kształtować swoją osobowość mając przez to udział w stwórczej, mądrości, mocy i pięknie Boga.

Urealnia się wówczas szansa spełnienia tej największej tęsknoty, która zawiera w sobie wszystkie ludzkie pragnienia, a mianowicie szansa osobowej komunii z Bogiem, w misterium komunii życia z Jezusem Synem Bożym ( „przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie”), w jedności Ducha, na chwałę Boga, Ojca Wszechmogącego.

Photo by RODNAE Productions from Pexels