Dla moskiewskich jezuitów coniedzielne odprawianie Mszy św. po angielsku w Kościele pw. św. Ludwika (vis a vis budynku FSB, dawniej KGB) było swego rodzaju „zajęciem hobbystycznym”. Ale tak lajtowo było tylko do czasu wybuchu pandemii.
Pandemia dotknęła wielu, ale anglojęzyczni migranci (głównie z Filipin) ucierpieli bardziej niż inni. Trudno im uniknąć infekcji, ponieważ muszą dużo się przemieszczać. Żyją razem w dużych grupach, więc gdy tylko jeden z nich złapie wirusa, wszyscy chorują. Poza tym doświadczenie choroby jest trudniejsze, gdy jesteś daleko od rodziny i nie rozumiesz lokalnego języka.
Dodając do tego lęk o rodzinę i fakt, że nie możesz ich odwiedzić, a ze względu na obostrzenia związane z kwarantanną nie możesz nawet przybyć na pogrzeb bliskiej ci osoby.
Jedna rzecz też się zmieniła wraz z pandemią: wcześniej jeśli ludzie zachorowali, powiedzmy na raka, szli do lekarza, dowiadywali się o swojej sytuacji i wkrótce wracali do domu. Teraz odkładają pójście do lekarza, nieraz dlatego, że nie mogą podróżować, i przez to diagnozę otrzymują zbyt późno.
Podobnie sytuacja ma się z zagranicznymi studentami w Rosji, w większości z całej Afryki. Być może ryzyko infekcji jest dla nich mniejsze, ale są oni ściśle odizolowani, a wszystkie zajęcia odbywają się wyłącznie online.
Tak więc moskiewscy jezuici (na razie o. Sebastian Prieto Silva SJ, o. Stephan Lipke SJ, br. Władimir Paszkow SJ) podjęli wyzwanie i wzięli na siebie część odpowiedzialności. Modlitwa i rozmowa online, wizyty i bezpieczna celebracja Eucharystii stały się kluczowe. W kościele jest teraz mniej ludzi, ale ci, którzy są, poczuli większą więź między sobą i zaczęli bardziej sobie pomagać. Oczywiście czasami pandemia powoduje również strach i agresję, ale jest to szczególny czas na to, by „kochać i służyć” w kontekście, w którym covid-19 wciąż wyrządza wiele szkód.
Na podstawie relacji Stephana Lipke SJ na jesuits.eu
Podstawową misją jezuitów pracujących w Moskwie jest nauczanie w Instytucie św. Tomasza i w Seminarium w Sankt Petersburgu, redagowanie czasopisma „Symbol” oraz rosyjskiej wersji Civiltà Cattolica. Pomagają proboszczowi Parafii pw. św. Ludwika w pracy duszpasterskiej, a o. Lipke jest Sekretarzem Konferencji Episkopatu Rosji. Ponadto jeżdżą posługiwać katolikom w Czelabińsku na Uralu i w Uchcie (Republika Komi). Oprócz trzech wspomnianych wyżej jezuitów, do wspólnoty w Moskwie należy przełożony Regionu Rosyjskiego o. Bogusław Steczek SJ, który koordynuje pracę jezuitów na terytorium Federacji Rosyjskiej, Białorusi i Kirgistanu, a także Tadeusz Drozdowicz SJ (proboszcz w Uchcie) odpowiedzialny głównie za finanse prowadzonych przez jezuitów dzieł.