Tekst z Pisma Świętego: „A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu? Niewiasta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli. Wtedy rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło. Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią, a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze powiewu wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu. Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: Gdzie jesteś? On odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się. Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść? Mężczyzna odpowiedział: Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: Dlaczego to uczyniłaś? Niewiasta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł i zjadłam” (Rdz 3,1-13).
Obraz do medytacji: Wyobraź sobie ogród rajski z „drzewem poznania dobra i zła” pośrodku.
Prośba o owoc medytacji: Módl się o poznanie istoty i skutków grzechu.
- Dialog z pokusą
W Księdze Rodzaju raj ukazany jest jako oaza, w której człowiek spędza pogodne życie w bliskiej zażyłości z Panem Bogiem. Jest to symbol przyjaźni, jaką rodzi zaufanie i miłość. Trzeci rozdział tej księgi opisuje skutki zerwania pierwotnej harmonii, czyli grzech i jego konsekwencje.
W opisie tym zwróć najpierw uwagę na mechanizm działania pokusy. Szatan wyobrażony w symbolu węża, wykorzystuje swoją inteligencję i przebiegłość, aby doprowadzić do zerwania relacji człowieka z Bogiem. Pierwsza pokusa jest niewinnym pytaniem, które zawiera kłamstwo. Jej celem jest wciągnięcie człowieka w dialog. Ewa podejmuje dialog, daje się wciągnąć w dyskusję ze złem i w jego taktykę. Kłamstwem jest, że Stwórca zakazał „dotykać” owoców z wszystkich drzew, jak twierdzi kobieta (por. Rdz 2,16-17). Ewa fałszywie interpretuje Boże przykazanie.
Zwróć uwagę na mechanizm obecny w niemal każdej pokusie. Z jednej strony „zakazana rzeczywistość” stanowi centrum ludzkich myśli, pragnień, dążeń. A z drugiej strony rodzi przeświadczenie, że nie można jej „dotknąć”. Człowiek palony namiętnością żyje w rozdarciu między pożądaniem a zakazem.
Zastanów się, co postawiłeś w centrum swojego „ogrodu”? Czego boisz się dotknąć? O czym boisz się mówić, a nawet myśleć? Jakie sfery twego życia budzą w tobie pożądania a równocześnie lęki?
- Taktyka szatana
Spróbuj teraz prześledzić taktykę szatana. Występuje jako obrońca człowieka. Zarzuca Bogu kłamstwo. Bóg, zazdrosny o swoją pozycję, nie chce szczęścia człowieka. Dlatego strzeże przed nim tajemnicy dobra i zła. Daje zakaz, gdyż boi się, by człowiek nie stał się równy Bogu. W szatańskiej wizji Bóg ogranicza wolność człowieka. Musi on walczyć o swe prawa. Zły duch dąży do zniekształcenia obrazu Boga. Usiłuje podważyć Jego miłość i zaufanie człowieka. Chce wmówić człowiekowi, że może już w tym życiu posiąść dla siebie Bożą prawdę i mądrość, potęgę i nieśmiertelność.
Grzech polega na pokusie przekroczenia granic; człowiek w swej pysze chce wiedzieć wszystko, być jak Bóg. Grzech polega także na niecierpliwości. Człowiek chce natychmiast zdobyć to, co Bóg przygotował mu w czasie.
Zastanów się, czy w twoim myśleniu nie przejawia się niekiedy szatański obraz Boga? Czy nie pragniesz już na ziemi być Bogiem?
- Konsekwencje grzechu
Gdy pierwsi rodzice popełnili grzech, otworzyły się im oczy i poznali, że są nadzy. W miejsce oczarowania grzechem pojawia się rozczarowanie. Pryska czar dobra, piękna, mądrości grzechu. Pojawia się naga prawda i wstyd. Człowiek poznaje swoje poniżenie, utratę godności. Ma świadomość, że grzech odarł go z istoty człowieczeństwa; zerwał głęboką, intymną więź miłości z Bogiem.
Po grzechu Adam ucieka przed Bogiem. Próbuje się ukryć. Lęka się niewiadomej reakcji Boga i ujawnienia prawdy o niewdzięczności. Grzech prowadzi do utraty bezpieczeństwa i strachu przed wyobrażaną groźną reakcją Boga.
Przyjrzyj się swojej relacji do Boga po grzechu. Zobacz jakie odruchowe reakcje wywołuje w tobie grzech?
Zauważ jeszcze, że grzech burzy relacje między ludźmi. Adam nie przyznaje się do grzechu. Szuka winnych wkoło siebie. Podobnie uczyni Ewa. Grzech sprawia, że człowiek szuka winnych swego zagubienia, niepowodzeń, słabości.
Tymczasem grzech jest wolnym i świadomym wyborem człowieka. Jezus podkreśla, że nie to, co jest na zewnątrz czyni człowieka nieczystym. Nie ludzie, struktury czy wydarzenia zmuszają go do grzechu. Grzech rodzi się w ludzkim sercu: „Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota” (Mk 7,21-22). Gdy w sercu nie ma wiary w miłość Boga, gdy człowiek staje się bogiem i sam chce decydować o dobru i złu rodzi się grzech.
Zastanów się, kogo oskarżasz o swoje niepowodzenia, grzechy, upadki? Czy zatrzymujesz grzech na sobie? Jakimi grzechami dzielisz się z innymi?
Rozmowa końcowa: Stań pod krzyżem i porozmawiaj z Jezusem ukrzyżowanym. Zapytaj siebie: co dotąd uczyniłeś i czynisz dla Niego? A co zamierzasz uczynić w przyszłości? Odmów Duszo Chrystusowa.
