W dniach 3-5 lutego 2023 roku w Ignacjańskim Centrum Formacji Duchowej w Gdyni odbyło się doroczne spotkanie współpracowników jezuickich domów rekolekcyjnych. Wydarzenie to było wyczekiwane z niecierpliwością. Z racji pandemii, w ostatnich latach tego typu spotkania odbywały się tylko w formie online’owej. Teraz w końcu mogliśmy zobaczyć się twarzą w twarz i razem napić się herbaty, a przede wszystkim – wymienić się ze sobą cennymi doświadczeniami i przemyśleniami.
Temat tegorocznego spotkania brzmiał “Od towarzyszenia do dawania Ćwiczeń Duchowych”. Jest to nasza odpowiedź na znaki czasów, które staramy się odczytywać wraz z naszymi współpracownikami. Z roku na rok maleje bowiem liczba jezuitów, a liczba osób zainteresowanych duchowością ignacjańską i pragnących wziąć udział w rekolekcjach – wręcz przeciwnie, stale rośnie. Do udzielania Ćwiczeń nie są konieczne święcenia kapłańskie. Sam Ignacy na początku prowadził ludzi jako osoba świecka. Postanowiliśmy więc pochylić się nad pytaniem, co byłoby potrzebne osobom, które dotychczas tylko towarzyszyły w rekolekcjach, by mogły wziąć na siebie odpowiedzialność za poprowadzenie Fundamentu, czy któregoś z Tygodni?
Podstawową metodą pracy były dla nas spotkania w grupach warsztatowych, w których dzieliliśmy się naszym własnym doświadczeniem rekolekcji ignacjańskich, oraz tym, co na danym etapie drogi Ćwiczeń chcielibyśmy przekazać rekolektantowi – do jakiego doświadczenia chcielibyśmy go w duchu ignacjańskim zaprosić. Wnioski, spisane na kartkach, były potem wywieszone do wglądu na tablicy. Naszą refleksję uzupełniały konferencje “ekspertów”, wśród których, oprócz jezuitów (R. Bujak, L. Mądrzyk, T. Oleniacz, P. Szymański, G. Ginter), znalazła się też osoba świecka, p. Katarzyna Czarnecka, oraz dwie siostry zakonne, s. Renata Ryszkowska RSCJ, oraz s. Bożena Czerniejewska SJK.
Ważnym elementem spotkania była dyskusja plenarna, w czasie której każdy mógł zabrać głos. Ważnym okazał się temat “zaproszenia do misji”. Jest wiele osób, które chciałyby spróbować swoich sił w prowadzeniu konferencji i punctów w ramach rekolekcji, ale potrzebują jezuity, który zaprosiłby do współpracy i poświęcił swój czas, na przykład w celu dopracowania konferencji i sprawdzenia jej pod kątem teologicznym. Szczególnie pomocny w przechodzeniu od towarzyszenia do dawania ćwiczeń może być mentoring ze strony osoby doświadczonej, od której nowi adepci mogliby uczyć się widząc ją “w akcji”, a także dostając od niej “bazę” potrzebnych treści i materiałów dla rekolektanta.
Przemysław Gwadera SJ
