Tekst z Pisma Świętego: „Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Pan jedynie. Będziesz więc miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. Pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję. Wpoisz je twoim synom, będziesz o nich mówił przebywając w domu, w czasie podróży, kładąc się spać i wstając ze snu. Przywiążesz je do twojej ręki jako znak. One ci będą ozdobą między oczami. Wypisz je na odrzwiach swojego domu i na twoich bramach” (Pwt 6,4-9).
Obraz do medytacji: Przyjrzyj się wybranej stronie Pisma świętego. Uświadom sobie, że jest to miłosne słowo Boga skierowane do ciebie.
Prośba o owoc medytacji: Poproś o dar słuchania Boga. Módl się, abyś pokochał Go „z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił”.
- Słuchaj
Wsłuchaj się w tradycyjną modlitwę Izraela Szema Israel i posłuchaj, do czego cię zaprasza. Najpierw do ciszy i słuchania. Odpowiedz na to wezwanie. Odrzuć wszystkie zewnętrzne hałasy, głosy, lęki, niepokoje. Skup się na jednym głosie –Bożym.
Zobacz, co przeszkadza twemu słuchaniu? Co stanowi przedmiot twoich trosk? Jakie plany, pragnienia, niepokoje przepływają przez twój umysł?
Szema Israel jest także wezwaniem do posłuszeństwa. Święty Augustyn napisał w Wyznaniach: „Doskonałym Twym sługą jest ten, kto nie stara się usłyszeć od Ciebie, czego pragnie, ale kto pragnie tego, co od Ciebie usłyszał”. Zastanów się, czy tak jest w twoim życiu? Czy stawiasz Boga na pierwszym miejscu? Czy Go słuchasz? Czy pragniesz czynić to, do czego cię zaprasza? A może jest przeciwnie – chcesz tylko mówić, działać i kochać Go, zamiast odpowiadać na pierwszeństwo jego słowa, miłości i działania?
- Kochaj
Miłość Boga jest całkowita, nieskończona, absolutna. Ty również jesteś zaproszony, by na miarę twoich możliwości, kochać Boga w pełni, dojrzale. Twoja duchowość, umysł, uczucia, zmysłowość, całe ciało i wszystkie siły psychiczne i duchowe powinny stawać się miejscem przyjmowania i dawania miłości.
Przykazanie miłości zakłada całkowitość: całym sercem, całą duszą, całym umysłem i całą mocą. Miłość oddaje wszystko: „Wszystko Moje jest Twoje, a Twoje jest Moje” (J 17,10) – mówi Jezus o swojej więzi z Ojcem. Miłość zakłada również wierność. Kto nie angażuje się na zawsze, nie daje naprawdę samego siebie, ale tylko wypożycza się na określony czas. Nie ma miłości na próbę. Miłość wymaga wierności na wzór Jezusa, który do końca umiłował (J 13,1). Taka miłość wyraża się w konkretach. Kto kocha, przestrzega przykazania (zob. J 14,23).
Wierność miłości oznacza troskę o jej wzrost. Miłość Boga nie jest spontaniczna, prosta i łatwa. Stanowi raczej proces, który wymaga odwagi w odrzucaniu różnych bożków, zniewoleń i lęków. Wymaga woli wybierania Boga w każdej sytuacji i gotowości poświęcenia Tego, co jest ci najdroższe (także serca, umysłu, woli).
W czasie medytacji przyjrzyj się rozwojowi twojej miłości do Boga. Zauważ jej wzloty i upadki. Zobacz, jak często bywa uboga, rozdarta między inne miłostki, oparta tylko na słowach i deklaracjach. Pomyśl, w jaki sposób mógłbyś bardziej kochać sercem, umysłem i wolą?
- Działaj
Słuchanie i miłość bez działania i owoców są niewystarczające. By słowo Boże owocowało w życiu musi zstąpić do serca, zostać przyjęte miłującym rozumem, być strzeżone w pamięci i stać się zasadą myśli i działania.
Mojżesz, przekazując słowo Boże, zachęca, by wpoić je potomkom. Słowo wydaje owoce, gdy wciela się w czas, w historię, przechodzi z pokolenia na pokolenie. Obejmuje wszystkie sfery życia: dom rodzinny, miejsca publiczne (podróże) i czas najbardziej intymny (noc).
By o tym nie zapomnieć, ortodoksyjni Żydzi zawiązują sobie filakterie (małe pudełeczka ze skóry zawierające tekst Szema Israel) na czole i na lewym przedramieniu. Ręka jest symbolem działania. Oko wyraża pragnienia człowieka. Zarówno pragnienia jak i działanie człowieka winno być poddane woli Boga, wyrażonej w Jego słowie. Ponadto umieszczają szkatułkę zawierającą tekst modlitwy na prawej futrynie bramy wejściowej swych domów. Podkreślają w ten sposób, że cała przestrzeń (to, co znajduje się wewnątrz domu i poza nim) jest objęta słowem Bożym. W ten sposób serce, dusza, ciało i wszystkie siły człowieka, a także cała przestrzeń i czas stają się słuchaniem Boga i odpowiedzią, działaniem, które wyrażają miłość.
Zastanów się, w jaki sposób odpowiadasz na słowo Boga? Jaką przestrzeń swego życia Mu oddajesz? A jaką zachowujesz wyłącznie dla siebie? Jakie owoce rodzi w twym życiu słuchanie Boga?
Rozmowa końcowa: Porozmawiaj z Bogiem o ubóstwie twojej miłości do Niego. Powiedz Mu o trudnościach w kochaniu Go całym sercem, umysłem i wolą. Poproś, by twoja miłość do Boga była zawsze odpowiedzią na Jego słowa i miłość. Odmów Ojcze nasz.
Więcej w książce: „Ćwiczenia duchowe w życiu codziennym”, WAM 2024
fot. Pixabay
