W piątek, 4 kwietnia, w Auli Wielkiej Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie odbyła się premiera Audiowizualnego Misterium Męki Pańskiej „Dzieci Golgoty”. Autorem tego dzieła jest o. Przemysław Wysogląd SJ.

W projekcie udział wzięło ponad 50 osób – zarówno amatorów, jak i zawodowych aktorów, którzy użyczyli swojego głosu. Wśród nich znaleźli się jezuici oraz osoby świeckie.

Misterium to coś więcej niż tylko film – to dzieło łączące teatr, film i modlitwę. Twórcy zdecydowali się na wykorzystanie efektu slow motion, czyli nagrywania w zwolnionym tempie, co nadało obrazom majestatyczności i płynności.

Początkowo miało to być jedynie słuchowisko, proste i minimalistycznie ilustrowane. Z czasem jednak projekt zaczął się rozrastać. Myślałem o nim w kategoriach malarskich – nie jak o teatrze w telewizji, lecz jak o żywych obrazach. Nie zależało mi na klasycznej narracji filmowej, lecz na czymś głębszym, organicznie wizualnym – relacjonuje o. Przemysław Wysogląd SJ, autor pomysłu, scenariusza, scenografii oraz reżyser Misterium.

Zdjęcia realizowano w trzech lokalizacjach: w multimedialnym studiu Inigo przy Wydawnictwie WAM, w podziemnym garażu tegoż wydawnictwa oraz w nieoddanym jeszcze do użytku kościele w Lublinie. Montaż stał się dla twórców nie tylko technicznym wyzwaniem, lecz również doświadczeniem duchowym.

W pewnym momencie poczułem potrzebę montowania materiału w domu. Praca w domowym zaciszu pozwoliła mi się wyciszyć i odciąć od zewnętrznych bodźców. Będąc sam na sam z materiałem, momentami byłem głęboko poruszony – dzieli się Jakub Nowicki, szef Studia Inigo, odpowiedzialny za realizację projektu: zdjęcia, oświetlenie, montaż i udźwiękowienie.

W przedsięwzięciu wzięli udział wyłącznie amatorzy – członkowie jezuickich duszpasterstw oraz kilkunastu jezuitów na różnych etapach formacji zakonnej. W rolę Jezusa wcielił się jezuita-scholastyk, Piotr Jarzębski SJ.

Odtwarzanie roli Jezusa było dla mnie głębokim doświadczeniem duchowym. Cały czas musiałem się zastanawiać: jak On by zareagował, co by powiedział, jak spojrzał, jakie wykonał gesty? Próba oddania Jego postaci stała się dla mnie formą zjednoczenia z Nim – swoistą kontemplacją ignacjańską, do której wszyscy jesteśmy zaproszeni. Zdarzały się chwile, w których zapominałem, że gram – wstawałem, zaczynałem się modlić, a scena płynęła naturalnie – opowiada sch. Piotr SJ.

„Dzieci Golgoty” to nie tylko projekt artystyczny – to również projekt duszpasterski.

Tworzyliśmy to Misterium razem – jako grupa, jako wspólnota. To nie było tylko odgrywanie scenariusza, lecz świadectwo wiary tych pięćdziesięciu osób, które się w to zaangażowały. Każdy wniósł coś od siebie, nikt nie udawał, nikt nie grał roli – wszyscy byliśmy sobą. To było bardzo budujące, zwłaszcza widok młodych ludzi z różnych duszpasterstw, którzy naprawdę żyli tym projektem – mówi o. Przemysław SJ.

Integralną częścią Misterium są modlitwy, które zrodziły się z doświadczenia wspólnej kontemplacji i duchowego dojrzewania całej grupy. Centralnym punktem dzieła jest modlitwa Umiłowanego Ucznia pod krzyżem – tego, który słuchał Serca Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy, widział Jego przebite serce i był świadkiem Zmartwychwstania. To on „ujrzał i uwierzył”, bo nie odszedł spod krzyża.
Misterium mówi właśnie o tym – o patrzeniu na Ukrzyżowanego, kontemplacji Jego ran i odkrywaniu w tym swojej drogi jako ucznia.

W Wielkim Poście ważne jest, by nie skupiać się wyłącznie na osobistym nawróceniu, ale bardziej na towarzyszeniu Jezusowi. Nawrócenie wynika właśnie z tego towarzyszenia – dodaje sch. Piotr SJ.

W niedzielę odbyła się internetowa premiera Misterium „Dzieci Golgoty”. Film jest dostępny na kanale YouTube projektu Modlitwa w drodze.

Zdjęcia: o. Paweł Brożyniak SJ.