Wspólnota Życia Chrześcijańskiego (WŻCh) w Poznaniu istnieje już od dwudziestu lat. Wczoraj członkowie poznańskiego WŻCh świętowali swój jubileusz wraz ze swoim asystentem i jednocześnie asystentem krajowym WŻCh o. Adamem Tomaszewskim SJ i jego poprzednikami.

Relacja Kingi Waliszewskiej

Jubileusz 20-lecia Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego w Poznaniu świętowaliśmy 28 września 2025 r. Zaczęliśmy „po Bożemu” od części duchowej, przygotowanej przez wspólnotę Światło (z Murowanej Gośliny pod Poznaniem, należąca do wspólnoty lokalnej), która zaproponowała nam ignacjański rachunek sumienia w oparciu o modlitwę przygotowującą do jubileuszu (ułożoną przez wspólnotę Jelenie Pana we współpracy z ojcem asystentem) oraz dzielenie w grupach. Następnie o godz. 11:00 udaliśmy się do Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej, gdzie złożyliśmy radosne dziękczynienie Bogu za minione lata podczas Mszy św., w którą czynnie zaangażowani byli wszyscy poprzez śpiew, a także w poszczególne części liturgii przedstawiciele każdej wspólnoty i prewspólnot. W koncelebrze nie zabrakło naszych poprzednich asystentów: o. Rafała Kobylińskiego SJ (2010-2014) oraz o. Dariusza Michalskiego SJ (2015-2024), który też wygłosił poruszająca homilię, a głównym celebransem był nasz obecny asystent i jednocześnie asystent krajowy WŻCh, o. Adam Tomaszewski SJ. Obecny był także poprzedni asystent krajowy, o. Leszek Mądrzyk SJ i asystent WŻCh w Warszawie, o. Henryk Droździel SJ. Dla pięciu członków WŻCh w Poznaniu była to szczególna Eucharystia, bowiem podczas niej złożyli Przymierze Stałe, czyli publiczne przyrzeczenie życia stylem i chryzmatem WŻCh.

Dalszy ciąg naszego świętowania przeniósł się do Galerii u Jezuitów. Przedstawiono znakomitych gości, przedstawicieli kilku ośrodków WŻCh w Polsce, którzy przyjechali świętować z nami (Szczecin, Warszawa, Kalisz, Lublin, Łódź), przemówił prezydent WŻCh w Polsce, Marcin Telicki, a także zaprezentowana została bogata historia naszej poznańskiej wspólnoty. Ileż dobra wydarzyło się przez te 20 lat! Jeden Bóg wie. My widzimy tylko trochę, a i to wydaje się już ogromem Jego łaski, której doświadczyło tak wielu członków wspólnoty, ale też tych, z którymi dzieliliśmy się duchowością ignacjańską, dla których podejmowaliśmy organizację sesji weekendowych (od 2008), rekolekcji w życiu codziennym (od 2010), rozmaitych działań w ramach Fundacji VINEA (od 2010), Pikników u Ignacego (od 2016), Poradni Psychologiczno-Duchowej Vinea (od 2016), pielgrzymek, wycieczek, warsztatów, odpustów, koncertów, itp., itd. Nie sposób wszystko tu wymienić.

Dalej był czas na obiad, zorganizowany przez wspólnotę Hosanna (która też troszczyła się cały czas o napoje i inne „co nieco” dostępne „w międzyczasie”) oraz na dawkę humoru i zabawy (zagadki z gwarą poznańską i kalambury) podczas integracji – tę część programu prowadziła wspólnota Ignacy. Nie brakło czasu na popołudniową kawę i ciasto (znakomite wypieki członków WŻCh), rozmowy w kuluarach, ale też zwiedzanie kościoła, kaplicy, działalności warsztatowej Galerii i Poradni Vinea, co było cenne szczególnie dla przyjezdnych.

Wszyscy niecierpliwie czekaliśmy na godz. 17.00, wiedzieliśmy bowiem, że wtedy ma się pojawić „niespodzianka”, ale co nią będzie wiedzieli, jak sama nazwa wskazuje, tylko wajemniczeni. Krótki recital na klarnet, saksofon i fortepian zaprezentował dla nas wybitny muzyk jazzowy Marcin Piekut wraz ze swym synem Antonim (wieczorem tego dnia mogliśmy posłuchać dłuższego występu na placu przed kościołem jezuitów w ramach „Koncertu z wieży” – otwartego wydarzenia zorganizowanego przez Fundację VINEA).

Dziś przeżywamy radość i wdzięczność Bogu i ludziom za minione lata, co nie oznacza, że kończymy działalność. WŻCh w Poznaniu trwa i nadal nie gaśnie w nas pragnienie współpracy z Bogiem w budowaniu Jego Królestwa na wzór Maryi, naszej patronki.

Zdjęcia ze świętowania na stronie: wzch.org.pl/poznan