Czy Duch Święty może mówić do nas przez każdego? Jeśli tak, jak odróżnić ten głos od wielu innych? Czy Kościół jest miejscem, w którym każdy może czuć się bezpiecznie i szczerze wyrażać swoje myśli i doświadczenia? Jakie jest pragnienie Boga wobec Kościoła i ludzkości w naszych czasach? Synodalność wydaje się odpowiedzią między innymi na te pytania.
W środę, 3 grudnia, w święto Franciszka Ksawerego, w Salamance zakończyła się dziesięciodniowa międzynarodowa konferencja „Ignite the Way” („Rozpal światło drogi”).
Stu uczestników z całego świata wymieniało się doświadczeniami i szukało sposobów wspierania synodalności w Kościele. Ojciec Generał Arturo Sosa SJ zainicjował w ten sposób projekt formacji osób, które mogą pomóc we wdrażaniu postanowień Synodu o Synodalności (2021–2024). Choć synod już się zakończył, w lipcu 2025 r. ogłoszono dokument zatwierdzony przez papieża Leona XIV, który wskazuje kierunki wdrażania postanowień synodalnych w Kościołach lokalnych na najbliższe lata.

Jezuici oraz osoby żyjące duchowością ignacjańską mieli znaczący wpływ na metodę pracy ostatniego synodu (pisaliśmy o tym m.in. tutaj). Na konferencji w Salamance spotkali się reprezentanci wszystkich kontynentów, w tym około dziesięciu uczestników samego synodu. To właśnie oni zasiadali przy stołach synodalnych w auli Pawła VI w Watykanie, gdzie kluczową rolę odgrywała rozmowa w Duchu oraz rozeznawanie wspólnotowe – metody dobrze znane w duchowości św. Ignacego Loyoli i wielokrotnie przywoływane w końcowym dokumencie Synodu.
Christina Kheng z Singapuru, ekspertka podczas ostatniego synodu, widzi w synodalności „sposób, w jaki stajemy się coraz bardziej uczniami Jezusa i prawdziwą wspólnotą – czyli Kościołem”. Wierzy, że „jest to jednocześnie droga, którą Bóg proponuje całej ludzkości do budowania autentycznego pokoju”.

Fot. Mattia Gisola
Siostra Nathalie Becquart XMCJ (pierwsza kobieta podsekretarz w Sekretariacie Generalnym Synodu Biskupów) oraz ojciec Giacomo Costa SJ (sekretarz specjalny synodu) podkreślali, że w czasie obrad zostało zasianych wiele marzeń, a dziś widać już ich pierwsze kiełki. Podczas konferencji w Salamance dzielono się konkretnymi przykładami zaangażowania i owoców Synodu choćby w takich miejscach jak Timor Wschodni, Senegal, Karaiby czy Hongkong.
Sama konferencja przebiegała w duchu synodalnym. Każdego dnia uczestnicy rozpoczynali od osobistej modlitwy, po której następowała rozmowa w Duchu w małych grupach językowych. Moderatorzy regularnie wprowadzali chwile ciszy, umożliwiające osobistą refleksję. Owocem spotkania było nie tylko zebranie globalnych doświadczeń synodalnych i pogłębienie tematów łączących synodalność z duchowością ignacjańską i ustalenie planów współpracy na lejne lata. Przede wszystkim było to wspólne, głęboko duchowe doświadczenie. Jak podkreślano, synodalność jest narzędziem na drodze wiary. „Dzięki synodalności kształtujemy nasze serca. Pomaga nam ona coraz głębiej przeżywać relację z Bogiem, doświadczając, że na tej drodze jesteśmy z innymi i dla innych” – odpowiedziała na pytanie o znaczenie synodalności siostra Patricia Murray IBVM, wieloletnia sekretarz wykonawcza Międzynarodowej Unii Przełożonych Generalnych.
Wszystkich zainteresowanych odsyłamy na stronę konferencji, gdzie dostępne są materiały w języku angielskim, hiszpańskim i francuskim.
Czesław Wasilewski SJ, polski uczestnik konferencji

Chcesz wiedzieć więcej o synodalności i rozeznawaniu wspólnotowym?
Zapraszamy do śledzenia naszych kolejnych materiałów oraz na strony:
Synod o Synodalności | Towarzystwo Jezusowe











