Modlimy się o szczęście wieczne dla śp. Franciszka i o ukojenie w bólu dla Jego Najbliższych.
Pogrzeb odbędzie się we wtorek, 31 marca 2020 w Świętej Lipce, a Mszy św. przewodniczył będzie JE ks. Abp Edmund Piszcz.
O. Franciszek KURKOWSKI SJ
Urodził się dnia 3 grudnia 1928 r. z ojca Franciszka i matki Heleny z d. Galickiej w Stargardzie Gdańskim.
Do szkoły podstawowej uczęszczał w Stargardzie Gdańskim. Do 1939 r. ukończył pierwsze cztery klasy, resztę już w niemieckiej szkole ludowej. Przez półtora roku uczęszczał do niemieckiej szkoły handlowej w rodzinnym mieście. W sierpniu 1944 r. powołano go do wojska niemieckiego jako tzw. pomocnika przeciwlotniczej obrony. W kwietniu 1945 r. dostał się do niewoli amerykańskiej. W październiku tegoż roku wrócił z Francji do domu. W grudniu 1945 r. zgłosił się do Państwowego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego, typu semestralnego w Starogardzie i otrzymał w 1948 r. świadectwo dojrzałości. W tym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w diecezji chełmińskiej w Pelplinie.
Dnia 27 maja 1954 r. otrzymał z rąk ks. bpa ordynariusza Kazimierza J. Kowalskiego święcenia kapłańskie. Od dnia 1 sierpnia 1954 r. pełnił obowiązki wikariusza w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Grudziądzu, a od 1 sierpnia 1957 r. pracował jako wikariusz przy kościele farnym również w Grudziądzu. W tym czasie, idąc za głosem powołania, zgłosił się do Towarzystwa Jezusowego.
Po otrzymaniu zgody swego Ordynariusza, zostaje przyjęty do Towarzystwa Jezusowego przez ówczesnego Prowincjała o. Stanisława Wawryna i dnia 2 sierpnia 1960 r. rozpoczyna nowicjat w Kaliszu pod kierunkiem o. Stefana Miecznikowskiego. Po pierwszym roku nowicjatu rozpoczął studia z teologii pastoralnej w Lublinie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończył licencjatem na podstawie pracy pt. „Teoria o misji ludowej według ks. Karola Antoniewicza SJ”. W tym czasie, dnia 3 sierpnia 1962 r., w Kaliszu, podczas Mszy św. celebrowanej przez mistrza nowicjatu, o. Stefana Miecznikowskiego, złożył pierwsze śluby zakonne.
W latach 1964-1968 pracował w Świętej Lipce będąc promotorem kultu Najświętszej Maryi Panny Świętolipskiej i był czynnie zaangażowany w przygotowania uroczystej koronacji obrazu, która miała miejsce 11 sierpnia 1968 roku.
Od 1968 do 1970 r. pełnił obowiązki przełożonego wspólnoty w Gdyni a jednocześnie administratora parafii. Po dwóch latach udał się na III probację do Czechowic-Dziedzic, którą odbył w latach 1970-1971 pod kierunkiem o. Edwarda Bulandy. Uroczystą profesję zakonną złożył dnia 15 sierpnia 1981 r. w Gdańsku-Wrzeszczu na ręce ówczesnego Prowincjała o. Zygmunta Perza.
Od roku 1971 do 1980 przynależał do wspólnoty w Łodzi przy ul. Sienkiewicza i był misjonarzem wędrownym i rekolekcjonistą, a w przerwach między misjami pomagał w tamtejszej parafii. Następnie przez dwa lata (1980-1982) zamieszkał w kolegium w Kaliszu, pełniąc te same obowiązki. W 1982 r. został powołany na Dyrektora Misji Ludowych i zamieszkał w Warszawie przy ul. Narbutta 21. W 1990 r. został przeznaczony do Świętej Lipki jako posługujący w sanktuarium oraz jako misjonarz głoszący Słowo w wielu parafiach, do których chętnie był zapraszany. W Świętolipskim Sanktuarium pracował do początku tego roku i dnia 20 lutego, w ciężkim już stanie, został przewieziony do infirmerii w Kolegium Jezuitów w Gdyni, gdzie zmarł 28 marca 2020 roku, w 92. roku życia, w 66. roku kapłaństwa i 60 roku powołania zakonnego.
