Woda święcona św. Ignacego Loyoli – założyciela zakonu jezuitów – zwana także „wodą cudowną” zaczęła być stosowana wśród wiernych Kościoła katolickiego niedługo po śmierci tego Świętego, (tj. po roku 1556). Ta woda od ponad 460 lat sprowadza łaski dla kobiet w błogosławionym stanie, proszących o szczęśliwe rozwiązanie. Bóg też poprzez nią udziela specjalnych łask dla małżonków proszących o potomstwo. Św. Ignacy Loyola nie chce pozostawić bez nagrody tych osób, które proszą Boga o błogosławieństwo na czas porodu. Pragnie też wyjednać łaskę płodności dla małżonków czekających przez długi czas na potomstwo.

Wodę św. Ignacego poświęca przez modlitwę jezuicki kapłan. Zanurza w niej równocześnie trzy razy medalik z wizerunkiem św. Ignacego Loyoli. Tej wody nie powinno się zbyt długo przechowywać i nie należy jej traktować jako magiczny przedmiot. Można ją pić lub stosować zewnętrznie we wszelkiego rodzaju potrzebach tak duchowych, jak doczesnych. Używanie jej niesie ze sobą łaski dla tych, którzy w to wierzą i z pobożnością stosują. Należy do sakramentaliów, o których Sobór Watykański II poucza: „Sakramentalia to święte znaki, które na podobieństwo sakramentów wskazują przede wszystkim na duchowe dobra osiągane dzięki wstawiennictwu Kościoła. Przygotowują one ludzi do przyjęcia właściwego skutku sakramentów i uświęcają różne okoliczności życia” (Konstytucja o Liturgii, n. 60).

Tradycja wzywania św. Ignacego Loyoli jako patrona rodzących matek związana jest z wydarzeniem, które miało miejsce w Rzymie 27 sierpnia 1545 roku. Wówczas to Ignacy towarzyszył modlitwami rodzącej Małgorzacie Parmeńskiej (1522-1586) w jej rzymskiej pałacowej kaplicy, aż do zakończenia porodu. Małgorzata nigdy nie zapomniała Ignacemu tego modlitewnego wstawiennictwa. Urodzili się wówczas dwaj chłopcy, bliźniaki. Poród był bardzo skomplikowany, jeden z chłopców zmarł wkrótce, a drugi wyrósł na sławnego generała Aleksandra Farnese, który  dowodził armadą w roku 1571 pod Lepanto w bitwie morskiej z Turkami, zakończonej zwycięstwem chrześcijan nad  Imperium Osmańskim. Stał także na czele jednego z oddziałów w bitwie pod Gembloux  31 VII 1578 roku, kiedy to armia hiszpańska rozgromiła powstańców niderlandzkich.

A oto modlitwa za przyczyną św. Ignacego o szczęśliwy poród i o zdrowie dziecka i matki:

„Wszechmogący Wieczny Boże, któryś postanowił, aby poród odbywał się w bólu, ale by był także związany z radością wydania na świat nowego życia, proszę Cię, przez Twoje nieogarnione miłosierdzie i za przyczyną św. Ignacego,Twego oddanego sługi w Kościele, aby dane mi było szczęśliwie urodzić to dziecko i byś złagodził mój ból porodu. Obdarz to dziecko potrzebnym zdrowiem, szczodrymi darami Bożej opieki, abym Ciebie za tę łaskę mogła zawsze wielbić i chwalić. Czuwaj też nad tym, aby dziecko to otrzymało sakrament Chrztu świętego. Niech w dalszym jego rozwoju i życiu towarzyszy mu ufna wiara w Ciebie i łaska świętych sakramentów, których udziela Kościół. Tak mi dopomóż, Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i ty święty ojcze Ignacy – patronie mojego porodu i troskliwy opiekunie dzieci i młodzieży.”

Zachęcamy do zapoznania się z historią wody św. Ignacego Loyoli opisanej w folderze, który można otrzymać po Mszy św. w zakrystii naszej Bazyliki wraz z poświęconą wodą. Książeczkę autorstwa ks. Stanisława Gronia SJ pt.: „Litania i Nowenna do św. Ignacego Loyoli patrona matek oczekujących potomstwa”, Kraków 2006 r. i 2013 r., Wydawnictwo WAM  można nabyć w księgarni WAM w Krakowie przy ul. Kopernika 26.