Tekst z Pisma świętego: „Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha pustyni czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic przez owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem. Odpowiedział mu Jezus: Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek. Wówczas powiódł Go [diabeł] w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego diabeł: Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać, komu chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje. Lecz Jezus mu odrzekł: Napisane jest: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz. Zawiódł Go też do Jerozolimy, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby Cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień. Lecz Jezus mu odparł: Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego. Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego do czasu” (Łk 4,1-13).
Obraz do kontemplacji: Wyobraź sobie Jezusa modlącego się w miejscu pustynnym. Zobacz także szatana, który „jak lew ryczący krąży”(1 P 5,9) wokół i dręczy Go swymi pokusami.
Prośba o owoc kontemplacji: Proś o umiejętność rozeznawania pokus złego ducha.
- Rekolekcje na pustyni
Po opuszczeniu Nazaretu i chrzcie w Jordanie Jezus udał się na swoje czterdziestodniowe „rekolekcje” na pustyni, w milczeniu, samotności i poście. Zapewne chciał się wyciszyć i duchowo przygotować do czekającej Go misji.
Towarzysz w tej modlitwie samotnej wędrówce Jezusa znad Jordanu na pustynię. Wczuwaj się w Jego myśli i uczucia. Czy czuł lęk przed czekającą Go wkrótce publiczną działalnością? Czy raczej zdał się całkowicie na Ojca i ufał Mu bezwarunkowo? Jak wyobrażał sobie przyszłą ewangelizację? Czy zastanawiał się, jak zostanie przyjęty przez ludzi?
Przyjrzyj się teraz pustyni, na którą dotarłeś z Jezusem. Okazuje się, że nie jest samotny. Towarzyszą mu duchy dobre i złe. Święty Marek pisze, że na pustyni Jezus żyje pośród zwierząt (Mk 1,13). W Biblii niektóre zwierzęta (na przykład smok albo wąż) są symbolami zła. Jest także szatan. W czasach biblijnych wierzono, że demony mają szczególne upodobanie do łaźni, cmentarzy i pustyni. Jezus znajduje się na terytorium wroga; przebywa w otoczeniu zła, ale nie ma ono na Niego wpływu. Są także dobre duchy, aniołowie, którzy Mu usługują i umacniają.
Pomyśl przez chwilę: Czym jest dla ciebie pustynia? Jak często na niej przebywasz? Z jakimi „dzikimi zwierzętami” masz największe problemy?
- Pokusy szatana
Jezusowe rekolekcje na pustyni zostają zakłócone przez szatana. Zły duch chce ściągnąć Jezusa na niebezpieczne ścieżki i odwieźć od misji, korą ma podjąć. Pragnie poróżnić Go z Ojcem.
Wsłuchaj się w Jego podszepty, które kieruje do Jezusa. Najpierw wykorzystuje naturalną potrzebę człowieka – potrzebę pokarmu. Zachęca Jezusa, by zamienił kamienie w chleb. Jest to pokusa wiarygodności. Jezus powinien jasno i w spektakularny sposób udowodnić, że jest Synem Bożym. Szatan domaga się dowodu boskości.
Następnie szatan przedstawia się Jezusowi jako bóg, pan i władca całego świata. Przedstawia Mu jego dobra, piękno, zmysłowość i przepych i oferuje je w zamian za mały drobiazg… pokłon. Żądanie wydaje się niezbyt wygórowane. Jednak w rzeczywistości jest inaczej. Oddanie pokłonu oznacza bowiem uznanie szatana za swego pana.
Zauważ, że pokusa władzy jest bardzo silnie wpisana w ludzką psychikę. Władza bowiem daje poczucie wszechmocy, kontrolę i możność budowania własnej wielkości kosztem innych. Człowiek, który ma władzę często sądzi, że ma monopol na wolę Boga, albo sam uznaje się za boga; inni muszą mu się kłaniać, czcić go, uwielbiać. Ma szerokie pole do manipulacji i wykorzystywania bliźnich.
Po raz trzeci diabeł kusi Jezusa, by uczynił spektakularny cud. Żąda, by dowiódł, że jest Synem Boga, rzucając się ze szczytu świątyni w dół. Jeśli jest Mesjaszem, zostanie uratowany przez aniołów. Pokusa jest bardzo inteligentna. Jej celem jest pozyskanie ludzi dla Ewangelii, dla Boga. W rzeczywistości jest sprzeciwieniem się woli Ojca, brakiem zaufania Bogu, żądaniem, by Jezus uległ zachciankom szatana. „Bóg musi poddać się eksperymentowi. Trzeba Go wypróbować, tak jak postępuje się z towarami” (Benedykt XVI).
Zastanów się, co jest twoją największą pokusą? W czym najczęściej ulegasz podszeptom złego ducha?
- Broń Jezusa
Przyjrzyj się uważnie, w jaki sposób Jezus pokonuje szatana. Jezus wygrywa konfrontacje z szatanem, stosując potrójną broń. Pierwszą stanowi wspólnota. Jezus nie walczy samotnie. Jest pewny, silny, odważny, ma w sobie wewnętrzny pokój, bo całkowicie ufa Ojcu. Wie, że ma za sobą moc Ojca i Ducha Świętego. W całym swoim życiu nie zmaga się z szatanem sam, ale w jedności z Ojcem, w mocy Ducha Świętego.
Drugą bronią Jezusa jest stanowczość, pewność, ucinanie pokusy u jej zarania, odrzucenie wszelkich kompromisów. Adam w raju wszedł w dialog z pokusą, ze złem (por. Rdz 3). Szatan okazał się inteligentniejszy, uderzył w jego słaby punkt, w pychę. Nowy Adam nie powiela jego błędów, nie dyskutuje z szatanem, nie pozwala mu zasiać wątpliwości ani przekonać do swych złudnych iluzji. Natychmiast przerywa jego wywody.
A trzecią „bronią” Jezusa jest Pismo święte. Odpowiada słowem Bożym, które ma nieograniczoną moc. Odpiera pokusy stanowczo, spokojnie i z godnością opierając się na autorytecie Biblii, a więc samego Boga. A co stanowi twoją broń?
Rozmowa końcowa: Proś Jezusa, aby uczył cię walki ze złem. Proś też, byś w trudnościach i pokusach sięgał do słowa Bożego. Odmów Ojcze nasz.
Fragment książki „Ćwiczenia duchowe w życiu codziennym”
