Głosiciele nadziei, patrząc w przyszłość

W doświadczeniu młodych zbiegają się: największe zagrożenie ubóstwem, najgorsze długoterminowe konsekwencje degradacji środowiska i najbardziej palące poszukiwanie sensu i drogi do Boga. Ale oni też lepiej widzą drogę ku przyszłości i mogą nam pomóc zrozumieć wyzwania teraźniejszości. A ponadto młodzi są doskonałym testem autentyzmu naszego życia.

1. Rozpoczynając modlitwę, poproszę o Łaskę: o wzrastanie w umiejętności towarzyszenia młodym.

2. Jezus z otwartością przyjmuje młodych i ich poszukiwania.

Odrzekł Mu młodzieniec: „Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?” Jezus mu odpowiedział: „Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!” (Mt 19, 20-21).

Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).

3. Pozwolę, aby pragnienia wyrażone w trzeciej Preferencji stały się dla mnie wyzwaniem.

Młodzi w większości są ubogimi, stają przed olbrzymimi wyzwaniami w naszej obecnej sytuacji społecznej… a wszystkie one utrudniają im odnalezienie sensu życia jako ludzkich istot i zbliżenie się do Boga.

Towarzyszenie młodym w tym procesie, uczenie ich rozeznawania i dzielenie się z nimi Dobrą Nowiną Jezusa Chrystusa stanowi możliwość wskazywania drogi do Boga, która łączy się z solidarnością z ludźmi i budowaniem świata bardziej sprawiedliwego.

Towarzyszenie młodym wymaga z naszej strony autentycznego życia, głębi duchowej, otwarcia na dzielenie się życiem i misją, w czym odnajdujemy sens tego, kim jesteśmy i co robimy. Wtedy możemy uczyć się razem z nimi spotykania Boga we wszystkim oraz – z tym, co możemy ofiarować w naszych posługach i apostolatach – wnosić wkład do głębokiego przeżywania tego etapu życia. Towarzyszenie młodym wprowadza nas na drogę osobistego, wspólnotowego i instytucjonalnego nawrócenia.

  • Jaki jest mój poziom otwarcia na towarzyszenie młodym ludziom?
  • Jak towarzyszenie młodym może się stać dla mnie wyzwaniem/wezwaniem do bardziej autentycznego życia?

Rozważę te pytania i porozmawiam o nich z Panem.

4. Po modlitwie przeczytam ponownie sekcję C listu O. Generała z lutego 2019: Towarzyszyć młodym w kreowaniu przyszłości pełnej nadziei (s. 4-5).