Pielgrzymi, którzy wskazują drogę do Boga

Ćwiczenia duchowne i rozeznanie to narzędzia do odnowienia apostolskiej gorliwości w służbie wiary, szczególnie w kontekście rosnącej i coraz bardziej rozprzestrzeniającej się sekularyzacji. Krocząc uważnie drogą Chrystusa, jesteśmy powołani, aby ukazywać Go jako Drogę.

1. Rozpoczynając modlitwę, poproszę o Łaskę: bym stawał się jeszcze bardziej zdatnym narzędziem w przyprowadzaniu innych do Boga..

2. Pozwolę, by mnie inspirował przykład Jana Chrzciciela, który prowadzi innych do Jezusa.

Nazajutrz Jan znowu stał w tym miejscu wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: „Oto Baranek Boży”. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem (J 1, 35-37).

3. Formuła Instytutu określa Towarzystwo jako drogę do Boga dla każdego jezuity.

[1] Ktokolwiek w Towarzystwie naszym, a pragniemy, żeby ono było naznaczone imieniem Jezusa, chce walczyć dla Boga pod sztandarem krzyża… niech się troszczy o to, by do końca życia na pierwszym miejscu miał zawsze Boga przed oczyma, następnie to, czego naucza niniejszy Instytut, który jest drogą do Niego.

3. Pozwolę, aby pragnienia wyrażone w pierwszej Preferencji stały się dla mnie wyzwaniem

Pragniemy współpracować w Kościele w doświadczaniu świeckiego społeczeństwa jako znaku czasów, dającego nam możliwość odnowienia naszej obecności pośród ludzkiej historii.

Pragniemy zachęcić wszystkich ludzi do pójścia drogą otwartą przez Jezusa z Nazaretu, którą my sami kroczymy, idąc za Nim, umacniani przez Ducha.

Pragniemy dzielić się z innymi najbardziej fundamentalnym odkryciem naszego życia, mianowicie tym, jak rozeznawanie i Ćwiczenia duchowne świętego Ignacego wskazują drogę do Boga. Ponieważ potrzebujemy tego, chcemy iść za wezwaniem do głębszego poznania i doświadczenia duchowości ignacjańskiej. Chcemy to czynić w kontekście żywej, konkretnej i głębokiej wiary, umacnianej zażyłością z Bogiem, będącą owocem życia modlitwy. Wiary w dialog z innymi religiami i ze wszystkimi kulturami. Nasza wiara urzeczywistnia się w dziełach sprawiedliwości i pojednania.

  • Czy przeżywam swoje życie jako drogę do Boga?
  • Jak możemy wykorzystać duchowość ignacjańską, by stawić czoło sekularyzacji społeczeństwa i pomóc ludziom odnaleźć drogę do Boga?

Rozważę te pytania i porozmawiam o nich z Panem.

5. Z duchem odnowionym przez modlitwę, przeczytam ponownie sekcję A listu O. Generała z lutego 2019: Wskazywać drogę do Boga przez Ćwiczenia duchowne i rozeznanie (s. 2-3).