„Ci, którzy we łzach sieją,
żąć będą w radości …”
Życie nie szczędzi nam bólu
cierpienie jest wpisane w ludzką tkankę …
Któż nie zna łez
łez przegranej sprawy
łez zdrady
łez po grzechu …
Płaczemy
niosąc codzienny krzyż …
Dlaczego?
To pytanie przychodzi
To pytanie powraca …
Kto zna odpowiedź?
Będą żąć w radości,
którzy we łzach sieją …
To słowo od Boga przychodzi
To słowo
to odpowiedź na nasze bóle i troski …
…………………………………………
NASZE ŻYCIE –
jak rolnik, który wychodzi na pole
rzuca ziarno
i czeka …
Codziennie wychodzi i patrzy
czy już pole bieleje na żniwo …
NASZE ŻYCIE –
jak matka, która poczęła i myśli
jakie będzie to dziecko,
które w swoim łonie nosi,
na kogo ono wyrośnie …
NASZE ŻYCIE –
jak starzec, który śmierci czeka
i myśli, co będzie potem
Czy „tam” znajdzie mieszkanie
i odpoczynek na wieki …
NASZE ŻYCIE –
jak człowiek, który upadł,
bo zbłądził
dał się pokonać pokusie
i cierpi …
Lecz ufa, że znowu
ożyje na nowo …
NASZE ŻYCIE –
niespokojne, niepewne …
NASZE ŻYCIE –
choć trudne, bolesne,
lecz piękne …
NASZE ŻYCIE – od Boga dar
Dar największy!
………………………………………….
Dzięki Ci, Boże, za życie
Dzięki Ci, Boże, za łzy
Dzięki Ci, Boże, za trudy,
zmagania, upadki i znoje …
Dzięki Ci dzisiaj składam,
bo ufam, bo wiem, że jeszcze
„żąć będę w radości” …
