Inwokacja
W 100-lecie odzyskania niepodległości
Polsko, Ojczyzno moja!
Ty jesteś schronieniem moim …
Ty jesteś jak ptak, który przygarnia pisklęta …
Ty jesteś, jak pasterz, który troszczy się o swoje owce …
Ty jesteś, jak wspomnienie topoli nad brzegiem rzeki,
które budziły moją nostalgię …
Ty jesteś, jak wspomnienie lasu pełnego brzóz,
na których opierałem moją głowę …
Ty jesteś, jak wspomnienie bocianów,
powracających wiosną z dalekich krajów …
Ty jesteś, jak widok z wyniosłego Giewontu z krzyżem …
Ty jesteś, jak czyste powietrze, którym oddychałem,
kontemplując majestat ukochanych Tatr …
Ty jesteś, jak wspomnienie smaku chleba
ze śmietaną i cukrem …
Ty jesteś, jak wspomnienie beztroski dziecięcych lat,
i zabaw z kolegami nieopodal domu …
Ty jesteś, jak wspomnienie piękna zachodzącego Słońca
nad brzegiem naszego morza …
Ty jesteś, jak wspomnienie heroizmu żołnierzy
walczących o wolną Polskę …
Ty jesteś, jak Matka, która przygarnia pielgrzymów
idących na Jasną Górę …
Ty byłaś w modlitwie różańcowej
i w sercach naszych matek …
Polsko, Ojczyzno moja!
Jakże Cię jeszcze opisać,
jak wyrazić mój zachwyt Tobą,
i jak przelać na papier
wdzięczność,
którą mam ku Tobie?
Już wkrótce Twoje urodziny …
Mija 100 lat od Twoich powtórnych narodzin …
Przyjmij więc życzenia moje:
„Szczęść Ci, Boże,
Polsko, Ojczyzno moja,
od Tatr
aż po bałtyckie morze!”.
