Inwokacja

W 100-lecie odzyskania niepodległości

Polsko, Ojczyzno moja!

Ty jesteś schronieniem moim …

Ty jesteś jak ptak, który przygarnia pisklęta …

Ty jesteś, jak pasterz, który troszczy się o swoje owce …

Ty jesteś, jak wspomnienie topoli nad brzegiem rzeki,

które budziły moją nostalgię …

Ty jesteś, jak wspomnienie lasu pełnego brzóz,

na których opierałem moją głowę …

Ty jesteś, jak wspomnienie bocianów,

powracających wiosną z dalekich krajów …

Ty jesteś, jak widok z wyniosłego Giewontu z krzyżem …

Ty jesteś, jak czyste powietrze, którym oddychałem,

kontemplując majestat ukochanych Tatr …

Ty jesteś, jak wspomnienie smaku chleba

ze śmietaną i cukrem …

Ty jesteś, jak wspomnienie beztroski dziecięcych lat,

i zabaw z kolegami nieopodal domu …

Ty jesteś, jak wspomnienie piękna zachodzącego Słońca

nad brzegiem naszego morza …

Ty jesteś, jak wspomnienie heroizmu żołnierzy

walczących o wolną Polskę …

Ty jesteś, jak Matka, która przygarnia pielgrzymów

idących na Jasną Górę …

Ty byłaś w modlitwie różańcowej

i w sercach naszych matek …

Polsko, Ojczyzno moja!

Jakże Cię jeszcze opisać,

jak wyrazić mój zachwyt Tobą,

i jak przelać na papier

wdzięczność,

którą mam ku Tobie?

Już wkrótce Twoje urodziny …

Mija 100 lat od Twoich powtórnych narodzin …

Przyjmij więc życzenia moje:

Szczęść Ci, Boże,

Polsko, Ojczyzno moja,

od Tatr

aż po bałtyckie morze!”.