Matka Boża Łaskawa, której wizerunek znajduje się obecnie w jezuickim Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej na warszawskiej Starówce, uratowała Warszawę przed epidemią, która szerzyła się w Stolicy w roku 1652.
Dnia 24 marca, 369 lat temu, czyli w roku 1651, w wigilię uroczystości Zwiastowania Pańskiego, w obecności nuncjusza papieskiego arcybiskupa Jana de Torres świeżo namalowany obraz Matki Bożej Łaskawej, z namalowaną koroną na głowie, został uroczyście wprowadzony do kościoła pijarów pw. Świętych Prima i Felicjana przy ul. Długiej (obecnie katedra polowa) i ukazany ludowi Warszawy.
Nuncjusz odprawił uroczystą mszę św., poświęcił obrzędem pontyfikalnym ołtarz i obraz oraz odczytał bullę papieża Innocentego X ustanawiającą święto odpustowe Mater Gratiarum Varsaviensis na drugą niedzielę maja (obecnie przeniesiony na drugą sobotę maja). Było to pierwsze na terenach polskich papieskie poświęcenie obrazu z Matką Bożą w koronie. Od tego momentu obraz otaczany był niezwykłą czcią wiernych.
W 1652 roku wobec szerzącej się zarazy magistrat miasta Warszawy z inicjatywy ks. Orsellego zarządził szczególne modlitwy przebłagalne przed wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej, niosąc obraz wzdłuż wewnętrznych murów miasta, a po ustaniu epidemii podjął uchwałę w której ogłoszono Matkę Bożą Łaskawą Patronką Warszawy.
W podzięce za uratowanie mieszkańców Stolicy przed zarazą nastąpiła uroczysta ceremonia, w której uczestniczyła prawie cała Warszawa. Po odśpiewaniu Te Deum laudamus został odczytany akt zawierzenia, tzw. Śluby Warszawy.
VARSAVA NUNC ETIAM VOTIS TE VIRGO SALUTAT
URBS CUPIT EFFIGIEM POPULIS REGIBUSQUE SALUBREM
PALLADIUM VELUTI TEMPLO SERVARE PIORUM
SIS EADEM HESPERIO FUERAS SUB SIDERE QUALIS
SIS CUSTOS LECHIAE PATRONA ADMITTE VOCARI
ARCTOI POPULI CASIMIRIA SCEPTRA FOVETO
ET PACEM LECHIAE FRACTASQUE OFFERTO SAGITTAS
BELLAQUE CUM MORBIS OTHOMANICA PELLE SUB ARVA
ATQUE TUOS AEDEMQUE TUAM DEFENDE MARIA
tłumaczenie (o. Witold Koper SJ)
„Warszawa również teraz pozdrawia Cię, Dziewico, i składa Ci śluby. Miasto pragnie zbawienny dla ludów i królestw obraz zachować jako tarczę ochronną w kościele pijarów. Bądź taką gwiazdą wieczorną, jaką byłaś pod niebem Południa. Bądź strażniczką Lechii. Pozwól nazywać Cię Opiekunką Ludu Północnego. Wspieraj berło Kazimierzowe. Podaruj Lechii pokój i połamane strzały. Wojny osmańskie oraz choroby odpędź daleko i broń także, Maryjo, swoich czcicieli i swoją świątynię.”
Jest to pierwszy w historii oficjalny tekst nazwający Maryję Strażniczką Polski. Oficjalne nazwanie Matki Bożej Królową Polski nastąpiło dopiero w roku 1656. Na pamiątkę błagalnego pochodu z tego roku zaczęły się odbywać coroczne procesje, które wyruszały z ul. Długiej, przez dzisiejszy plac Krasińskich, skręcały w Świętojerską, potem szły ul. Freta i zatoczywszy koło powracały ul. Długą do kościoła pijarów. Ta procesja odpustowa w drugą niedzielę maja była w powszechnym odczuciu momentem odnowienia przyjęcia przez Maryję patronatu nad miastem.
Obyśmy mogli także tego roku, dziękować Strażniczce Warszawy idąc w majowej procesji ulicami miasta.
