W sobotę, 13 czerwca 2020 roku, w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie, siedmiu jezuitów przyjęło sakrament święceń w stopniu diakona z rąk Księdza Biskupa Piotra Jareckiego. Na uroczystości obecni byli przełożeni polskich prowincji Towarzystwa Jezusowego, liczni księża, osoby zakonne i wierni świeccy z rodzin kandydatów do diakonatu oraz ze środowisk, w których do tej pory pracowali. Liczbę uczestników trzeba było z konieczności ograniczyć ze względu na zagrożenie epidemiologiczne. Mimo to uroczystość była bardzo podniosła, a słowa zarówno Rektora Kolegium Jezuitów, jak i Księdza Biskupa i dziękującego w imieniu diakonów ks. Przemysława Gwadery SJ, pełne pogody ducha, poruszające swoim autentyzmem, stworzyły atmosferę rodzinnej wspólnoty radującej się wraz z otrzymującymi święcenia.

Święcenia diakonatu przyjęli:

Przemysław Gwadera, ur. 1986 w Gdańsku. Po maturze – przez 2 lata – studiował w Szkole Głównej Handlowej międzynarodowe stosunki gospodarcze. O jezuitach dowiedział się z Internetu. Po nowicjacie w Gdyni i filozofii w Krakowie, przez 4 lata pracował w naszej nowej misji w Danii, gdzie jednocześnie studiował. Po powrocie podjął studia teologii na PWTW Bobolanum. W młodości słuchał metalu, chodził w glanach i skórzanej kurtce, jeździł na motocyklu, uprawiał sporty ekstremalne, ale był też zaangażowany w Oazie, gdzie udzielał się muzycznie. Po święceniach diakonatu rozpocznie pracę w domu rekolekcyjnym w Gdyni.

Mateusz Kowalcze, ur. 1988 w Zakopanem. Po ukończeniu szkoły średniej, przeniósł się na Dolny Śląsk, by studiować chemię na Uniwersytecie Opolskim. Tam też poznał jezuitów (w DA Xaverianum). Po nowicjacie w Starej Wsi i filozofii w Krakowie, pracował w gimnazjum jezuitów w Krakowie. Przez ostanie 3 lata studiował teologię na PWTW Bobolanum oraz ukończył i obronił doktorat z chemii na Akademii Górniczo-Hutniej w Krakowie. Za kilka dni rozpocznie pracę w Laboratorium Kryminalistycznym Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie. Mamy nadzieję, że będzie chemia między policją i kapłaństwem.

Damian Krawczyk, ur. 1988 w Otwocku. Mieszkał w Radwankowie Szlacheckim k. Góry Kalwarii, pośród owocowych sadów, co często z dumą podkreśla. Po ukończeniu liceum w Otwocku, przez 3 lata studiował historię na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie też poznał jezuitów w Duszpasterstwie Akademickim Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Po nowicjacie w Gdyni i filozofii w Krakowie pracował w Warszawie w Jezuickim Centrum Społecznym „W akcji”, które niesie wszechstronną pomoc uchodźcom. Przez ostatnie 3 lata studiował teologię na PWTW Bobolanum a od przyszłego roku akademickiego rozpocznie studia historyczne na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.

Tomasz Matyka, ur. 1990 w Katowicach. Wstąpił do zakonu zaraz po maturze. Po nowicjacie w Starej Wsi i filozofii w Krakowie spędził 3 lata we Włoszech, pracując kolejno w Palermo na Sycylii i w Rzymie, w Radiu Watykańskim. Teologię studiował na PWTW Bobolanum. Od dawna interesuje się Bliskim Wschodem, dlatego też następny etap formacji będzie kontynuował na Bliskim Wschodzie – w Bejrucie. Podczas studiów teologicznych posługiwał w duszpasterstwie greckokatolickim w Warszawie. Zna wiele języków.

Piotr Stanowski, ur. 1985 w Sosnowcu. Po maturze studiował ekonomię w Katowicach. Do zakonu wstąpił w roku 2010. Po nowicjacie w Starej Wsi i filozofii w Krakowie pracował przez 2 lata w Preston w Wielkiej Brytanii, pomagając w parafii, w duszpasterstwie akademickim i towarzysząc odprawiającym rekolekcje ignacjańskie. Po powrocie do kraju studiował teologię na PWTW Bobolanum. Po wakacjach rozpocznie studia z teologii biblijnej w Boston College w USA.

Adam Szymański, ur. 1991 w Kaliszu, gdzie ukończył liceum oraz 6 lat szkoły muzycznej w klasie klarnetu i gitary klasycznej. Po ukończeniu nowicjatu w Gdyni i filozofii w Krakowie, przez 2 lata pracował w Szkole Kontaktu z Bogiem. Pierwszy cykl studiów teologicznych ukończył na PWTW Bobolanum w Warszawie. Po święceniach diakonatu ma rozpocząć studia z teologii duchowości na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.

Łukasz Wysocki, ur. 1981 w Lublinie. Po maturze ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim i przez 6 lat pracował w zawodzie. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w roku 2012. Przed wstąpieniem do zakonu był zaangażowany w ruch Odnowy w Duchu Świętym oraz w ewangelizację. Po nowicjacie w Gdyni i filozofii w Krakowie, studiował teologię na PWTW Bobolanum. Od ubiegłego roku pracuje w nowo powstałej, jezuickiej parafii w Wasilkowie koło Białegostoku.

Zdjęcie z transmisji w internecie

Ks. Biskup Piotr Jarecki odnosząc się do prezentacji kandydatów do święceń diakonatu (o wiele szerszej niż powyższa), powiedział między innymi, że to co słyszeliśmy od ojca Rektora, przedstawiającego kandydatów to przykład tego, czym jest jezuicki charyzmat.

„Nazwałbym to przenikaniem rzeczywistości ziemskiej duchem Ewangelii. Aby to czynić trzeba znać i Ewangelię i wyspecjalizować się w tym świecie. Udzielając wam święceń diakonatu o tym właśnie myślę i o to Pana Jezusa proszę, abyście z jednej strony żyjąc głęboko duchem Ewangelii, naśladując Pana Jezusa w swoim życiu, nie tylko głosili Jego naukę ale wypełniali ją w codziennym życiu, a z drugiej strony specjalizując się w różnych dziedzinach rzeczywistości ziemskiej wszczepiali ducha Ewangelii w ten świat. To jest bodaj największe wyzwanie współczesności, i może nie tylko współczesności, żeby nie separować tych dwóch rzeczywistości: ziemi i królestwa niebieskiego. Bo przecież naszym zadaniem jest budowanie już tutaj na ziemi królestwa naszego Pana Jezusa Chrystusa. I kiedy ksiądz Rektor przedstawiał wasze życie, to właśnie o tym sobie pomyślałem, że takiego stylu chyba najbardziej nam dzisiaj potrzeba”.

Komentując czytania wybrane na uroczystość święceń, Ksiądz Biskup mówił, że namaszczenie Elizeusza na proroka, opisane w 1 Księdze Królewskiej, przypomina nam, że wraz ze święceniami wchodzimy w misję prorocką.

„A misja prorocka to przede wszystkim mówienie w imieniu Boga. Żeby mówić w imieniu Boga, trzeba mieć z Bogiem kontakt, trzeba Boga znać, a nawet więcej: trzeba Boga czuć, trzeba z Bogiem rozmawiać, trzeba z Nim dialogować. Ten, który tego nie czyni, staje się fałszywym prorokiem. Boga proszę o to, abyście wchodząc w tę misję prorocką przyjmując diakonat, właśnie tak go przeżywali. Żebyście byli prorokami we współczesnym świecie. A tych proroków tak bardzo nam brakuje, ponieważ jesteśmy nieraz zbyt zanurzeni w ten świat i przyjmujemy logikę świata. Nie tyle logiką naszej wiary chrześcijańskiej przekształcamy świat, co logiką świata wypaczamy duchowość i styl chrześcijaństwa”.

Ksiądz Biskup nawiązał do nauczania papieża Franciszka, który często mówi o światowej duchowości, której nie powinniśmy ulegać.

„Pana naszego Jezusa Chrystusa proszę o to, abyście jako diakoni, daj Boże za rok jako prezbiterzy, byli prawdziwymi prorokami dla świata” – powiedział Ksiądz Biskup.

„Słyszymy, że nie wszyscy będziecie spełniać swoją misję w Polsce. Będziecie spełniać tę misje także w innych krajach, w innych dziedzinach, nie tylko w teologii. Właśnie w tych dziedzinach związanych z rzeczywistością świecką. Bądźcie w tych środowiskach głosem Boga, bo świat głosu Boga dzisiaj chyba najbardziej potrzebuje”.

„Jako prorocy głoście, że wiarę, którą wyrażamy w kulcie i poprzez kult umacniamy, do kultu nie powinniśmy ograniczać. Że wiara człowieka powinna stawać się kulturą jego życia, powinna wpływać na jego wartościowanie, na jego wybory i na styl, zapach jego życia. Będąc prorokami przestrzegajcie zarówno siebie, jak i przykładem swoim przestrzegajcie tych, do których jesteście posłani, że wiara i religijność nie mogą iść paralelnie do stylu naszego życia. Nie może w nim być dwutorowości. Wiara i religijność to nie tylko deklaracje, to nie tylko modlitwa i kult, wołanie Panie! Panie! One mają kształtować styl naszego życia”.

Fotografie: Michał Maciejny SJ

Wkrótce więcej zdjęć ze święceń