Obietnica zmartwychwstania i życia wiecznego jest naszą życiową nadzieją, ale przerasta ona wszelkie wyobrażenia i możliwości językowe człowieka, aby ją móc adekwatnie przedstawić. Dlatego św. Paweł pisze w taki nieporadny sposób mówiąc, że „będziemy porwani w powietrze, na obłoki, naprzeciw Pana”. Najważniejsze zaś w tym co wyraził, to słowa, że odtąd już „zawsze będziemy z Panem”.
Nasza nadzieja spotyka się z Bożą w tym samym pragnieniu, powszechnego pojednania i powszechnego pokoju. Duch Święty jest jej Autorem i nasza wiara w Niego, wyrażona nie tyle słowami, co życiowym działaniem i życiową postawą jest miarą i środkiem do realizacji tego świętego celu.
Ekologiczną zbrodnią jest niszczenie natury pełnymi pychy jej modyfikacjami, a jej najcięższym przypadkiem jest denaturalizacja człowieka, która polega na grzesznej ironii z jaką szatan parodiuje Boga i Jego łaskę zbawienia, lansując swoją własną, demoniczną jej wersję, niszcząc kulturę i cywilizację, a w końcu niszcząc ich zdeprawowanego twórcę.
Ratunkiem jest wiara w Zbawienie, jednak nie jako racjonalne twierdzenie, ale jako zaufanie do osoby Zbawiciela, wyrażane nie tyle ustami co życiem. Słowo wiary staje się wówczas ciałem życiowej postawy człowieka, a zbawienie – ucieleśnieniem Bożej obietnicy Pełni Życia.
Photo by Jaspereology from Pexels
