Dnia 5 sierpnia br. minęło 60 lat od święceń kapłańskich o. Mariana Masłowskiego SJ. Z tej okazji w święto Przemienienia Pańskiego, 6 sierpnia, w kościele pw. Św. Piotra w Lublinie o godz. 12.30 sprawowana była jubileuszowa Eucharystia, której przewodniczył i homilię wygłosił metropolita lubelski Abp. Stanisław Budzik. Liturgię koncelebrowali jezuici z warszawskiego Kolegium. W zeszłym roku o. Marian obchodził 70. rocznicę życia zakonnego.

Ojciec Marian MASŁOWSKI SJ urodził się 8 września 1935 roku w Wysokim Kole, w diecezji sandomierskiej, jako syn Stanisława i Julianny z domu Borkowskiej. Wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego w Kaliszu dnia 5 sierpnia 1952 roku. Po nowicjacie został posłany do Poznania, gdzie uzupełnił edukację w zakresie szkoły średniej. W latach 1956-1959 studiował filozofię w Krakowie i przez kolejny rok odbywał praktykę apostolską w Warszawie, w parafii św. Szczepana, ucząc dzieci i młodzież katechizmu. Następnie odbywał w Warszawie studia teologiczne i 5 sierpnia 1963 roku przyjął w Nowym Sączu święcenia kapłańskie przez posługę ks. biskupa Jerzego Ablewicza.

Po ukończeniu studiów teologicznych, w roku 1964, został posłany do Gdańska Wrzeszcza, gdzie posługiwał w parafii poświęcając się przede wszystkim katechizowaniu dzieci i młodzieży. Ostatni etap zakonnej formacji, Trzecią Probację, odbył w Czechowicach-Dziedzicach pod kierunkiem o. Edwarda Bulandy SJ w latach 1968-1969. Następnie pracował w Kolegium Jezuitów w Warszawie pełniąc funkcję ministra i pomagając w parafii pw. Św. Andrzeja Boboli. W 1970 roku złożył ostatnie śluby zakonne i powrócił na krótko do Gdańska Wrzeszcza, by rok później objąć urząd superiora i rektora kościoła pw. Świętej Trójcy w Radomiu.

W kolejnych latach posługiwał w Lublinie, Łodzi, Bydgoszczy i Toruniu. Od roku 1985 zamieszkał w Lublinie przy ul. Królewskiej, gdzie był najpierw ministrem domu, a potem przez dziesięć lat pełnił funkcję przełożonego wspólnoty jezuitów. Od roku 2002 pracował ponownie w kościele jezuitów w Radomiu, by w roku 2005 powrócić do Lublina. Mimo zlikwidowania domu zakonnego w listopadzie 2015 roku, pozostał przy ul. Królewskiej, by posługiwać wspólnotom neokatechumenalnym, z którymi od wielu lat jest związany.

Zawsze potrafił łączyć pracę fizyczną z troską duszpasterską. Nadal angażuje się w posługę kapłańską we wspólnotach Drogi Neokatechumenalnej, a także inspiruje młodych jezuitów z domu zakonnego przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, do którego formalnie należy.

Informacja o jubileuszowych obchodach znalazła się w relacji przygotowanej przez TVP Lublin.
Obejrzyj TUTAJ.