Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej Unitas wydało książkę o. dra Tadeusza Kotlewskiego SJ zatytułowaną „Jak pokochać siebie w głębi serca”. Autor przedstawia chrześcijańską koncepcję miłości daleką od lansowanej obecnie miłości lekkiej, łatwej i przyjemnej. Słowo miłość straciło dzisiaj – zdaniem Autora – swoją moc i używane jest często na określenie uczucia, które zniewala, krępuje, a nie czyni człowieka wolnym.
„Miłość, o którą pyta świat, jest niejednokrotnie interesowna, zaborcza i warunkowa, a prawdziwa miłość to droga ku wolności i bezinteresowności” – pisze ojciec Kotlewski i przekonuje, że „człowiek, aby kochać, potrzebuje prawdziwie pokochać siebie. I tak zbliżając się do siebie, do swego wnętrza, zbliża się też do drugiego człowieka i do Boga”.
Z książki dowiadujemy się jak odkryć w sobie miłość, która wyraża się w potrójny sposób: „w szacunku i uznaniu do siebie, w trosce i odpowiedzialności za innych oraz w czci i bojaźni Bożej”. Znajdziemy w niej praktyczne rady, jak przezwyciężyć własną nieufność i lęk przed zranieniem, jak uniknąć wikłania się w iluzje intymności oraz otworzyć się na autentyczne więzi międzyludzkie. Autor mierzy się z pytaniami, które mogą nam pomóc lepiej siebie zrozumieć. Nawiązuje do złotych myśli Ojców Kościoła i świadków wiary. Cytuje Jana Pawła II, rzuca światło na teksty biblijne mówiące o miłości i lęku przed intymną relacją. Jednocześnie potwierdza intuicje świętych autorytetem wybitnych psychologów i mistrzów duchowości.
Pyta czytelnika, jaki obraz siebie samego ma wyryty w swoim sercu i proponuje mu drogę do własnego wnętrza, by odkryć prawdziwe oblicze miłości otwartej na spotkanie, na dialog. Podpowiada, jak kroczyć drogą wolności, jak leczyć rany i kochać siebie w swoich słabościach. Zachęca również, by docenić wartość samotności i milczenia.
„Samotność i milczenie pozwalają mówić sercu w jego głębszym wymiarze”.
Głęboko inspirujący jest opis napięcia pomiędzy dwoma światami: światem pragnień i ograniczeń. Ojciec Kotlewski wskazuje także na płynącą z wiary potrzebę uzdrowienia zmysłów i pamięci oraz mobilizuje do poszukiwania Boga o „prawdziwym obliczu”. Nie jest On ani „dobrotliwym tatusiem” ani oskarżycielem. Nie jest policjantem ani sędzią, lecz przyjacielem, który uwalnia od lęku i zaprasza do świętowania.
„Warunkiem podstawowym miłości jest pozwolić się pokochać, by móc kochać”.
Próbując zdefiniować miłość, Autor książki, doświadczony rekolekcjonista i psycholog, opisuje ją jako „oddanie które jest szacunkiem, troską i trwaniem wobec innych” i podkreśla czynny charakter miłości. Jest ona bardziej działaniem niż doznawaniem. Osoba, która doświadcza miłości i kocha to „miłośnik życia”. By kochać, „trzeba starań, zastanowienia, trudu, wymagania od siebie, realizowania pewnych decyzji”, poświecenia. Miłość nie krępuje, „nie domaga się niczego ani niczego nie oczekuje”. Jedną z form miłości, pięknie opisanych w książce, jest przyjaźń. Przykładem takiej miłości jest relacja między Dawidem a Jonatanem, którą Autor przywołuje.
„Kto doświadczył miłości, jest posłany, aby tę miłość głosić”.
Jednym z owoców płodnej i twórczej miłości, który uzdalnia do bycia jej apostołem, jest mówienie do każdego językiem dla niego zrozumiałym. Z miłości wynikają również wszelkie charyzmaty, które służą wspólnocie.
Drugą część książki rozpoczyna duchowa podróż z Ignacym Loyolą, który uczy, że „prawdziwa miłość rodzi się z kontemplacji, a nie z działania”. Autor przeprowadza czytelnika przez sześć etapów duchowej podroży do głębi serca. To praktyczne i głębokie wprowadzenia w modlitwę ignacjańską, którym warto dać się porwać.
Pod koniec tej prawie 250 stronicowej książki znajdziemy praktyczne podpowiedzi, jak można dzielić się w grupie owocami indywidualnej modlitwy, jak słuchać i jak pozwolić mówić własnemu sercu.
Tadeusz Kotlewski SJ, Pokochać siebie w głębi serca, Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej Unitas, Siedlce 2024.
