Generał Adolfo Nicolás SJ

1936: Urodził się 29 kwietnia w Villamuriel de Cerrato (prowincja Palencia, Hiszpania) około cztery kilometry od stolicy Palencia. Trzeci z czterech braci (Antonio, Félix, Adolfo i José). Ojciec Adolfo pochodzi z prowincji Burgos, a matka Modesty pochodzi z małego miasteczka w prowincji Palencia Villalaco.

1940: Jego ojciec, zawodowy wojskowy, zostaje przeniesiona do Barcelony. Tutaj Adolfo uczestniczy w zajęciach 1-go roku szkoły średniej Instytutu Jaime Balmes [program siedmiu lat w tym czasie w Hiszpanii]. Drugie i trzeci rok kończy w szkole Braci Chrześcian w Barcelonie, natomiast w 1949 roku rozpoczyna swoją czwartą klasę szkoły średniej w niższym seminarium świętego Józefa w Roquetas del Mar, które prowadzili jezuici z Prowincji Tarraconense.

1950: Ojciec zostaje przeniesiony do Madrytu. W 1953 roku Adolfo kończy pozostałe trzy lata w szkole średniej w Areneros prowadzone przez jezuitów
z najwyższym wyróżnieniem przyznawanym w szkole.

1953: 15 września wstępuje do nowicjatu jezuitów w Aranjuez w ówczesnej prowincji Toledo. Studiuje filozofię w Alcala de Henares, uzyskując licencjat z filozofii w 1960 roku. Następnie wyjeżdża do Japonii na studia językowe.

1964-68: To etap studiów teologicznych w Tokio. 17 marca 1967 przyjmuje święcenia kapłańskie.

1968-71: Doktorat na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Pisze rozprawę doktorską, Teologia Postępu.

1971: Profesor teologii systematycznej na Sophia University w Tokio.

1978-84: Dyrektor Instytutu Duszpasterskiego w Manili na Filipinach. Instytut ten powstaje po Soborze Watykańskim II do pracy na aggiornamento i miała szeroki wpływ na teologiczną odnowienia całej Azji. Biskupi Azji i dyrektorów początkujących otrzymali formacyjnego.

1991-93: Rektor domu studentów dla jezuitów w Tokio.

1993-99: Prowincjał Japonii i w tym charakterze uczestniczy KG34 w 1995 r. W pierwszym głosowaniu zostaje wybrany na sekretarza Kongregacji.

2000-03: Przenosi się do parafii ubogich imigrantów w Tokio. Pomaga tysiącom Filipińskich
i Azjatyckich imigrantom, zdobywając z pierwszej ręki doświadczenia ich cierpień. W ten sposób jego miłość do ubogich i uciskanych staje się najważniejszą posługą.

2004-08: Moderator Jezuickiej Konferencji Wschodniej Azji i Oceanii. Oznacza to, że jest odpowiedzialny za cały region Azji Południowej, z Myanmar (Birma) do Timoru Wschodniego, w tym nowo utworzonej prowincji Chin. W tych latach nieugięcie wspiera obecności jezuitów w Wietnamie i innych krajach.

2007: Członek Coetus Previus (Komisji Przygotowawczej KG35).

2008: W dniu 19 stycznia zostaje wybrany Przełożonym Generalnym Towarzystwa Jezusowego.