Kategoria: Dominik Dubiel SJ – blog

W trudnych chwilach, można celebrować swój Weltschmerz. Przez jakiś czas, chyba nawet warto – bo to ludzka rzecz. Ale w końcu trzeba się wziąć w garść. Może ktoś potrafi zrobić to za pomocą jakichś autosugestii i trików cachingowych – ja nie potrafię.

„Kim ja jestem? Pytam siebie coraz częściej…”, ciśnie się za klasykiem na usta – bo faktycznie, ostatnio sporo się zastanawiałem nad sensem mojego bycia chrześcijaninem, zakonnikiem, jezuitą.

Jakoś w ostatnim tygodniu kwietnia przyszła mi taka myśl: fajnie byłoby dać słuchaczom „Modlitwy w drodze” coś ekstra na maj. Tylko że jest strasznie mało czasu. No ale warto spróbować – jeśli Panu Bogu na tym zależy, to się uda.

Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów...

Gdyby tak sprowadzić chrześcijaństwo do języka, to zyskalibyśmy zbiór sentencji, maksym i twierdzeń. Jednak posługiwanie się nimi, a nawet postępowanie według nich, nie gwarantuje bycia chrześcijaninem.

Uczynki są istotnie związane z głoszeniem. Ale nie mogą go zastąpić. Wystarczy popatrzeć na pierwszych chrześcijan i bodajże wszystkich świętych w historii – najważniejsze dla nich ratowanie życia wiecznego.

Uczniowie po zmartwychwstaniu spotykali kilkakrotnie Zmartwychwstałego Jezusa. Jaki miało to wpływ na ich życie? Generalnie żaden…

Znacznie łatwiej przyjąć chrześcijaństwo, które sprowadza się do idei, niż do żywej osoby.

Nic nie jest takie jak było.

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się...