Dnia 31 stycznia zakończyły się Wielkie Rekolekcje. Mateusz, Michał, Sebastian i Jan zdecydowali, że chcą kontynuować kroczenie za Panem w Towarzystwie Jezusowym.
Wielkie Rekolekcje to właściwie najważniejsza z prób jakie przechodzą nowicjusze. Jest to czas, kiedy nowicjusze odprawiają miesięczne rekolekcje – Ćwiczenia Duchowe św. Ignacego z Loyoli, założyciela i duchowego ojca Towarzystwa Jezusowego. Jest to wyjątkowy, poświęcony wyłącznie Bogu, czas. Droga prawdziwej odnowy, rozeznania, oczyszczenia i przemiany, która ma doprowadzić do skierowania całego życia ku Stwórcy.
W Święto Ofiarowania Pańskiego, w skromnej uroczystości bracia przyjęli suknie, co stanowi zewnętrzny znak dokonanego wyboru.
Tuż po Wielkich Rekolekcjach nowicjusze wyruszą służyć chorym posługując jako wolontariusze w szpitalach. Zostaną posłani na różne oddziały, by tam służyć, przede wszystkim przez proste bycie z cierpiącym, samotnym człowiekiem. Próba ta jest niesamowita w swojej nieprzewidywalności. Tutaj poznaje się inny świat, który zaskakuje z jednej strony bezradnością, a z drugiej nadzieją, której nie da się wypowiedzieć. Szpital to miejsce leczenia ciała, które nierzadko wymaga także uzdrowienia ducha.
