Obraz do kontemplacji: Wyobraź sobie, że stoisz przed samym Bogiem i mieszkańcami nieba: Maryją, aniołami, świętymi, męczennikami i wszystkimi zbawionymi. Zobacz, jak uśmiechają się do ciebie i wstawiają za tobą u Boga.

Prośba o owoc kontemplacji: Proś Boga Ojca, aby dał ci głębokie poznanie darów, które od Niego otrzymujesz. Proś o postawę wdzięczności za te dary i hojną odpowiedź miłości i służby.

 

  1. Jak wiele Bóg uczynił dla mnie

Spróbuj przebiec myślą w wyobraźni wielkie dzieła Boże: kosmos, gwiazdy, planety, świat, naturę… aż po mikrokosmos i najmniejsze atomy. Zobacz hojność Boga  poprzez dobrodziejstwa, które otrzymałeś w życiu od Boga. Dary związane ze stworzeniem: życie ziemskie z darem nieśmiertelności, dar wolności, kreatywność, pragnienia, zdolność do przyjmowania i dawania miłości…, a także dary związane z odkupieniem: dar miłości Boga Ojca, osobę Jezusa Chrystusa, dar Ducha św., dar Maryi, Matki Jezusa, wspólnotę Kościoła, tę powszechną i tę lokalną, którą tworzysz, dar codziennego Słowa Bożego i  sakramenty, świadectwo wiary twoich braci i sióstr).

Przyjrzyj się historii swego życia, zobacz dobra, jakie Bóg ci ofiarował: miłość, okazywaną przez innych ludzi, przyjaciół, którzy podtrzymywali cię w trudnych chwilach, rodzinę, wychowawców… Przypomnij sobie, jak Bóg pochylał się nad tobą w momentach, kiedy czułeś zniechęcenie, pustkę i bezsens, jak starał się ciebie zrozumieć. Przypomnij sobie chwile, w których ci przebaczał. Zobacz, jak cię akceptuje i kocha takim, jaki jesteś, z twoimi ograniczeniami, słabościami, brakami.

Pomyśl, co możesz w zamian Bogu ofiarować? Czy nie wydaje ci się słusznym ofiarowanie Mu wszystkiego, kim jesteś i co posiadasz?

Wypowiedz z serca słowa modlitwy: „Ty mi to wszystko dałeś – Tobie to, Panie, oddaję. Twoje jest wszystko”.  

 

  1. Bóg mieszka w stworzeniach

Zauważ, że Bóg nie tylko stwarza świat, człowieka i inne dobra, ale jest w nich obecny. Obecność Boga jest totalna, całkowita. Nie ma podziału na sfery sakralne i świeckie, w których nie ma Boga. On jest wszędzie, gdzie nie ma grzechu, nawet tam, gdzie jest krzyż, cierpienie i śmierć. W osobie Jezusa Bóg wszedł we wszystkie sytuacje graniczne człowieka.

Obecność Boga w stworzeniach nie jest jednak tyko obecnością bierną. Bóg przebywa na sposób działającej energii, jest źródłem wszelkich przejawów życia i rozwoju. On podtrzymuje ewoluujące istnienie, życie, myśl…

Przyjrzyj się, w jaki sposób Bóg jest i działa w tobie. Zobacz Bożą obecność w swoim poczęciu, narodzinach, dzieciństwie, we wzrastaniu na wszystkich płaszczyznach życia: biologicznej, psychicznej, intelektualnej, duchowej, w czasie dojrzałości i obecnie. Bóg jest fundamentem twojej egzystencji. „W nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” – mówi św. Paweł (Dz 17,28).

Podziękuj Bogu za Jego miłosną obecność. Pomyśl, w jakiś sposób możesz odpowiedzieć na nią? Może zrodzi się w tobie pragnienie ofiarowania Bogu siebie, swojego serca i pragnienie życia dla innych?

 

  1. Bóg działa i pracuje

Rozważ dalej, że Bóg trudzi się i pracuje wytrwale, aby Jego dzieło osiągnęło doskonałość. Zobacz pracę Boga, dzięki której powstał kosmos, galaktyka, ziemia i wszystko może trwać i rozwijać się w sposób harmonijny i funkcjonalny. Zobacz, w jaki sposób Bóg działa dla człowieka. Działanie to można porównać do pracy rzeźbiarza, który wkłada w swoje dzieło całą inteligencję, duszę i serce. W każdym człowieku jest myśl, piękno i miłość Boga.

Pełnią objawienia działającego Boga jest Jezus Chrystus. Jezus działał na wzór Ojca i w jedności z Ojcem: „Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam” (J 5,17). Jezus pracuje, najpierw jako cieśla i rolnik, później jako nauczyciel, lekarz, człowiek miłosierdzia, kapłan. Całe życie, jak Dobry Pasterz, szuka i znajduje zagubione owce (por. Łk 15,4-7). Uwieńczeniem Jego pracy dla człowieka jest męka, cierpienie, krzyż i śmierć. Dzisiaj Jezus działa i pracuje w świecie poprzez swego Ducha.

Przyjrzyj się teraz, w jaki sposób Bóg działał i działa nadal w twoim życiu. Zauważ, ile trudu włożył, aby cię doprowadzić do obecnego miejsca i uczynić tym, kim jesteś. Zobacz, w jaki sposób Mu przeszkadzałeś, stawiałeś opór, bariery, przeszkody, a On mimo to, cierpliwie, jak Dobry Ojciec, zaczynał wciąż na nowo pracę w tobie i dla ciebie.

Wyraź Bogu wdzięczność za Jego trud i cierpliwość. I pomyśl, jak Mu odpowiesz? Może twoją odpowiedzią  winna być współpraca z Nim w odnawianiu oblicza ziemi, w przemienianiu i doskonaleniu świata? Jak winieneś żyć, aby poprzez ciebie i w tobie Bóg mógł działać i kochać każdego człowieka?

 

  1. Wszystkie dobra zstępują z góry

Na koniec modlitwy pomyśl jeszcze, iż wszelkie dobro pochodzi od Boga. Podobnie jak promienie są częścią słońca, a woda częścią źródła, tak wszystkie stworzenia mają coś z Boga. Wszystko, co dobre i piękne, ma swoje źródło w Bogu: „W Tobie są wszystkie me źródła” (Ps 87, 7). „Każde dobro jest odbiciem boskiego dobra, którego działanie wydobyło je z chaosu. Wszystko piękno jest odbiciem boskiego piękna i pochodzi od Niego, podobnie jak lustrzane odbicie pochodzi z Oryginału. Wszelka świętość na ziemi jest miłą wonią Boga obecnego w nas i z nami: a więc przez sprawiedliwość, dobroć, miłosierdzie, zrozumienie, współczucie” (J. Tetlow).

Spojrzyj na siebie i zobacz w sobie boskie przymioty mocy, sprawiedliwości, dobroci, pobożności, miłosierdzia, miłości… i inne niezliczone dary. Pomyśl, że są one odbiciem piękna, mądrości i miłości Boga. „Jesteś jak lustro odbijające słońce” (J. Tetlow).

Uciesz się swoim pięknem, wielkością, godnością. Odpowiedz Bogu, jak czujesz i potrafisz.

 

Rozmowa końcowa: Rozmawiaj ze swoim Bogiem, Ojcem i Panem. Ofiaruj Mu siebie. Możesz posłużyć się słowami modlitwy świętego Ignacego Loyoli: „Zabierz, Panie, i przyjmij całą wolność moją, pamięć moją i rozum, i wolę mą całą, cokolwiek mam i posiadam. Ty mi to wszystko dałeś – Tobie to, Panie, oddaję. Twoje jest wszystko. Rozporządzaj tym w pełni wedle swojej woli. Daj mi jedynie miłość Twą i łaskę, albowiem to mi wystarcza”.

fot. Pixabay