Na początku 2022 roku, ukazała się książka o. Wojciecha Żmudzińskiego SJ pt. „Pedro Arrupe SJ. Portret człowieka wolnego”. Chciałbym ją polecić jako lekturę obowiązkową wszystkim zainteresowanym zmianami w świecie i kościele po Soborze Watykańskim II. Sobór stał się inspiracją przemian, których kierunek wyznaczył, dał wskazówki i narzędzia. Czy wszyscy z nich skorzystali? Na pewno wszyscy, chcąc nie chcąc jesteśmy dziećmi zmian, które zapoczątkował.
Biograf o. Pedro Arrupe, generała jezuitów, stara się przybliżyć współczesnemu czytelnikowi, w jaki sposób jezuici podjęli to zaproszenie oraz związane z tym wyzwania i ryzyko.
Gorąco polecam tę książkę tym (tylko proszę ją doczytać do końca), którzy z wiadomych tylko sobie powodów, mają już z góry ustalony pogląd na Towarzystwo Jezusowe. Na pewno nie pożałują poświęconego czasu.
Książka o Żmudzińskiego może pomóc zrozumieć papieża Franciszka, pierwszego w historii papieża wychowanego na znajomości Jezusa Chrystusa i jego Ewangelii zapośredniczonej przez Ćwiczenia Duchowe św. Ignacego Loyoli. Pomiędzy aktualnym Papieżem jezuitą, byłym Generałem jezuitów i ich Założycielem, jest wyraźne duchowe podobieństwo-pokrewieństwo.
Lektura książki o Pedro Arrupe, pierwszej tak obszernej biografii Sługi Bożego w języku polskim, daje rzadko spotykaną okazje wejrzenia w jezuicki sposób myślenia i postępowania, o których tak wiele się słyszy, a które dla wielu są tylko (nieokreślonymi) pojęciami.
Przykład o. Arrupe zachęca do odwagi wyjścia z siebie, by być dla innych w Chrystusie i z Chrystusem oraz zaufania, że skoro Pan nas posyła i zapewnia o swojej obecności przez wszystkie dnia aż do skończenia świata, to trwanie w miejscu oznacza zaprzeczenie swojej misji i tożsamości. O. Arrupe nie zaprasza, abyśmy stali się podróżnikami bez celu, turystami albo włóczęgami na drogach historii, lecz abyśmy ubogaceni mocą z wysoka przeżywali nasze życie pod hasłem kochać i służyć, na wzór naszego Zbawiciela.
Dla jezuitów i osób związanych z duchowością ignacjańską książka może być na nowo odkrytym źródłem inspiracji oraz świadectwem świeżości i aktualności jezuickiego charyzmatu. Osoba Pedro Arrupe zaprasza i dziś by wznieść się ponad lęk przed pomyłką. Nie popełniają błędów ci, którzy nie rozeznają i nie podejmują się realizacji rozeznanych zadań.
Autor portretu o. Pedro Arrupe jest teologiem biblijnym i pedagogiem, publicystą oraz autorem książek z dziedziny duchowości, edukacji i literatury pięknej (np. Biblijni liderzy, Mesjasz, Miłość większa od wiary, Narkomani i Chrystus, Niebo jest w nas, Pogromcy zamętu), licznych artykułów, konferencji, wykładów i poczytnego blogu. W 1996 roku założył Centrum Kształcenia Liderów i Wychowawców im. Pedro Arrupe, niepubliczną instytucję kształcącą edukatorów, której był długoletnim dyrektorem. Czerpiąc z inspiracji arrupiańskiej założył kwartalnik „Być dla innych” pełniąc w nim funkcję redaktora naczelnego. Ojciec Żmudziński znany jest z wielu misyjnych wypraw, których dzieje nadawałyby się na niejedną powieść. Niewątpliwie jego pasja w przeżywaniu swego powołania oraz podejście do świata pozwalają mu ukazać żar miłości płonący w sercu o. Pedro Arrupe, który jako założyciel jezuitów najbardziej bał się przeciętności. Coś z pasji o. Arrupe oraz autora jego biografii niewątpliwie staje się udziałem czytelnika.
o. Henryk Droździel SJ, Rzym, 17.06. 2022
Tego samego Autora: Sługa Boży o. Pedro Aruppe SJ, opr. o. H. Droździel SJ, Białystok, 20.11.2018
Modlitwa P. Arrupe SJ – Jezus Chrystus naszym wzorem i mistrzem
(Ze Wstępu do: „Naśladowanie Chrystusa”, Wyd. WAM, Kraków 2001)
Ewangelie ukazują nam Ciebie jako Osobę szlachetną, przyjazną, wspaniałą, godną naśladowania.
Ze swoim Ojcem byłeś w stałym modlitewnym kontakcie – a Twoja modlitwa często trwała całą noc. Była z pewnością źródłem tej świetlistej transcendencji, którą dostrzegali Twoi współcześni. Musimy się nauczyć od Ciebie tajemnicy zjednoczenia z Bogiem.
Panie, tym, co najbardziej chciałbym od Ciebie otrzymać, jest: doznawać Twoich uczuć, wypływających z miłości Ojca i ludzi. Naucz mnie, jak współczuć cierpiącym i chorym. Pokaż mi, jak okazywałeś radość podczas różnych uroczystości (na przykład w Kanie). Pragnę się dowiedzieć, w jaki sposób zniosłeś straszliwy ból ukrzyżowania, skoro równocześnie doświadczałeś opuszczenia przez Ojca.
I chciałbym naśladować Ciebie nie tylko w Twoich uczuciach, lecz także w codziennym życiu, czyniąc wszystko, o ile to możliwe, tak jak Ty. Ideałem naszego sposobu działania jest Twój sposób działania. Tyś powiedział: „Dałem wam wzór do naśladowania”. Naucz mnie, jak jeść i pić, jak brać udział w ucztach, jak postępować, gdy dokucza głód i pragnienie, gdy przychodzi zmęczenie posługą, gdy potrzeba odpoczynku lub snu.
Naucz mnie swojego patrzenia na ludzi: gdy spoglądałeś na świętego Piotra w jego zaparciu się Ciebie.
Chciałbym usłyszeć Ciebie i być pod wrażeniem Twojego sposobu mówienia.
Naucz mnie, Panie, swojego sposobu odnoszenia się do uczniów, szczególnie do tych najbliższych: Piotra i Jana. Naucz mnie, jak mam się odnosić do zdrajcy Judasza. Naucz mnie, Panie, swojego sposobu odnoszenia się do grzeszników, do dzieci, do faryzeuszy, do Piłata i do Heroda.
Naucz mnie, Panie, swoich postaw względem Siebie i ludzi. Ewangelia ukazuje nam Ciebie jako surowego dla Siebie samego w niedostatkach i wyczerpującej pracy, lecz dla drugich pełnego dobroci i nieustannego pragnienia, aby służyć… To prawda, że byłeś surowy w stosunku do tych, którzy działali w złej wierze, lecz Twoja dobroć przyciągała tłumy.
Chorzy i zniedołężniali czuli instynktownie, że Ty okażesz im miłosierdzie. Do każdego odnosiłeś się przyjaźnie, ale niektórym okazywałeś szczególną miłość, jak Janowi i szczególną przyjaźń – tak jak Łazarzowi, Marii i Marcie.
Ewangelia ukazuje nam Ciebie jako Człowieka zachowującego doskonałą harmonię między własnym życiem a głoszoną nauką.
Poniżej notka redakcyjna z okładki książki Wojciecha Żmudzińskiego SJ, Pedro Arrupe SJ. Portret człowieka wolnego, WAM, Kraków 2022.
