Z końcem września tego roku, w 450. rocznicę śmierci ojca Franciszka Borgiasza SJ (1510-1572), ukazało się we Włoszech drugie wydanie szczególnie poczytnej książki opisującej życie trzeciego generała zakonu jezuitów. Jej autorka, Monika Borsari, odkrywa czytelnikom głębię duchową tego wybitnego przedstawiciela kontrreformacji. Sięga do jego „Dziennika duchowego” ukazując wrażliwość autora na wewnętrzne poruszenia i na jego wierność inspiracjom Ducha Świętego.
Franciszek, ojciec ośmiorga dzieci, pełniąc funkcję wicekróla Katalonii, wstąpił potajemnie do Towarzystwa Jezusowego w wieku 35 lat, gdy zmarła mu żona. O swojej decyzji wyboru drogi zakonnej wśród synów Ignacego Loyoli tak pisał: „W dniu, w którym Bóg mnie powołał do służby i zarządał ode mnie serca, gotowy byłem oddać je tak całkowicie, by żadne stworzenie, żywe czy martwe, nie mogło wzbudzić w nim żadnych wątpliwości”.
Publikację zamyka dodatek, w którym znajdują się dwie homilie Sługi Bożego o. Pedro Arrupe, w których 28. generał zakonu jezuitów przedstawia związek między Ignacym Loyolą a Franciszkiem Borgiaszem. „Dzisiejszy człowiek, choćby z powodu samych warunków, w których żyje, potrzebuje bardziej niż kiedykolwiek niektórych chrześcijańskich cnót, jakie praktykował Borgiasz w sposób wyjątkowy: nadziei, pogody ducha, wdzięczności”.
Monica Borsari, Il caso Borgia. Una santità malintesa, Apostolato della Preghiera, Rzym 2022.
