Dnia 3 września br. w Hucie Komorowskiej odbyły się XVI Dni Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ – wybitnego misjonarza, kardynała, jezuity, więźnia obozów koncentracyjnych Auschwitz i Dachau, pochodzącego z dzisiejszego obszaru diecezji sandomierskiej.

W tym roku obchody „XVI Dni Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ” związane były z jubileuszem 25. rocznicy nominacji kardynalskiej. Dokładnie 21 lutego 1998 roku w czasie uroczystego konsystorza na Placu Świętego Piotra w Rzymie Papież Jan Paweł II wręczył arcybiskupowi Adamowi Kozłowieckiemu insygnia kardynalskie.

Główne uroczystości rozpoczęła uroczysta Msza św. polowa w parku, w którym kiedyś mieścił się pałac rodziny Kozłowieckich. Eucharystii przewodniczył biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz. Homilię wygłosił Marek Inglot SJ, członek Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych.

Szlachcić – jezuita – więzień

Kard. Adam Kozłowiecki SJ urodził się 1 kwietnia 1911 r. w Hucie Komorowskiej na Podkarpaciu. Pochodził z rodziny arystokratycznej herbu Ostoja. Otrzymał solidne wykształcenie początkowo w domu, a następnie w Zakładzie Naukowo-Dydaktycznym prowadzonym przez ojców Jezuitów w Chyrowie. Już jako młodzieniec znał kilka języków, był człowiekiem wielkiej kultury osobistej. Po zdaniu matury, wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego, dla którego zrzekł się wszelkich praw do majątku rodzinnego.

Po ukończeniu studiów teologicznych w Krakowie i Lublinie, w 1937 r. przyjął święcenia kapłańskie. Prawie od razu po wybuchu II wojny światowej, 10 listopada 1939 r. został aresztowany przez gestapo. W czerwcu 1940 r. trafił do założonego w celu eksterminacji polskich elit obozu koncentracyjnego Auschwitz, a następnie do Dachau, gdzie doczekał końca wojny i wyzwolenia przez wojska amerykańskie w kwietniu 1945 r.

Wiara w ostateczne zwycięstwo sprawiedliwości była tym, co pomogło ks. Kozłowieckiemu przetrwać w obozach koncentracyjnych.

„Wiara w Boga i jego sprawiedliwość zmusza mnie do wiary w zwycięstwo dobra. Bóg nie pozwoli zbrodniarzom zatriumfować nad światem. Przypomniałem sobie strzelanie do figur w kościele… Przecież oni walczą nie tylko z ludźmi, ale i z Bogiem” – odnotował 15 czerwca 1940 r.

Na Czarnym Lądzie

Po krótkim pobycie w Rzymie latem 1945 roku, gdzie złożył wieczyste śluby zakonne wyjechał na własną prośbę na misję jezuicką do Północnej Rodezji (późniejsza Zambia). Organizował dom zakonny oraz szkolnictwo katolickie w regionie Kasisi. Do niemal trzydziestu szkół docierał pieszo lub rowerem. Zapoczątkował także funkcjonowanie pierwszego seminarium w tym kraju.

Od 1950 pełnił funkcję administratora apostolskiego wikariatu apostolskiego Lusaka, a pięć lat później został biskupem. W kwietniu 1959 r. został mianowany pierwszym arcybiskupem-metropolitą Lusaki. Był uczestnikiem obrad Soboru Watykańskiego II. W lutym 1998 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej. W chwili nominacji kardynalskiej miał 87 lat, w związku z czym nigdy nie posiadał prawa udziału w konklawe.

Zmarł w 2007 roku w Lusace. Tamże został pochowany przy archikatedrze Dzieciątka Jezus.

Dni Kardynała Adama Kozłowieckiego to wydarzenie cykliczne, którego pierwsza edycja odbyła się we wrześniu w 2008 roku.

Organizatorem Dni Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego jest Zarząd Fundacji im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ „Serce bez granic”.

Zdjęcie pod tytułem: Wydawnictwo WAM
Fot.: 1. Rodzice Adama Kozłowieckiego – Adam Kozłowiecki i Maria z Janochów, 2. Jako młody jezuita (Czas na Misję, print screen); 3-8. W służbie Kościołowi (Misyjnym szlakiem)