Podanie suchej informacji, że ukazała się publikacja autorstwa profesorów: Rafała Dymczyka, Aleksandra Wojciecha Mikołajczaka (obaj UAM) i Hu Wentao (Zhaoqing University), p.t. „Śladem podróży Michała Boyma do Zhaoqing. Z historii polsko-chińskich relacji”, niewiele mówi.

Unikatowość dzieła na pierwszy rzut oka widać w tym, że…jest dwujęzyczna. Na jednej stronie jest tekst polski, na drugiej chiński przekład autorstwa Xin Lin.

Istotne jest to, że stanowi to owoc wielu lat badań naukowych zainicjowanych przed laty w… ramach filologii klasycznej, pod kierunkiem prof. Mikołajczaka. On sam i jego doktoranci badali pisma łacińskie jezuickich misjonarzy, również w Chinach, jako fenomen międzykulturowej komunikacji.

Z tego grona wyłonili się już wykładowcy i profesorzy, jak m. in. prof. Monika Miazek-Męczyńska (neolatynistka). W tym kręgu istnieje fascynacja postacią Michała Boyma, który w dzisiejszych kategoriach administracji TJ, byłby członkiem PMA. Zaowocowało to publikacjami naukowymi i popularnymi. Odbiciem tego jest – co ciekawe – beletrystyczne dzieło Agnieszki Couderq, „Ostatni wysłannik dynastii Ming” z r. 2024.

W r. 2013 wydano staraniem Ignatianum „Historię polsko-chińskich kontaktów kulturowych w XVII w. (na przykładzie misji jezuickich), w serii Humanitas. Poznańskie wydanie we współpracy z partnerami z Chin jest nowym rozdziałem i częścią szerszego projektu współpracy międzyuczelnianej, polsko-chińskiej.

Przypomnijmy, że Michał Boym udał się do Chin z misją dyplomatyczną i religijną, której celem było nawiązanie kontaktu z dworem cesarskim i wsparcie działań misyjnych jezuitów. W trakcie swojej podróży dotarł do Zhaoqing, które było ważnym centrum politycznym i kulturalnym w Chinach Południowych. Jego podróż i pobyt w Chinach zaowocowały dziełem „Flora sinensis” („Flora chińska”), wydanym w Wiedniu w 1656 roku. Była to pierwsza w Europie praca opisująca chińską roślinność, wprowadzająca Europejczyków w świat nieznanych im dotąd roślin.

Mimo, iż misja dyplomatyczna zakończyła się fiaskiem to pozostaje niezwykłym dokonaniem , cenionym również w Chinach. Sukcesem poznańskich naukowców jest wejście ze swa działalnością oraz niniejszą publikacją do naukowych środowisk Chin kontynentalnych.

W pewnym sensie, jest kontynuacją misji jezuitów, gdyż jak pisze prof. Wang Niecai w recenzji książki, „dowodzi ona przekonująco, że dialog zapoczątkowany czterysta lat temu przez Boyma i innych, nie utonął w niepamięci ale lecz odzyskał twórczy żywioł we współczesnym partnerstwie naukowym”.

Grzegorz Dobroczyński SJ