Nasza Pani i Jej mąż, Józef, idą z Nazaretu do Betlejem: Poszedł też Józef z Galilei do Betlejem, aby okazać uległość cezarowi, z Maryją, poślubioną sobie małżonką, brzemienną.
Porodziła Syna swego pierworodnego i owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie.
Zjawiło się mnóstwo wojska niebieskiego, które mówiło: Chwała na wysokości Bogu
[ĆD 264, por. Łk 2,1-14]
Ta scena, którą rysuje przed nami Łukasz i którą jako trzeci obraz daje Ignacy jest nam bardzo dobrze znana. Za niespełna tydzień odczytamy ją według tradycji przed wigilijną wieczerzą, a później usłyszymy na Pasterce. Jednak ta Łukaszowa opowieść to coś więcej niż kronikarska notatka. Niemowlę i Jego rodzice, zimna grota, śmierdzące zwierzęta, kłujące źdźbła siana, prości pasterze… W tych pierwszych godzinach i dniach ziemskiego życia Jezusa jest wiele prosty i takim jawi się spotkanie Boga z człowiekiem. On przychodzi zwyczajnie i w codzienności, bo my jesteśmy zwyczajni i codzienni. Przychodzi jako bezbronne dziecko, by nas sobą nie przestraszyć, ale zaprosić do czułości, do relacji którą buduje zaufanie i miłość. Na tym gruncie Bóg zawsze chce się spotykać z Tobą i ze mną.
Zwyczajność i codzienność, a pośród niej Ty, ja i przychodzący Bóg – On JEST, pytanie czy Ty i ja jesteśmy?
Zapraszam Cię teraz do próby zobaczenie tego SPOTKANIA, tej obecności.
____________________________
Tryptyk Adwentowy to trzy piętnastominutowe filmy – ćwiczenia. Każdy z nich poświęcony jest innemu obrazowi: SPOJRZENIU, SŁUCHANIU i SPOTKANIU. Obrazy te nie zostały nigdzie namalowane – co za tym idzie nie można podziwiać ich w żadnym muzeum ani galerii sztuki – lecz dzięki instrukcjom jakie św. Ignacy pozostawił w swoich Ćwiczeniach Duchownych można „namalować je samemu”. W poprowadzeniu pędzla wyobraźni postanowił pomóc Jan Głąba SJ, scholastyk, czyli jezuita w formacji, który przygotował i nagrał rozważania na swoim KANALE.
