Chiński Nowy Rok nazywany także Księżycowym Nowym Rokiem rozpoczyna się 1 lutego i świętowany jest tradycyjnie przez 16 dni. Obecny rok będzie Rokiem Tygrysa. O. Francis Lim SJ proponuje z tej okazji refleksję nad symboliką tygrysa, który przez niektórych autorów był utożsamiany z postacią Chrystusa.
Tygrysy są uważane za najbardziej kultowe zwierzęta pośród wielkich kotów. Jako największe kotowate na świecie, symbolizują w wielu kulturach siłę, odwagę, niezależność i majestatyczną godność.
Tygrys jest ostrożny, przebiegły i podejrzliwy. Uważa, by nie wpaść w jakąś pułapkę, czy zasadzkę. Trudno go zaskoczyć. Każdy, kto chce naśladować tygrysa musimy pamiętać, by być czujnym, poruszać się ostrożnie i być mądrym w Panu.
Istnieją dwa podgatunki tygrysa, powszechnie określane jako tygrys kontynentalny i sundajski tygrys wyspiarski. Wszystkie pozostałe tygrysy wyspiarskie występują tylko na wyspie Sumatra. Tygrysy kontynentalne występują w kontynentalnej części Azji od Indii po Syberię i na południe do Półwyspu Malajskiego. Największym tygrysem jest syberyjski lub amurski, a najmniejszym sumatrzański.
Nie ma dwóch tygrysów o tak samo ułożonych pręgach na futrze. Ich pręgi są tak indywidualne, jak odciski palców u ludzi. Są one dla tygrysa swego rodzaju kamuflażem pozwalający ukryć się w wysokiej trawie i pomiędzy drzewami. Czynią także tygrysa majestatycznym i wyjątkowo pięknym.
W Biblii wspomina się o lwach i lampartach, ale nie o tygrysach. Ponadto, co ciekawe, nie ma w niej ani jednej wzmianki o kocie domowym.
To dlatego, że tygrysy nie pochodzą z Bliskiego Wschodu. Możemy założyć, że żaden z autorów hebrajskojęzycznych, aramejsko czy greckojęzycznych nigdy nie widział tygrysa, ani o nim nie słyszał.
Najbliżej tygrysa w Biblii byłby lew, który symbolizuje autorytet i władzę królewską. Co więcej, starsze angielskie tłumaczenia niektórych fragmentów Biblii błędnie tłumaczą lwa jako tygrysa.
Co ciekawe, istnieje autobiografia autorstwa Thomasa Howarda zatytułowana „Chrystus Tygrys”, opublikowana w 1967 roku. Howard urodził się jako ewangelik w 1935 roku, ale przeszedł na katolicyzm w 1985 roku.
„Chrystus Tygrys” (Christ the Tiger) został napisany, zanim Howard został katolikiem. Nie jest to opowieść o Chrystusie, ale raczej autobiografia przenikliwego i niespokojnego umysłu. Powinna ona nosić tytuł „Tygrys Tom”; choć z takim tytułem nie sprzedałby książki.
W swojej książce Howard poświęca dużo miejsca na ukazanie trudnych do opanowania myśli młodego człowieka, który dał się pochwycić miłości Chrystusa; nie portretuje samego Chrystusa. Pisząc książkę uważał, że dogmaty i instytucje zaciemniają potężną prawdę Bożej miłości, jaką odnalazł w Chrystusie. Twierdzi, że Jezus jest zawsze większy niż jakakolwiek teologia. Jednocześnie jednak udowadnia, że bez istnienia instytucji nie można byłoby spotkać Chrystusa Tygrysa. Ta książka przedstawia, kim jest Chrystus i co oznacza radykalna wiara w Niego.
Duży wpływ na Howarda miał słynny pisarz C.S. Lewis, który z kolei był pod wpływem innego wielkiego pisarza, G.K. Chestertona. Howard napisał swoją pracę doktorską na temat pism Charlesa Williamsa, który był dobrym przyjacielem Lewisa. Howard jest powszechnie uważany za eksperta od pism Williamsa.
Lewis i Williams porównali Chrystusa do lwa, a Chesterton i Howard do tygrysa. Chesterton mówi, że kiedy twierdzisz, że Bóg jest rzeczywistością jak tygrys, co jest powodem zmiany twojego życia, współczesny świat spróbuje cię powstrzymać, jeśli będzie to możliwe. Następnie bądź przygotowany na sprzeciw. Wcześniej poeta T.S. Elliot również używał wizerunku Chrystusa jako tygrysa w swoim wierszu „Gerontion”.
Niemniej jednak, niezależnie od tego, czy tygrys, czy lew, jest bardziej wyrazistym symbolem Chrystusa, to chodzi o to, by ukazywać Chrystusa w Jego majestacie, odważnego i zdecydowanego. Również my, uczniowie Chrystusa, możemy się do takiego Chrystusa upodabniać.
Szczęśliwego Nowego Roku Księżycowego!
Francis Lim Chin Choy SJ
Źródło: Jesuit Conference of Asia Pacific