Autor: Dominik Dubiel SJ

Jak tak patrzę na samego siebie, dostrzegam mechanizmy, które widzę też u innych. Jednym z nich jest prosta zależność zachodząca między tym co się głosi, a tym jak się żyje.

Ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji,...

W trudnych chwilach, można celebrować swój Weltschmerz. Przez jakiś czas, chyba nawet warto – bo to ludzka rzecz. Ale w końcu trzeba się wziąć w garść. Może ktoś potrafi zrobić to za pomocą jakichś autosugestii i trików cachingowych – ja nie potrafię.

„Kim ja jestem? Pytam siebie coraz częściej…”, ciśnie się za klasykiem na usta – bo faktycznie, ostatnio sporo się zastanawiałem nad sensem mojego bycia chrześcijaninem, zakonnikiem, jezuitą.

Jakoś w ostatnim tygodniu kwietnia przyszła mi taka myśl: fajnie byłoby dać słuchaczom „Modlitwy w drodze” coś ekstra na maj. Tylko że jest strasznie mało czasu. No ale warto spróbować – jeśli Panu Bogu na tym zależy, to się uda.