Wczoraj w Gdyni, w Święto Ofiarowania Pańskiego, jedenastu nowicjuszy z pierwszego roku Nowicjatu, przywdziało suknie zakonne. Jest to strój, który jezuici noszą już od wieków i który w Polsce jest nadal używany.

Obłóczyny są ważnym momentem w życiu nowicjusza i odbywają się podczas I roku nowicjatu po miesięcznych rekolekcjach odprawianych w milczeniu.

Jezuicka suknia zakonna nie jest habitem, lecz powszechnym strojem używanym przez księży diecezjalnych w XVI wieku. Czarna suknia jest wiązana po prawej stronie czarnym pasem. Nowicjusze mają pas węższy niż jezuici, którzy złożyli już swoje pierwsze śluby. Po kilkunastu latach formacji zakonnej, gdy jezuita zostaje dopuszczony do profesji zakonnej, może też nosić tzw. płaszcz profeski narzucany na suknię.

 

Nowicjusze I roku po obłóczynach w towarzystwie Mistrza Nowicjatu i jego Socjusza.