Dzisiaj, 15 lutego 2021 roku o godz. 19:30, zmarł w szpitalu w Warszawie o. Kazimierz Žilys SJ. Odszedł do Pana w 76. roku życia, 49 roku powołania zakonnego i 48. roku kapłaństwa. Przez wiele lat pracował na terenie Związku Radzieckiego, a później na Białorusi. W ostatnich latach posługiwał w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie.
Rok później rozpoczął formację kapłańską w Wyższym Seminarium Duchownym w Kownie, a do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego wstąpił 15 lipca 1972 roku w Bijuciszkach (Bijutiškis) na Litwie, gdy jezuici działali jeszcze w ukryciu. Pierwsze śluby zakonne złożył 12 grudnia 1972 a święcenia kapłańskie przyjął 17 kwietnia 1973 w Kownie z rąk bpa Józefa Łabunasa. Po święceniach posługiwał przez rok w parafii św. Rocha w Jeźnie (Jieznas, 1973-1974), a następnie jako wikariusz w parafiach w Daugach (Daugai, 1974), w Olicie (Alytus, 1974-1976) i jako proboszcz w miejscowości Przełaje (Perloje). W roku 1978 został skierowany do pracy na Ukrainie w Winnicy, gdzie przez trzy lata był proboszczem. W roku 1981 powrócił na Litwę i posługiwał kolejno w Olicie (Alytus) i w Nedzingė. Z dniem 6 października 1983 roku został proboszczem w Indurze, w diecezji grodzieńskiej, na terenie Białorusi, gdzie pracował do roku 2000. W 1992 roku Arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz wysłał ojca Žilysa do Dallas (USA) na dwuletnie studia przygotowujące do pracy w telewizji.
Następnie w Jastrzębiej Górze odbył Trzecią Probację i 4 marca 2002 złożył uroczystą profesję zakonną czterech ślubów w Katedrze pw. św. Franciszka Ksawerego w Grodnie na ręce o. Jerzego Karpińskiego SJ. W latach 2001-2016 był w tej katedrze wikariuszem i rozwijał duszpasterstwo trzeźwości. Ponadto prowadził studio telewizyjne Diecezji Grodzieńskiej, a także był duszpasterzem Litwinów mieszkających w Grodnie oraz kapelanem grodzieńskiego więzienia i domu poprawczego w Nowogródku. Jako pierwszy utrwalił na kasetach wideo ważne wydarzenia z życia Kościoła na Białorusi. Do Polski przyjechał w 2016, by poddać się leczeniu i pomagać w pracy parafialnej przy Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie. Równocześnie otaczał opieką duszpasterską Litwinów mieszkających w Warszawie. Od lipca 2020 roku należał do Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego. Był Litwinem i obywatelem zarówno Białorusi jak i Polski, jednym z nielicznych jezuitów pracujących na terenie Związku Radzieckiego. Posługiwał się językiem litewskim, rosyjskim, polskim, ukraińskim, białoruskim i angielskim. Grał na organach, fortepianie i akordeonie. Autor wydanej w Polsce książki „Podpolnicy” poświęca mu rozdział zatytułowany „Księdza widzieli pierwszy raz w życiu”. Mieszkańcy Grodna nazywali go „nieustępliwym głosicielem prawdy, autorytetem dla więźniów, niestrudzonym spowiednikiem”, którego można było zawsze zastać w konfesjonale. Dla wielu pozostanie człowiekiem-legendą, który walczył z ateizmem i nie wahał się nazywać grzechu grzechem. Zmarł 15 lutego 2021 roku. Odszedł do Pana w 76. roku życia, 49. powołania zakonnego i 48. kapłaństwa.
A year later he began his priestly formation at the Higher Theological Seminary in Kaunas, and entered the novitiate of the Society of Jesus on July 15, 1972 in Bijutiškis in Lithuania. He made his first vows on December 12, 1972, and was ordained priest on April 17, 1973 in Kaunas by Bishop Joseph Labunas. After ordination, he served for a year in the parish of St. Roch in Jieznes (1973-1974), then as a vicar in the parishes in Daugai (1974), in Alytus (1974-1976) and as a parish priest in Perloje. In 1978 he was sent to work in Ukraine in Vinnitsa, where he was a parish priest for three years. In 1981 he returned to Lithuania and served successively in Alytus and in Nedzingė. On October 6, 1983, he became a parish priest in Indura, in the diocese of Grodno, in Belarus, where he worked until 2000. In 1992, Archbishop Tadeusz Kondrusiewicz sent Father Žilys to Dallas (USA) for two-year studies preparing for work in television.
Then, in Jastrzębia Góra, he held the Tertianship and on March 4, 2002, he made a solemn religious profession of four vows at the Cathedral of Saint Francis Xavier in Grodno before Fr. Jerzy Karpiński, SJ. In the years 2001-2016 he was a vicar in this cathedral and developed the pastoral care of alcohol sobriety. He also ran a television studio of the Grodno Diocese, and was the chaplain of Lithuanians living in Grodno and the chaplain of the Grodno prison and correctional center in Novogrudok (Naugardukas). He was the first to record important events in life of the Church in Belarus on video cassettes. He came to Poland in 2016 to undergo treatment and help in parish work at the Sanctuary of Saint Andrew Bobola in Warsaw. At the same time, he provided pastoral care for Lithuanians living in Warsaw. Since July 2020, he belonged to the Greater Poland and Mazovia Province of the Society of Jesus. He was a Lithuanian and a citizen of both Belarus and Poland, he was one of few Jesuits working in the Soviet Union. He spoke Lithuanian, Russian, Polish, Ukrainian, Belarusian and English. He played the organ, piano and accordion. The author of the book „Podpolnicy”, published in Poland, devotes a chapter to him entitled „They saw the priest for the first time in their life”. The inhabitants of Grodno called him „a relentless preacher of the truth, an authority for prisoners, a tireless confessor” who could always be found in the confessional. For many, he will remain a man-legend who fought against atheism and did not hesitate to call sin a sin. He died in Warsaw on February 15, 2021. He passed away in his 76th year of age, 49th of religious vocation and 48th of priesthood.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie przy ul. Rakowieckiej 61. Ojciec Kazimierz spocznie w jezuickim grobowcu na Cmentarzu na Powązkach.
