Tekst z Pisma świętego: „A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Nie będę <już> jej spożywać, aż się spełni w królestwie Bożym. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę <już> pił [napoju] z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże. Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał im, mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę. Tak samo i kielich [wziął] po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana” (Łk 22,14-20) .
Obraz do kontemplacji: Wyobraź sobie Jezusa w czasie uczty paschalnej. Kontempluj, jak łamie chleb i rozdziela uczniom. Poczuj jego zapach i smak.
Prośba o owoc kontemplacji: Proś o miłość do Eucharystii. Proś też, byś sam stawał się Eucharystią, abyś swoim życiem świadczył o miłości Jezusa.
- Pożegnanie z uczniami
Kontempluj Jezusa zasiadającego z uczniami do wspólnej wieczerzy paschalnej. Wczuwaj się w uroczysty, podniosły nastrój tego świętego czasu. Wsłuchuj się w słowa Jezusa, przypatruj się Jego postawie, gestom. Wyryj w swym sercu Jego miłosne pragnienie: „Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami”. Pascha była dla Żydów najpiękniejszym i najbardziej uroczystym świętem. Była także świętem centralnym, wokół którego skupiało się życie religijne Izraela. Każdy pobożny Żyd tęsknił za nią i wyczekiwał jej. Również Jezus.
Poczuj również atmosferę bliskiego rozstania. Krótki czas, jaki pozostał na ziemi, Jezus pragnie wykorzystać, spędzając go ze swymi uczniami. Uczniowie również przeczuwają atmosferę zagrożenia, jaka narasta wokół Jezusa i mają świadomość bliskiego rozstania.
Pomyśl, z kim chciałbyś spędzić ostatnie chwile na ziemi? Jak je przeżyć, wykorzystać? Jakimi słowami podzielić się z innymi? A jakie były twoje najboleśniejsze rozstania? Z czym albo kim powinieneś się dziś pożegnać?
- Pierwsza Eucharystia
W czasie wieczerzy paschalnej Jezus po raz ostatni przeżył wielowiekowy obrzęd tradycji żydowskiej. Przez wiele lat jako dziecko i młodzieniec był wtajemniczany przez Rodziców w znaczenie Paschy. Jako najmłodszy członek rodziny pytał Józefa dlaczego ta święta noc jest odmienna od pozostałych i słuchał objaśnień znaczenia spożywanych pokarmów: niekwaszonego chleba, pieczonego baranka bez skazy, wina błogosławieństwa, gorzkich ziół, haroszet (rodzaj kompotu sporządzanego z fig i rodzynek gotowanych w winie)… Śpiewał wraz Maryją i Józefem psalmy (Hallel), spożywał świąteczne pokarmy, radował się i wielbił Najwyższego.
Te wszystkie gesty i przeżycia paschalne odżyły zapewne w czasie uczty pożegnalnej. Teraz wykonuje je po raz ostatni. Spróbuj wczuć się w myśli i uczucia, jakie towarzyszą Jezusowi podczas tych obrzędów. Nostalgia i smutek? Radość i pokój? Ból i nadzieja?
Zwróć szczególną uwagę na nowe obrzędy wprowadzone przez Jezusa: łamanie chleba i błogosławienie wina oraz towarzyszące im słowa: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane”; „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana”. W tym wydarzeniu miłość Jezusa osiąga swój kulminacyjny punkt. Wydaje siebie samego do końca – do ostatniej kropli krwi. Oddaje życie nie tylko za przyjaciół, ale za wszystkich, także za Judasza. Daje swoje ciało i swoją krew tym, którzy go zdradzą, uciekną, zaprą się Go. W ten sposób ukazuje prawdziwe oblicze Ojca. Bóg ma zawsze oblicze pełne czułości, zaufania, pasji i miłości do każdego stworzenia, jak łagodne oblicze wydającego się i ukrzyżowanego Jezusa. Miłość Boga Ojca i Jezusa do człowieka nie ma granic. Jedyną jej miarą jest potrzeba osoby kochanej. Człowiek ubogi, nieszczęśliwy, grzeszny, zagubiony jest kochany przez Boga nawet bardziej od innych.
Odnajdź swoje miejsce w Wieczerniku i wczuwaj się w przeżycia uczniów. Przyjmując Ciało i Krew Jezusa utożsamili się dogłębnie Jego osobą, życiem i misją. Ale czy zrozumieli tę tajemnicę? „Co rozumieli uczniowie, którzy przed chwilą spożywali to Ciało i tę Krew? Syn Człowieczy był z nimi przy stole i jednocześnie każdy z nich czuł Go w sobie samym, czuł, jak pulsuje życiem, jak goreje niby płomień, który jest orzeźwieniem i rozkoszą. Po raz pierwszy na tym świecie dokonał się cud posiadania Tego, którego się umiłowało, wcielenie się w Niego, żywienie się Nim, zjednoczenie się z Jego istotą, przekształcenie się w Jego żywą miłość” (F. Mauriac).
Jakie jest twoje rozumienie Eucharystii? Czy również w twoim życiu dokonuje się cud bycia Tym, kogo przyjmujesz? Czy sam stajesz się „Eucharystią”, człowiekiem, który żyje miłością Jezusa i dzieli się nią z innymi?
- Pamiątka
W czasie wieczerzy pożegnalnej z uczniami Jezus daje siebie, ofiaruje swoje życie za każdego, ale także w prostym, pokornym znaku chleba i wina pozostaje na ziemi „przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20).
Uświadom sobie, że w czasie każdej Eucharystii na nowo dokonuje się cud przemiany chleba i wina. Chleb i wino wymagają obumierania. Żeby otrzymać chleb, trzeba wrzucić ziarno w ziemię i pozwolić, aby obumarło. Żeby otrzymać wino, trzeba wycisnąć sok z winogron i poddać go procesowi fermentacji. Poprzez obumieranie powstaje życie. Jeśli w autentyczny sposób uczestniczysz w Eucharystii, zostajesz włączony w bezkrwawą i bezsilną ofiarę Jezusa. Razem z Nim pozwalasz się wyniszczać dla bliźnich. Stajesz się przełamywanym chlebem i wylewanym winem.
Poczuj smak Eucharystii i zastanów się, jak ją przeżywasz? Czy chcesz być chlebem, który zostanie przełamany? Czy jesteś jak dobre wino, które się rozlewa i promieniuje na innych smakiem miłości, dobroci, czułości, miłosierdzia?
Rozmowa końcowa: Proś Jezusa, by cię przemieniał jak chleb eucharystyczny, na swój obraz. Odmów Duszo Chrystusowa.
