Słowo Boże: „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie” (J 14, 15-21).

Obraz do medytacji: Wyobraźmy sobie Ducha Świętego „spoczywającego” na Jezusie.

Prośba o owoc medytacji: Prośmy o doświadczanie miłości Trójcy Świętej.

1. Paraklet

Jezus odchodząc do Ojca obiecuje zesłać Ducha Świętego Pocieszyciela. W języku greckim określany jest On słowem „parakletos”, „Paraklet”, co etymologicznie oznacza „wezwany obok”. Odwołując się do życiowego doświadczenia możemy pomyśleć o sytuacjach, w których liczymy na pomoc kogoś stojącego obok nas. W wysokich partiach gór taką rolę pełni asekuracja; zdajemy się całkowicie na innych, od których w pewnym sensie zależy nasze życie. W małżeństwie liczymy na współmałżonka. Dzieci ufają rodzicom. Przełożeni liczą na współpracowników…

Funkcja Parakleta polega na pomocy w potrzebie. Stąd słowo to przetłumaczono na łacinę jako „adwokat”. Adwokat broni czyjejś sprawy, honoru, prawa. Jednak określenie to jest zbyt zawężone i często rozumiane w kategoriach sądowniczych. Stąd jeszcze inne tłumaczenia słowa Paraklet: wspomożyciel, obrońca, pośrednik, doradca, pocieszyciel… Każde z nich oddaje pewien aspekt działania Ducha Świętego.

Uogólniając, Parakletem jest ktoś, kogo wzywa się w chwilach zwątpienia, kryzysu, problemów, depresji…, kto umie pocieszyć i udzielić wsparcia. Paraklet jest bliskim przyjacielem. Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia (Syr 6, 16). Nie można mieć wielu bliskich przyjaciół. Stąd „przyjaźń z Parakletem” może być mądrym wyborem, „lekarstwem” na wiele trudności i pogmatwanych problemów życia.

Jak rozumiem termin: „Duch Święty Pocieszyciel”? Kiedy w szczególny sposób zwracam się do Ducha Świętego” Dlaczego? Czy mam przyjaciół czy raczej wielu znajomych? Kto jest moim prawdziwym bliskim przyjacielem?

2. Być w Ojcu i Synu

Bliskość relacji z Trójcą Świętą wynika z zachowania nauki Jezusa. Ojcowie Kościoła, np. Orygenes, porównują zachowanie przykazań Jezusa (słów Ewangelii) do oblubieńca, którego oblubienica trzyma między piersiami jak woreczek mirry (Pnp 1, 13). Są one więc czymś najcenniejszym.

Wartość przykazań nie wypływa jedynie z nich samych (chociaż od strony ludzkiej, prawnej są równie cenne), ale z tego, że wprowadzają nas w zażyłe relacje z Ojcem i Jezusem w Duchu Świętym. Bóg Ojciec jest „punktem docelowym”. Wszystko zmierza ku Niemu przez Pośrednika Jezusa i dzięki działaniu Ducha Świętego. Żyjąc Ewangelią jesteśmy wciągnięci w krążenie miłości między Synem a Ojcem (I. Gargano).

Co dla mnie oznaczają przykazania? Czy akceptuję wszystkie? Jaką wartość stanowią dla mnie? Które słowa Ewangelii są dla mnie najpiękniejsze, a które najtrudniejsze do realizacji w życiu? Jaka jest moja więź z Trójcą Świętą?

3. Umiłowani przez Ojca

Aby móc żyć Ewangelią, trzeba poczucia, że jest się kochanym przez Boga. Nad Jordanem, gdy Duch Święty zstąpił na Jezusa, Ojciec dał świadectwo o Synu: Tyś jest Syn mój umiłowany, w Tobie mam upodobanie (Łk 3, 22). To zapewnienie powraca w dzisiejszej Ewangelii wobec każdego ucznia Jezusa. Poczucie bycia umiłowanym synem (córką) Boga pozwala odpowiedzieć miłością. Bez niego nie potrafimy kochać w sposób autentyczny i bezinteresowny.

Czy czuję się jak umiłowany syn (córka) Boga Ojca? W czym konkretnie widzę miłość Boga do mnie? Jak rozumiem przykazanie: Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił (Pwt 6, 5) i jak realizuję je w codzienności życia?

Rozmowa końcowa: Módlmy się modlitwą Veni Creator (O Stworzycielu Duchu przyjdź), albo sekwencją Przybądź Duchu Święty.