o. Mirosław Zajkowski SJ
Dnia 22 sierpnia odszedł do Pana o. Mirosław Zajkowski SJ, zmarł w kolegium warszawskim, w 89 roku życia, 70 życia zakonnego i 58 kapłaństwa. Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie (ul. Rakowiecka 61), w poniedziałek – 28 sierpnia o godz. 12:00. Kondukt pogrzebowy do grobowca oo. Jezuitów wyruszy spod IV bramy Cmentarza na Powązkach o godz. 13:30.
Mirosław Zajkowski urodził się 17 sierpnia 1929 roku w Targonie Wielkim, w powiecie białostockim, w gminie Zawady, w ówczesnej diecezji łomżyńskiej. Był synem Feliksa i Cezarii z domu Kulesza. Przed wstąpieniem do zakonu ukończył 4 klasy gimnazjum. 30 lipca 1948 r. zgłosił się do Towarzystwa Jezusowego i rozpoczął nowicjat w Kaliszu. Pierwsze śluby złożył 30 lipca 1950 r. w Kaliszu. Następnie udał się do Starej Wsi, gdzie przez kolejne 3 lata uzupełniał szkołę średnią oraz nauki humanistyczne. Dalej studiował filozofię w Krakowie (1953-1956) i teologię w Warszawie (1957-1961). Między studiami odbywał roczną praktykę w Kaliszu.
Święcenia kapłańskie otrzymał 22 sierpnia 1960 r. przez posługę ks. bp. Choromańskiego. Pierwszym miejscem jego pracy duszpasterskiej po święceniach był Piotrków Trybunalski. W 1965/66 odbył III probację w Czechowicach Dziedzicach. Po jej ukończeniu został posłany do Torunia, gdzie przez pierwszy rok pełnił funkcję vice-superiora i przez kolejne 6 lat był przełożonym tamtejszej wspólnoty oraz rektorem kościoła akademickiego. W roku 1973 objął funkcję przełożonego wspólnoty w Warszawie przy ulicy Świętojańskiej, gdzie pracował przez 6 lat, będąc równocześnie rektorem Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej. Dnia 5 listopada 1978 roku złożył uroczystą profesję zakonną. W latach 1979-1986 był ministrem kolegium przy ul. Rakowieckiej. W okresie swojej posługi we wspólnocie w kolegium dał się poznać jako szczególnie zatroskany o współbraci, co czynił zawsze z charakterystycznym dla siebie poczuciem humoru. Następnie powrócił do pracy w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, gdzie był ponownie przełożonym do roku 1993. Po zakończeniu posługi w Warszawie został posłany do Kalisza i tam pracował do roku 2010. W Kaliszu posługiwał duszpastersko w kościele i powstającym wtedy Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego, pomagał kapelanowi szpitala, był ministrem wspólnoty oraz promotorem Apostolstwa Modlitwy.
Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w 2010 r. został skierowany do kolegium jezuitów w Warszawie, gdzie na początku pomagał na miarę sił przy Sanktuarium św. Andrzeja Boboli, a następnie w infirmerii zakonnej modlił się za Kościół i Towarzystwo Jezusowe. Ostatnie lata spędził w łóżku, otoczony troskliwą opieką personelu, przyjmując chorobę, która stopniowo odbierała mu siły.
Po długiej chorobie odszedł do Pana 22 sierpnia 2017 roku w Warszawie w 89. roku życia, w 70. powołania zakonnego i 58. kapłaństwa. Zmarł w wyjątkowym dniu: we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej oraz w dniu rocznicy swoich święceń kapłańskich. Niech odpoczywa w pokoju z Chrystusem Zmartwychwstałym.
