Dzisiaj, 30 lipca 2022, diakon Mikhail Tkalich SJ przyjął święcenia prezbiteratu z rąk Jego Ekscelencji Ks. Biskupa Rafała Markowskiego. Uroczystość święceń odbyła się w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie podczas Mszy św. o godz. 12:00. Prezbiterium wypełniło się jezuitami z kilku krajów, a w ścisłej koncelebrze oprócz neoprezbitera był o. Prowincjał Zbigniew Leczkowski SJ, o. Rektor Rafał Sztejka SJ i przełożony Regionu Rosyjskiego o. Bogusław Steczek SJ. W homilii Ksiądz Biskup powiedział między innymi:
„Ilekroć mówimy o kapłaństwie trudno nie wrócić do tego miejsca, gdzie to kapłaństwo się rodziło. To był ten czas, kiedy misja Chrystusa dobiegła końca. To był ten czas, kiedy praca została ukończona. To był ten czas, kiedy nastąpił koniec kazań i kres cudów. To był ten czas, kiedy zostały już zakończone pouczenia i definitywnie spełniły się wszelkie proroctwa. Pozostał wtedy już tylko czas oczekiwania na to, co miało być istotą tej misji Jezusa Chrystusa. Czas oczekiwania, ostatnie godziny, które zmierzały ku męce i ku krzyżowi. Do którego zresztą szedł w sposób zupełnie świadomy i dobrowolny wiedząc, że na tym krzyżu dokona największego swojego cudu odkupienia każdego z nas. Ostatnie godziny, jakie Jezus spędzał wśród nas, chciał spędzić w atmosferze przyjaźni, w pewnej intymności. Chciał ten czas spędzić z tymi, którzy byli mu absolutnie najbliżsi. […] W Wieczerniku, który staje się pierwszym Kościołem, ma miejsce to najbardziej intymne, poufne spotkanie Chrystusa ze swoimi uczniami, z którymi się żegna, którym przekazuje swój testament, którym przypomina, co jest, tak naprawdę fundamentem głoszonej Ewangelii”.
Nawiązując do sceny, w której Jezus umywa uczniom nogi, zwrócił uwagę na postawę służby, jaka powinna charakteryzować osobę otrzymującą władzę kapłańską. Prezbiter powinien posługiwać darami, jakie otrzymuje i czynić to powinien jedynie w postawie pokory, miłości, oddania i służby. Z odpowiedzialnością za tych, których Chrystus powierza jego opiece duszpasterskiej. Dopiero wtedy to ma sens.
Ksiądz Biskup życzył neoprezbiterowi, aby zawsze powracał do dwóch wieczerników, do tego z kart Ewangelii i do tego, jakiego doświadczył w domach formacji zakonnej i kapłańskiej.
Prezentując kandydata do święceń o. Prowincjał powiedział:
Mikhail Tkalich SJ jest Rosjaninem i urodził się w Rostowie nad Donem dnia 27 lutego 1985 roku jako jeden z pięciorga rodzeństwa. Po ukończonych studiach informatycznych pracował zawodowo jako informatyk w Rosji. Po kilku latach od nawrócenia i po złożeniu wyznania wiary w Kościele katolickim, wstąpił w roku 2009 do Towarzystwa Jezusowego. Ukończył nowicjat w Gdyni i studia filozoficzne w Krakowie. W czasie praktyki duszpasterskiej tzw. magisterki pracował dwa lata w Tomsku na Syberii, gdzie posługiwał w tamtejszej parafii i uczył w szkole jezuickiej. Następnie studiował teologię najpierw w Santiago w Chile i później tutaj w Warszawie w Collegium Bobolanum. Przez ostatnie dwa lata studiował duchowość na jezuickim Uniwersytecie Comillas w Madrycie. Misza poza tym, że jest sympatycznym, otwartym człowiekiem, jest także uzdolniony artystycznie – pięknie śpiewa i gra na gitarze, organach. Ponadto dał się poznać jako wybitny spec od komputerów i cierpliwy instruktor tych wszystkich, którzy uważają informatykę za wiedzę tyle tajemną, co niemożliwą do opanowania. Misza jest również uzdolniony językowo i poza językiem rosyjskim zna także język polski, hiszpański i angielski. W ubiegłym roku dnia 19 czerwca Misza przyjął święcenia diakonatu z rąk obecnego wśród nas Ks. Bpa Rafała Markowskiego. Po święceniach prezbiteratu Misza będzie kontynuował studia z duchowości w Collegium Bobolanum w Warszawie i będzie także angażował się w dawanie Ćwiczeń Duchowych w Europejskim Centrum Komunikacji i Kultury w Warszawie Falenicy.
Galeria zdjęć (foto: Alicja Monastyrska)
