Na górze Synaj Mojżesz otrzymał od Boga dwie kamienne tablice z wyrytymi na nich przykazaniami. Dziesięć słów (Wj 34, 28). Odtąd Dekalog stanowi najważniejsze prawo na całym świecie. Nawet Jezus zapewniał, że nie przyszedł, aby (go) znieść, ale wypełnić (por. Mt 5, 17).
Dekalog stanowi drogowskaz w drodze do celu. Przypomina znaki drogowe. Bez nich można również się poruszać, ale jest trudniej i niebezpieczniej. Bez Dekalogu można zrealizować swoje życie i powołanie, ale jest większe ryzyko błędów i upadków.
Dzisiaj wielu ludzi, zwłaszcza młodych, sądzi, że Dekalog stanowi przeszkodę w ich drodze do szczęścia. Gdyby go nie było, byłby raj na ziemi. Rzeczywistość jest dokładnie odwrotna. To właśnie odrzucenie Dekalogu tworzy piekło na ziemi. Dekalog jest słowem miłości Boga do człowieka, a bez niej nie ma raju, jest tragiczna samotność i pustka.
Każde z dziesięciu przykazań stanowi pojedynczy kolor, barwę w tęczy miłości. Bez nich miłość byłaby uboższa, bledsza, monotonna. Wszystkie razem tworzą całość. Są promieniami jednego Światła , które oświeca każdego człowieka (J 1, 9) i wskazuje prawdziwą drogę życia.
Boże przykazania nie są tylko trudnym i wymagającym obowiązkiem, ale każde z nich stanowi głos miłości Boga do człowieka. W każdym z nich zawarte jest Boże pragnienie uszczęśliwienia człowieka. Gdy człowiek nie chce przyjąć miłości Boga, gdy wybiera własną, bezbożną drogę, jego serce zamienia się w głaz.
