Kategoria: Dominik Dubiel SJ – blog

Okradanie samego siebie z czasu zarezerwowanego na bycie sam na sam z Bogiem, na rzecz pracy, jest próbą zbawiania się własnym wysiłkiem, własnymi siłami, na własną rękę.

Trwa duchowa walka o każdą naszą decyzję

Pan daje „proroków” adekwatnych do tego, kim jestem.

Wszystko byłoby okej, gdyby nie to, że znacznie ważniejsze od tego, czym ja się zajmuję, jest to, żeby pozwolić Panu Jezusowi zajmować się mną. 

Doświadczanie cudów jest raczej kwestią decyzji, niż jakiejś nadzwyczajnej łaski. 

Chrześcijanin dzisiaj jest narażony przede wszystkim na dwie pokusy.

Po własnym upadku mamy trzy opcje…

To mogło być jakieś sześć lat temu. Ale do dziś doskonale pamiętam ten moment, kiedy przeżyłem jedno z moich najważniejszych doświadczeń religijnych.

Pan Bóg daje nam tyle roboty (obowiązków, wyzwań, problemów, cierpienia etc.) ile każdy jest w stanie udźwignąć…

Do Boga Żywego przybliża harmonia między dwoma płucami naszej katolickiej duchowości. Jednym jest znajomość świętej historii zbawienia i Tradycji Kościoła i wierność przepisom, które Kościół ustala dla naszego własnego dobra. Drugim – świadomość, że Bóg jest zawsze większy, niż to co jesteśmy w stanie poznać oraz to co z tego wypływa – pokora i szacunek dla Drugiego. Również tego, którego zachowania nie rozumiemy.