Sch. Krzysztof Stafin (PME)

Kongres Młodych Konsekrowanych to ogólnopolskie spotkanie sióstr, braci i osób świeckich żyjących radami ewangelicznymi w instytutach świeckich. Organizowany co kilka lat, daje okazję, by umocnić się we wspólnocie i na nowo odkrywać sens i wartość życia konsekrowanego. W tym roku odbyła się V edycja w Licheniu (18-21.09). Co ciekawe, w poprzedniej edycji w gronie organizatorów byli nasi Współbracia – sch. Sebastian Gensina (PMA) i sch. Karol Cygan (PME) W tym roku w Kongresie brałem udział jako uczestnik wraz ze Współbratem sch. Eugeniuszem Boguszem (PME).

Tegoroczny Kongres odbywał się pod hasłem „Oto Człowiek” i obfitował w różnorodne formy spotkań. Każdy dzień wyznaczały modlitwa, Eucharystia i Liturgia Godzin, a także konferencje, warsztaty, dzielenia i panele dyskusyjne.

W konferencjach podejmowany był temat dogmatu bóstwa i człowieczeństwa Jezusa Chrystusa. Podczas dzielenia w mniejszych grupach rozmawialiśmy o tym, jak rozumiemy ten dogmat oraz o doświadczaniu człowieczeństwa w naszych wspólnotach zakonnych. Szczególnie poruszyło mnie dzielenie w małej grupie, kiedy okazało się, że inni zmagają się z podobnymi pytaniami i wątpliwościami, jak ja. To doświadczenie dało mi poczucie bliskości i wspólnej drogi.

W ramach warsztatów każdy mógł wybrać interesujący temat spośród szerokiej oferty, co stanowiło nowy punkt programu Kongresu. Panele dyskusyjne dotykały spraw delikatnych i ważnych: przyjaźni damsko-męskiej w życiu konsekrowanym, dbania o zdrową współzależność w powierzonych misjach we wspólnocie zakonnej. Choć tematy bywały wymagające, dawały poczucie, że nie jesteśmy sami z tymi pytaniami.

Czas Kongresu to nie tylko oficjalny program – nie zabrakło również chwil wolnych i swobodnych rozmów. Bracia i Siostry z innych zakonów często wspominali, jak bardzo cenią sobie towarzyszenie konkretnych jezuitów, których pomoc zostawiła trwały ślad, owocując nie tylko decyzjami powołaniowymi, ale także przyjacielskimi relacjami. Świadectwa te były dla mnie źródłem radości i pozytywnym zaskoczeniem, a zarazem docenieniem części mojej tożsamości, którą odkrywam jako jezuita w formacji.

Wracam z Kongresu z wdzięcznością i przekonaniem, że życie konsekrowane – pomimo trudności – może być przestrzenią autentycznego człowieczeństwa. Hasło „Oto Człowiek” nabrało dla mnie większej głębi. Wierzę też, że w kolejnych edycjach tego wydarzenia jeszcze liczniej i z entuzjazmem będą uczestniczyć młodzi jezuici, dla których takie doświadczenie może stać się miejscem umocnienia i inspiracji na dalszej drodze powołania.

Więcej o Kongresie można dowiedzieć się tutaj: mlodzikonsekrowani.zyciezakonne.pl oraz FB / Młodzi Konsekrowani