Autor: Jacek Olczyk SJ

W dzisiejszej Ewangelii rozpoznaję trzy warstwy Dobrej Nowiny. Uzdrowienie. Czy mamy tyle wiary i odwagi, by prosić Pana Boga o konkrety dotyczące naszego życia? Wiara nieustępliwa, nawet w chwilach, gdy jak się zdaje, sam Jezus jest głuchy na nasze prośby. Bieda uczniów dla których własny tzw. święty spokój jest ważniejszy od cierpienia osoby, która stanęła na ich drodze. Radosna Chwila – niespodzianka na koniec...

Dziś, słysząc słowa: udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, prawdopodobnie wyobrażamy sobie rodziców, chrzestnych i płaczące dziecko, któremu ksiądz polewa głowę wodą. Warto sobie uświadomić, że gdy Jezus mówił te słowa Apostołom, to w ich wyobraźni, najprawdopodobniej pojawiło się coś zupełnie innego. Greckie słowo baptizo, którego użył ewangelista, było na codzień używane, aby mówić o zanurzaniu, zamoczeniu, zatopieniu – w wodzie, żeby wyprać, albo w barwniku, żeby zafarbować. Apostołowie mogli mieć przed oczyma także obrzęd, który św. Jan przeprowadzał w Jordanie, a któremu poddał się sam Jezus. Tym razem, ich Mistrz – zabity i zmartwychwstały...

Ostatnia Wieczerza. Panuje podniosła atmosfera. Uroczysty, paschalny posiłek. Zaskakujący gest umycia nóg. Świadomość zbliżającego się rozstania. Jezus mówi do uczniów „ostatnie”, a zatem najważniejsze, słowa. Przykazuje im by się wzajemnie miłowali, tak jak On ich umiłował (J 13, 34). Mówi o tym, że idzie przygotować uczniom miejsce w domu Ojca (J 14, 2). Opowiada o tym, że chce mieć uczniów blisko siebie – przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem (w. 3). Na pytanie Tomasza o drogę, odpowiada: Ja jestem drogą, prawdą i życiem (w. 6). Na prośbę Filipa, by pokazał...

Proces rodzenia się i dojrzewania przyjaźni nie jest łatwy. Czasem bardzo boli. Domaga się oczyszczenia, potwierdzania wyboru, zgody na odmienność. Przyjaźń, mimo to (a może właśnie dzięki temu), pozostaje niezwykle życiodajna. DRZWI – DOM  – SANKTUARIUM, to trzy metafory w które, jakiś czas temu, ubrałem drogę przyjaźni. W Wielkim Poście ’17 miałem dwa razy okazję wygłosić rekolekcje o przyjaźni. Najpierw w Toruniu, a potem w Bydgoszczy… :D Miłego słuchania i życiodajnego przyjaźnienia się Wam życzę. [Spełnione marzenia...

  Nowy wystrój Kaplicy św. Krzysztofa przy Kościele Jezuitów w Łodzi, jest dla mnie jak książka. Za każdym razem, kiedy jestem w Łodzi i odwiedzam tę kaplicę, otwiera się przede mną kolejny rozdział. Książka nosi tytuł: Narodziny (dla) Kościoła. Sporo już przeczytałem, ale to jeszcze nie koniec… Kiedyś pomarzyłem sobie o tym, żeby poprowadzić w tej kaplicy rekolekcje oparte właśnie na jej współczesnym wystroju. Jak się okazało, to marzenie szybko się spełniło...